Schulz/Forum 3 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
In Bruno Schulz’s short stories, full of motifs taken from alchemy and the "Book of Genesis", one... more In Bruno Schulz’s short stories, full of motifs taken from alchemy and the "Book of Genesis", one can find many homunculi – artificial human beings that were one of the goals of alchemists’ experiments. In Schulz’s fiction, this figure is a symbol of artificial life which is empty, sterile, and unable to create. This artificial life is represented by
mannequins, wax figures, idols, dummies, marionettes, golems, and dolls. In Schulz’s carnivalesque reality, such forms can be only temporary disguises, parts, and grotesque masks that have nothing to do with the creative soul. Consequently, each of them must be treated separately, since it is an automaton or a stuffed dummy only to an extent, similarly to dolls and plaster statues which may be partly human. The present essay is an attempt to put all such creatures together and interpret them in different contexts, ranging from the biblical creation and medieval alchemy to the twentieth-century
science fiction. As it turns out, the most important are their faces – fixed, incomplete, and dead – which are disguises worn by protean individuals.
Schulz/Forum 5 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Cynthia Ozick’s 1987 novel, "The Messiah of Stockholm", has been reviewed all over the world. In ... more Cynthia Ozick’s 1987 novel, "The Messiah of Stockholm", has been reviewed all over the world. In the United States, where Ozick is considered a major writer, it has been received very well, while in Europe it has been acknowledged mainly thanks to its connection to Bruno Schulz. It was a clever marketing move, a part of Ozick’s creative writing strategy. Even though her novel has provoked many objections (poor content and form, lack of authenticity, empty generalizing), it has a certain charm which is quite difficult to resist. The present review is an attempt to shed some light on that specific feature of Ozick’s writing.
Zeszyty Schulz/Forum by Tymoteusz Skiba
Numer 16, poświęcony biografiom Brunona Schulza (tym istniejącym i tym dopiero pomy-ślanym), możn... more Numer 16, poświęcony biografiom Brunona Schulza (tym istniejącym i tym dopiero pomy-ślanym), można już czytać bezpłatnie w wersji elektronicznej. W środku:
Katarzyna Warska sprawdza, co to jest „dzieciństwo pisarza”
Zbigniew Milczarek czyta przedwojenne zdjęcie – z Schulzem lub bez niego
Aleksandra Skrzypczyk rekonstruuje doświadczenia audialne autora „Sklepów”
Tymoteusz Skiba śledzi równoległe biografie Schulza i Gombrowicza
Robert Dion i Frédéric Regard odwołują „śmierć autora”
Christian Klein porządkuje założenia zwrotu biograficznego
Marcin Romanowski recenzuje książkę Anny Kaszuby-Dębskiej „Bruno. Epoka genialna”
Agata Tuszyńska w swoim stylu o relacji Józefiny Szelińskiej i Jerzego Ficowskiego
Piotr Millati nareszcie odnalazł „Mesjasza”
Zbigniew Maszewski w czułym schulzowskim pastiszu wspomina dzieje „Katalogu Bibljoteki Stanisława Weingartena”
Ponadto blok tekstów wokół Debory Vogel:
Esej Debory Vogel o Brunonie Schulzu
Teksty programowe redakcji „Cusztajera”
Adam Stepnowski o Galicji jako o jidyszlandzie
Wiedeńskie i lwowskie ślady Debory Vogel w opracowaniu Piotra Szalszy
W numerze 15 między innymi:
Piotr Sitkiewicz sprawdza stopień pokrewieństwa między Schulzem a K... more W numerze 15 między innymi:
Piotr Sitkiewicz sprawdza stopień pokrewieństwa między Schulzem a Kafką,
Zofia Ziemann śledzi losy „polskiego Kafki” za granicą,
Piotr Millati zadaje niestosowne pytanie, czy Bruno Schulz był pisarzem.
W bloku [Kafka] publikujemy po raz pierwszy w języku polskim:
„Kartki konwersacyjne” Franza Kafki w przekładzie Łukasza Musiała,
„Przedmowę” i rok „1917” z kalendarium Reinera Stacha „Kafka dzień po dniu” oraz
sześć fragmentów z jego książki „Czy to Kafka?” w przekładzie Tadeusza Zatorskiego.
W bloku [czy to Schulz?] prezentujemy dwa niemieckojęzyczne opowiadania Brunona Schulza z lat 1917 i 1918:
„Der Pfennig mit dem Auge” / „Fenig z okiem” oraz
„Du bist Staub. Kriegsskizze” / „Prochem jesteś. Szkic wojenny” w przekładzie Marka Szalszy,
krótki komentarz ich znalazcy – Piotra Szalszy,
ankietę redakcji, w której poprosiliśmy pięcioro schulzologów o pierwszą filologiczną ekspertyzę, a także
esej Stanisława Rośka o tożsamości literackiej i potencjalnych sobowtórach drohobyckiego Schulza.
W numerze dwunastym: zamiast wstępu impresja o bliźnich, bliznach i spotkaniach niemożliwych; Eli... more W numerze dwunastym: zamiast wstępu impresja o bliźnich, bliznach i spotkaniach niemożliwych; Eliza Kącka powraca do literackiej egzekucji; Wyki i Napierskiego; Józef Olejniczak pyta, jaki jest związek między sanatorium Gotarda i uniwersytetem 2.0; Marcin Całbecki demaskuje patriarchalne uzurpacje Jakuba; Kris vas Heuckelom odnajduje schulzowskie wątki w twórczości Piotra Pazińskiego i Erwina Mortiera; Katarzyna Lukas pisze o „niemieckiej refleksji pamięcioznawczej” oraz o „heretyckiej pamięciologii” Schulza; Tymoteusz Skiba za Lemem przedstawia nowy ustrój: legitymacjonizm; Ewa Graczyk „nie chce interpretować, chce robić coś innego”; Aleksandra Naróg w swoim debiucie odsłania abiektualność „Karakonów”; Maciej Abramowski debiutuje u nas jako badacz ekonomii literatury i umieszcza Schulza w perspektywie kapitalizmu; Piotr Sitkiewicz zwalcza biografem o sytuacji materialnej Schulza (#odbrązawianie); Małgorzata Ogonowska z nim polemizuje: szuka innego sposobu mówienia o finansach autora „Sklepów”; Włodzimierz Rudnicki wreszcie identyfikuje techniki, w jakich są wykonane Schulzowskie ekslibrisy; Aleksandra Skrzypczyk na tropie rodzinnej legendy i pewnych okładek Schulza (?); Eliza Gościniak szuka Xięgi bałwochwalczej w reprodukcjach; Branislava Stojanović podsumowuje rok 2018; Stanisław Rosiek wspomina Bogdana Konopkę.
Schulz/Forum 9, 2017
W numerze: Paweł Sitkiewicz o tym, czy Schulz widział „Gabinet doktora Caligari”, Marek Tomaszews... more W numerze: Paweł Sitkiewicz o tym, czy Schulz widział „Gabinet doktora Caligari”, Marek Tomaszewski o Schulzu-proroku, Anna Szyjkowska-Piotrowska analizuje Schulzowskie analogie i oksymorony, Zofia Ziemann broni przekładu Celiny Wieniewskiej, Katarzyna Kaszorek o „Polish Kafce”, czyli pierwszej recepcji Schulza w Ameryce, Anna Jarmuszkiewicz o kolorach, a Piotr Sitkiewicz o puzonach – czyli o tym, co skrywa obwoluta pierwszego wydania „Sklepów”.
Małgorzata Sady o drodze braci Quay do Schulza, Balbina Hoppe o „Lustrze” Leszka Mądzika, Stanisław Rosiek o schulzopodobnych fotografiach Bogdana Konopki. Aleksandra Skrzypczyk i Piotr Maksymowicz o Schulzu w operze. Agnieszka Hudzik rozmawia z Henrykiem Mittelstaedtem, tłumaczem Schulza na argentyński, Sotiris Karageorgos o greckim odbiorze Schulza, Irena Chawrilska o Schulzu według Jonathana Foera, Paweł Łapiński o grze tekstowej „Bałwochwał”, Tymoteusz Skiba o nowej stronie www o Jerzym Ficowskim.
Schulz/Forum 12 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Schulz/Forum 12, 2018
The Book is not only a crucial element of the fictional world of Schulz and Lem, but also a metap... more The Book is not only a crucial element of the fictional world of Schulz and Lem, but also a metaphor of creation. The poetic imagination of both writers is rooted in the mythical image of the ur-Book, the Authentic Scroll which makes the axis mundi of reality. The artistic task of Schulz was to reconstruct that lost idea, while Lem decided to abandon it in favor of a vision of enormous, overwhelming libraries. At any rate, the attitude toward the myth of the Book turns out to be a common element, if not a symbol characteristic of both Schulz’s and Lem’s fiction.
Schulz/Forum 10 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
A short story, inspired by Jacek Dukaj’s story “Who Wrote Stanisław Lem?”, is a review of a non-e... more A short story, inspired by Jacek Dukaj’s story “Who Wrote Stanisław Lem?”, is a review of a non-existent study focused on the posthumous life of Bruno Schulz, reconstructed by computer scientists in the late 20th century.
Schulz/Forum 8 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Wojciech Żmudziński’s novel is another story of the lost manuscripts by Bruno Schulz. The author ... more Wojciech Żmudziński’s novel is another story of the lost manuscripts by Bruno Schulz. The author presents a surreal vision of the world in which the found "Messiah" is a guide for the perplexed and a prophecy about the coming Savior. Żmudziński adopted a number of Schulzean motifs, paraphrased fragments of "The Sanatorium under the Sign of an Hourglass", and created a new version of Schulz’s biography. Unfortunately, all those devices are just meaningless props and a backstage which the author needs to express his own worldview, thus presenting a false image of Schulz and his work.
Schulz/Forum 9 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
A web portal about Jerzy Ficowski is not intended to be the complete and ultimate source of infor... more A web portal about Jerzy Ficowski is not intended to be the complete and ultimate source of information about his life and work. It is rather a sort of draft project witha continuously edited current developments section and many links to interpretations,other portals, films, interviews, radio broadcasts, and other multimedia.
Papers by Tymoteusz Skiba
Schulz/Forum, 2018
The Book is not only a crucial element of the fictional world of Schulz and Lem, but also a metap... more The Book is not only a crucial element of the fictional world of Schulz and Lem, but also a metaphor of creation. The poetic imagination of both writers is rooted in the mythical image of the ur-Book, the Authentic Scroll which makes the axis mundi of reality. The artistic task of Schulz was to reconstruct that lost idea, while Lem decided to abandon it in favor of a vision of enormous, overwhelming libraries. At any rate, the attitude toward the myth of the Book turns out to be a common element, if not a symbol characteristic of both Schulz’s and Lem’s fiction.
This article gives an account of the overlapping biographies of Witold Gombrowicz and Bruno Schul... more This article gives an account of the overlapping biographies of Witold Gombrowicz and Bruno Schulz. It frames the events which brought the two writers together with a discussion of their literary debuts in 1933, which preceded their first meeting, and the post-war memories of Gombrowicz, who kept reminiscing about his “deceased friend”. The author describes the meetings and conversations between Schulz and Gombrowicz that took place at the latter’s apartment or in Zofia Nałkowska’s salon, their joint undertakings, such as the publication of open letters in Studio magazine, and their battle with literary critics, whose spiteful comments and attacks were aimed at what they called “young literature”. The article presents testimonies of Gombrowicz and Schulz’s mutual inspirations and interpretations, and discusses texts and events which echo their vigorous correspondence, mostly lost during the Second World War. This mosaic of dispersed facts and memories depicts a great friendship betw...
Schulz/Forum 16, 2020
Artykuł jest zapisem nakładających się na siebie biografii Witolda Gombrowicza i Brunona Schulza.... more Artykuł jest zapisem nakładających się na siebie biografii Witolda Gombrowicza i Brunona Schulza. Autor tekstu przywołuje szereg wydarzeń, które połączyły obu pisarzy – począwszy od debiutów w 1933 roku, które poprzedziły ich pierwsze spotkanie, aż po powojenne wspomnienia Gombrowicza, który nieustannie wracał myślami do swojego „zmarłego przyjaciela”. Są wśród nich historie spotkań i rozmów, odbywających się w mieszkaniu Gombrowicza lub w salonie Nałkowskiej, wspólnych przedsięwzięć, takich jak publikacja listów otwartych na łamach „Studia”, a także ich walki z ówczesnymi krytykami literackimi, którzy nie stronili od złośliwości i ataków, wymierzonych w tzw. „młodą literaturę”. Artykuł przedstawia świadectwa wzajemnych inspiracji i interpretacji własnej twórczości, omawia teksty i wydarzenia, w których odbijają się echa żywiołowej korespondencji, zaginionej w większości podczas II Wojny Światowej. Całość tej mozaiki, ułożonej z rozsianych faktów i wspomnień, układa się w obraz wielkiej przyjaźni dwóch artystów, którzy przyglądali się sobie z ciekawością, szacunkiem – a także typową dla siebie skłonnością do autoironii.
Idea biografii równoległych narodziła się podczas pracy nad Kalendarzem życia, twórczości i recepcji Brunona Schulza.
Czas Kultury, 2018
Fikcyjny wstęp do Pism zebranych Ijona Tichego opowiada perypetie wydawnicze Dzienników gwiazdowy... more Fikcyjny wstęp do Pism zebranych Ijona Tichego opowiada perypetie wydawnicze Dzienników gwiazdowych, w których mało szlachetną rolę odgrywa, ku najszczerszemu zdziwieniu wielu tichiologów, Astral Sternu Tarantoga. Opowiadanie Wyściółka prawej szuflady Ijona Tichego demitologizuje postać Tarantogi, uważanego do tej pory za serdecznego przyjaciela wielkiego podróżnika, wydobywa na wierzch jego niemoralne posunięcia i egotyczne skłonności. Pytanie czy na pewno jest to sprawiedliwa ocena, sformułowana przez profesora Allana Shapiro, powiązanego z tajemniczą Lunar Agency.
SUMMARY Artificial humans – artificial animals in Bruno Schulz’s and P. K. Dick’s Writing Phenome... more SUMMARY Artificial humans – artificial animals in Bruno Schulz’s and P. K. Dick’s Writing Phenomenon of artificial human beings is known in our culture for ages. They show up in various forms: mythic Galatea and Pandora, Jewish golem, dummies, mannequins, marionettes, androids and cyborgs. The obsession of human look-alikes is omnipresent in works of Bruno Schulz and Philip K. Dick. These two writers, from different times and spaces, created dehumanized characters who are ruthless and washed out of feelings or already dead while still being alive who accepted their fate of sawdust-stuffed puppets. Isn’t this too much anthropocentric though? What about the artificial animals? It seems to be quite an issue in Dick’s and Schulz’s novels. Real specimens are replaced by mannequins (Schulz’s withered condor, disembowelled martens and weasels, paper birds) or electric imitations (“the fakes are beginning to be darn near real, what with those disease circuits they're building into the n...
Schulz/Forum
The paper refers to a problematic relationship of Bruno Schulz with Joseph Conrad, analyzed for t... more The paper refers to a problematic relationship of Bruno Schulz with Joseph Conrad, analyzed for the first time by Bogusław Gryszkiewicz. Gryszkiewicz’s text has become for the author a pretext to ask questions concerning the limits of Schulz studies and the originality of Schulz himself. Passionately trying to find literary parallels, should we be indifferent to what is original, unique, and incomparable? If we take such an attitude to Schulz, he turns out a writer with the imagination of a plagiarist, who only translates texts by other writers into his idiom. This kind of a comparatist interpretation, lost in the maze of literary references and intertextual echoes, is a trap. In such a maze one is unable to recognize Schulz’s depth and his fabulist machinery that made absolutely original events and characters.
Jednak Ksiązki Gdanskie Czasopismo Humanistyczne, 2014
Uploads
Schulz/Forum 3 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
mannequins, wax figures, idols, dummies, marionettes, golems, and dolls. In Schulz’s carnivalesque reality, such forms can be only temporary disguises, parts, and grotesque masks that have nothing to do with the creative soul. Consequently, each of them must be treated separately, since it is an automaton or a stuffed dummy only to an extent, similarly to dolls and plaster statues which may be partly human. The present essay is an attempt to put all such creatures together and interpret them in different contexts, ranging from the biblical creation and medieval alchemy to the twentieth-century
science fiction. As it turns out, the most important are their faces – fixed, incomplete, and dead – which are disguises worn by protean individuals.
Schulz/Forum 5 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Zeszyty Schulz/Forum by Tymoteusz Skiba
Katarzyna Warska sprawdza, co to jest „dzieciństwo pisarza”
Zbigniew Milczarek czyta przedwojenne zdjęcie – z Schulzem lub bez niego
Aleksandra Skrzypczyk rekonstruuje doświadczenia audialne autora „Sklepów”
Tymoteusz Skiba śledzi równoległe biografie Schulza i Gombrowicza
Robert Dion i Frédéric Regard odwołują „śmierć autora”
Christian Klein porządkuje założenia zwrotu biograficznego
Marcin Romanowski recenzuje książkę Anny Kaszuby-Dębskiej „Bruno. Epoka genialna”
Agata Tuszyńska w swoim stylu o relacji Józefiny Szelińskiej i Jerzego Ficowskiego
Piotr Millati nareszcie odnalazł „Mesjasza”
Zbigniew Maszewski w czułym schulzowskim pastiszu wspomina dzieje „Katalogu Bibljoteki Stanisława Weingartena”
Ponadto blok tekstów wokół Debory Vogel:
Esej Debory Vogel o Brunonie Schulzu
Teksty programowe redakcji „Cusztajera”
Adam Stepnowski o Galicji jako o jidyszlandzie
Wiedeńskie i lwowskie ślady Debory Vogel w opracowaniu Piotra Szalszy
Piotr Sitkiewicz sprawdza stopień pokrewieństwa między Schulzem a Kafką,
Zofia Ziemann śledzi losy „polskiego Kafki” za granicą,
Piotr Millati zadaje niestosowne pytanie, czy Bruno Schulz był pisarzem.
W bloku [Kafka] publikujemy po raz pierwszy w języku polskim:
„Kartki konwersacyjne” Franza Kafki w przekładzie Łukasza Musiała,
„Przedmowę” i rok „1917” z kalendarium Reinera Stacha „Kafka dzień po dniu” oraz
sześć fragmentów z jego książki „Czy to Kafka?” w przekładzie Tadeusza Zatorskiego.
W bloku [czy to Schulz?] prezentujemy dwa niemieckojęzyczne opowiadania Brunona Schulza z lat 1917 i 1918:
„Der Pfennig mit dem Auge” / „Fenig z okiem” oraz
„Du bist Staub. Kriegsskizze” / „Prochem jesteś. Szkic wojenny” w przekładzie Marka Szalszy,
krótki komentarz ich znalazcy – Piotra Szalszy,
ankietę redakcji, w której poprosiliśmy pięcioro schulzologów o pierwszą filologiczną ekspertyzę, a także
esej Stanisława Rośka o tożsamości literackiej i potencjalnych sobowtórach drohobyckiego Schulza.
Małgorzata Sady o drodze braci Quay do Schulza, Balbina Hoppe o „Lustrze” Leszka Mądzika, Stanisław Rosiek o schulzopodobnych fotografiach Bogdana Konopki. Aleksandra Skrzypczyk i Piotr Maksymowicz o Schulzu w operze. Agnieszka Hudzik rozmawia z Henrykiem Mittelstaedtem, tłumaczem Schulza na argentyński, Sotiris Karageorgos o greckim odbiorze Schulza, Irena Chawrilska o Schulzu według Jonathana Foera, Paweł Łapiński o grze tekstowej „Bałwochwał”, Tymoteusz Skiba o nowej stronie www o Jerzym Ficowskim.
Schulz/Forum 12 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Schulz/Forum 10 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Schulz/Forum 8 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Schulz/Forum 9 – Pojedyncze artykuły by Tymoteusz Skiba
Papers by Tymoteusz Skiba
Idea biografii równoległych narodziła się podczas pracy nad Kalendarzem życia, twórczości i recepcji Brunona Schulza.
mannequins, wax figures, idols, dummies, marionettes, golems, and dolls. In Schulz’s carnivalesque reality, such forms can be only temporary disguises, parts, and grotesque masks that have nothing to do with the creative soul. Consequently, each of them must be treated separately, since it is an automaton or a stuffed dummy only to an extent, similarly to dolls and plaster statues which may be partly human. The present essay is an attempt to put all such creatures together and interpret them in different contexts, ranging from the biblical creation and medieval alchemy to the twentieth-century
science fiction. As it turns out, the most important are their faces – fixed, incomplete, and dead – which are disguises worn by protean individuals.
Katarzyna Warska sprawdza, co to jest „dzieciństwo pisarza”
Zbigniew Milczarek czyta przedwojenne zdjęcie – z Schulzem lub bez niego
Aleksandra Skrzypczyk rekonstruuje doświadczenia audialne autora „Sklepów”
Tymoteusz Skiba śledzi równoległe biografie Schulza i Gombrowicza
Robert Dion i Frédéric Regard odwołują „śmierć autora”
Christian Klein porządkuje założenia zwrotu biograficznego
Marcin Romanowski recenzuje książkę Anny Kaszuby-Dębskiej „Bruno. Epoka genialna”
Agata Tuszyńska w swoim stylu o relacji Józefiny Szelińskiej i Jerzego Ficowskiego
Piotr Millati nareszcie odnalazł „Mesjasza”
Zbigniew Maszewski w czułym schulzowskim pastiszu wspomina dzieje „Katalogu Bibljoteki Stanisława Weingartena”
Ponadto blok tekstów wokół Debory Vogel:
Esej Debory Vogel o Brunonie Schulzu
Teksty programowe redakcji „Cusztajera”
Adam Stepnowski o Galicji jako o jidyszlandzie
Wiedeńskie i lwowskie ślady Debory Vogel w opracowaniu Piotra Szalszy
Piotr Sitkiewicz sprawdza stopień pokrewieństwa między Schulzem a Kafką,
Zofia Ziemann śledzi losy „polskiego Kafki” za granicą,
Piotr Millati zadaje niestosowne pytanie, czy Bruno Schulz był pisarzem.
W bloku [Kafka] publikujemy po raz pierwszy w języku polskim:
„Kartki konwersacyjne” Franza Kafki w przekładzie Łukasza Musiała,
„Przedmowę” i rok „1917” z kalendarium Reinera Stacha „Kafka dzień po dniu” oraz
sześć fragmentów z jego książki „Czy to Kafka?” w przekładzie Tadeusza Zatorskiego.
W bloku [czy to Schulz?] prezentujemy dwa niemieckojęzyczne opowiadania Brunona Schulza z lat 1917 i 1918:
„Der Pfennig mit dem Auge” / „Fenig z okiem” oraz
„Du bist Staub. Kriegsskizze” / „Prochem jesteś. Szkic wojenny” w przekładzie Marka Szalszy,
krótki komentarz ich znalazcy – Piotra Szalszy,
ankietę redakcji, w której poprosiliśmy pięcioro schulzologów o pierwszą filologiczną ekspertyzę, a także
esej Stanisława Rośka o tożsamości literackiej i potencjalnych sobowtórach drohobyckiego Schulza.
Małgorzata Sady o drodze braci Quay do Schulza, Balbina Hoppe o „Lustrze” Leszka Mądzika, Stanisław Rosiek o schulzopodobnych fotografiach Bogdana Konopki. Aleksandra Skrzypczyk i Piotr Maksymowicz o Schulzu w operze. Agnieszka Hudzik rozmawia z Henrykiem Mittelstaedtem, tłumaczem Schulza na argentyński, Sotiris Karageorgos o greckim odbiorze Schulza, Irena Chawrilska o Schulzu według Jonathana Foera, Paweł Łapiński o grze tekstowej „Bałwochwał”, Tymoteusz Skiba o nowej stronie www o Jerzym Ficowskim.
Idea biografii równoległych narodziła się podczas pracy nad Kalendarzem życia, twórczości i recepcji Brunona Schulza.