Stella holds a MSc in Political Science and History (specialization: Political Philosophy and Social Theory) from Panteion University and a MA in Gender Studies(Distinction) from Central European University. Her research is focused on artificial intelligence, affective capitalism and biopolitical subjectivity. Supervisors: G. Fourtounis, Eszter Timar, and Nadia Jones-Gailani
Διήμερο workshop, 13-14 Δεκεμβρίου 2019, Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πρόσκληση για υποβολή προτάσεων. Δ... more Διήμερο workshop, 13-14 Δεκεμβρίου 2019, Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πρόσκληση για υποβολή προτάσεων. Διοργανώνει το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Στόχος του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι η ανάδειξη της συμβολής της φεμινιστικής θεωρίας στον φιλοσοφικό λόγο καθώς και η αναζήτηση νέων μεθοδολογικών καθώς και επιστημολογικών εργαλείων για την διάνοιξη νέων πεδίων παραγωγής λόγου.
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
Το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου προσκαλεί την υποβολή περιλή... more Το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου προσκαλεί την υποβολή περιλήψεων στο πλαίσιο του διήμερου workshop που διοργανώνει στις 13 και 14 Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο “Φεμινισμός και Φυλο/σοφία” Στόχος του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι η ανάδειξη της συμβολής της φεμινιστικής θεωρίας στον φιλοσοφικό λόγο καθώς και η αναζήτηση νέων μεθοδολογικών καθώς και επιστημολογικών εργαλείων για την διάνοιξη νέων πεδίων παραγωγής λόγου.
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
2024, 16th International Deleuze & Guattari Studies Conference
On April 19th, 2015, Sophia, a humanoid manufactured by Hong-Kong based company
Hanson Robotics, ... more On April 19th, 2015, Sophia, a humanoid manufactured by Hong-Kong based company Hanson Robotics, was activated. In October 2017, she obtained citizenship from Saudi Arabia, making her the first robot to ever obtain citizenship. Sophia operates using AI techniques that allow her to interact with her surroundings and sustain casual conversations, but what is considered the most important characteristic is her facial expressiveness, as she can display 62 different facial expressions. Her expressiveness together with the potentiality of manifesting emotive responses and forming social bonds, are key to her promotion as a successful AI system. But why is it so imperative for an AI humanoid to manifest such traits or even have a human-like face? In this paper, I will attempt to address the importance of Sophia’s face. Drawing on Deleuze and Guattari’s work in A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia and their analysis of the abstract machine of faciality, I will explore the ways through which Sophia becomes discursively gendered and racialized and thus facialized. I will then argue that structures of meaning such as race and gender create contradictions in the social discourse when they are used to describe a non-human body with a face, contradictions that make visible the mechanisms of the abstract machine of faciality. Finally, I will conclude by contemplating on the potentiality Sophia might enfold for a dismantling of the face and the creation of an alternative regime of signs.
Conference Queer & Feminist Studies in SouthEastern Europe. Feminist Autonomous Centre for Research, 2023
How do we envision bodies and space beyond regions, disciplines, boundaries, and borders? How can... more How do we envision bodies and space beyond regions, disciplines, boundaries, and borders? How can a transregional perspective (re)construct histories and lived experiences from individual pieces into complex fragments? The current paper addresses the aforementioned research questions bringing to the center of the attention our need to weave and create a common ground beyond disciplines and regionalisms – spatial and theoretical boundaries – demarcated by historically produced geographies of knowledge. This is a story of three femininities coming from distinct disciplines, brought together by the desire to imagine epistemologies of bodies beyond disciplines, regions, and vision. Drawing on distinct social realms, including personal experiences, feminist activism, and academia, we aim to explore how in the absence of knowledge borders and disciplines we find new ways to approach herstories of bodies and space from a historical perspective. We approach knowledge regionalism in a dual way: as disciplinary boundaries and as geographical borders. We explore moments when feminist struggles - birth control movement, reproductive justice, queer and trans mobility in times of peace and war, and struggles against women’s oppression – to argue that when disciplines and borders are transgressed, epistemologies are grounded on personal experiences, political praxis and theory.
This paper seeks to explore they relations of power that allow for the promotion of AI humanoids ... more This paper seeks to explore they relations of power that allow for the promotion of AI humanoids in terms of emotive and affective capacities, characteristics usually associated to the feminine in canonical Western philosophy. My research is focused on the case study of Sophia, a humanoid manufactured by Hanson Robotics that obtained citizenship from Saudi Arabia, in October 2017. Focusing on Descartes’s ontological dualism, I will provide reflections on how the patriarchal understanding of the rational man in Western philosophy formulates our conceptualization of the category of human, so as to map out how these approaches influence research in the field of Artificial Intelligence. I will then argue that the trope of emotionality and the claim to humanness in Sophia’s case are strongly connected to biopower and late capitalism, in a web that creates interconnectivity between all structural elements. By providing a close reading analysis of Michel Foucault and Brian Massumi’s scholarship, that bridges biopower and capitalism to affect and the body’s materiality, I will claim that Sophia’s case reflects specific sociopolitical and economic movements within the biopolitical and neoliberal matrix of relations of power and not the introduction of the feminine in the category of rationality. As I will illustrate, affect is rendered an inseparable structural element, that produces an interconnectivity of affect and rationality. This interconnectivity illuminates a political shift, initially introduced by biopower, that places its focus on the body’s materiality and its affective capacities, which I reckon allows for the promotion of humanoids in such terms.
2018, Bodies Re-formed: Materiality, Transformation and the Performative, Durham University, UK
Abstract of my presentation for the conference "Bodies Re-formed: Materiality, Transformation an... more Abstract of my presentation for the conference "Bodies Re-formed: Materiality, Transformation and the Performative", Durham University, UK, November 2018
Abstract of my presentation for the Sexual and Gendered Moralities International Conference, Ghen... more Abstract of my presentation for the Sexual and Gendered Moralities International Conference, Ghent, Belgium, November 2018.
Abstract of my presentation for the "Feminist New Materialisms – Matter(ing) And Methodologies" w... more Abstract of my presentation for the "Feminist New Materialisms – Matter(ing) And Methodologies" workshop at the Finnish Gender Studies Conference 2018, Turku, Finland.
Ο Louis Althusser αποτέλεσε και αποτελεί μια ιδιόμορφη και ιδιότροπη θεωρητική φιγούρα τόσο για τ... more Ο Louis Althusser αποτέλεσε και αποτελεί μια ιδιόμορφη και ιδιότροπη θεωρητική φιγούρα τόσο για τα γαλλικά δεδομένα όσο και για την εν γένει ακαδημαϊκή κοινότητα. Η θεωρία του συχνά έχει αποσπάσει δριμύτατες κριτικές από ομολογουμένως αξιόλογους αντιπάλους, παρά ταύτα εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από μια θελκτικότητα που της επιτρέπει να επιβιώνει, σήμερα περισσότερο από ποτέ, των όποιων κριτικών. Η σκηνή της έγκλησης του υποκειμένου αποτέλει κομβικό σημείο της συνολικής θεωρητικής του παραγωγής. Τασσόμενοι σε μια προσπάθεια περιφρούρησης του συγκεκριμένου εγχειρήματος, θα αποπειραθούμε να θωρακίσουμε την συγκεκριμένη θεωρία και να υιοθετήσουμε μία νέα ανάγνωση. Πρόκειται για μια θεωρία που τάσσεται δυναμικά στο στρατόπεδο πολεμικής του αντιδιαφωτιστικού προτάγματος περί ουσίας και φύσης του ανθρώπου, η οποία – παρά τις όποιες αντινομίες την βαραίνουν— δεν μπορεί παρά να διεγείρει την περιέργεια του αναγνώστη της. Αυτή η πολεμική διάσταση που διακατέχει το συγκεκριμένο σχήμα σκέψης αποτελεί το αφετηριακό σημείο της δικής μας εισήγησης. Η παρούσα εισήγηση, θα επιχειρήσει να πραγματευτεί την διαδικασία παραγωγής του υποκειμένου στο έργο του Λουί Αλτουσέρ, υποστηρίζοντας μια προσέγγιση εφ’ όλης της ύλης. Θα επιχειρήσουμε να διαβάσουμε την θεωρία της έγκλησης του υποκειμένου χρησιμοποιώντας εργαλεία από το ύστερο έργο του Αλτουσέρ. Συγκεκριμένα, θα αξιοποιήσουμε την θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης καθώς και θέσεις που αναπτύσσει στα κείμενα του «Γραπτά για την Ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν». Με αυτόν τον τρόπο, και σεβόμενοι την πολεμική στάση του Αλτουσέρ προς οντολογικού τύπου θεωρίες περί υποκειμένου, θα επιχειρήσουμε να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που φαίνεται να προϋπάρχει του υποκειμένου. Θα υποστηρίξουμε κατ’ επέκταση πως η σκηνή της έγκλησης είναι μια εκ των δύο άκρων της αλυσίδας παραγωγής του υποκειμένου, είναι η συνάντηση με διάρκεια. Στην θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης ο Αλτουσέρ μας παρουσιάζει τον ασταθμητισμό στην καθαρή του μορφή. Τα στοιχεία ως ενικότητες υπάρχουν στο κενό μέχρι να συντελεστεί η συνάντηση με διάρκεια. . Η συνάντηση αυτή όμως και πάλι δεν εξασφαλίζει de facto την ανάδυση της δομής. Συμβαίνει εκτός ιστορίας και χαρακτηρίζεται από απόλυτη ενδεχομενικότητα. Η μοναδική αναγκαιότητα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενέχει είναι το γεγονός πως η συνάντηση χρειάζεται να έχει διάρκεια. Τίποτα δεν προικοδοτεί τη συγκεκριμένη συνάντηση και ως εκ τούτου η συνάντηση είναι η πρώτη βαθμίδα του αστάθμητου. Η δομή λοιπόν που παράγουν κατά την συνάντηση (με διάρκεια), δεν έχει προϋπάρξει, κατά τον ίδιο τρόπο που το καπιταλιστικό σύστημα δεν προϋπήρχε με κάποιον τρόπο εντός του φεουδαλικού συστήματος. Το «δέσιμο» των στοιχείων δεν παράγεται από κάποια προϋπάρχουσα δομή, γιατί και αυτό λαμβάνει χώρα στο κενό. Συνεπώς, η δεύτερη βαθμίδα του αστάθμητου είναι αυτό το «δέσιμο». Ωστόσο, αυτός ο καθαρός ασταθμητισμός ενέχει πολλά αντινομικά στοιχεία, καθώς ως σχήμα σκέψης επαναφέρει ένα τελεολογικό επιχείρημα, υπονομεύοντας της δυναμική που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη θεωρία. Για το λόγο αυτό θα υιοθετήσουμε την έννοια του «αστάθμητου δομισμού», υποστηρίζοντας την μόλυνση της συνάντησης από δομή κατά τη στιγμή ακριβώς της επιτέλεσης της συνάντησης. Στην συνέχεια θα επιχειρήσουμε να στοχαστούμε επί της σκηνής της έγκλησης εφαρμόζοντας ακριβώς το σχήμα σκέψης του «αστάθμητου δομισμού». Σαφώς, υπάρχει ένα στοιχείο στον τρόπο με τον οποίο εξηγείται η διαδικασία υποκειμενοποίησης που φαίνεται να αντιστέκεται στην αφήγηση, κάτι που προϋπάρχει –ακόμη και γραμματικά— και το οποίο φέρνει τον αναγνώστη σε αμηχανία. Προσπαθώντας να στοχαστούμε επ΄ αυτού του στοιχείου που φαίνεται να «υπολείπεται», θα επιστρατεύσουμε κάποια από τα επιχειρήματα που αναπτύσσει ο Αλτουσέρ στο έργο του «Γραπτά για την ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν» και συγκεκριμένα στο Γράμμα 2. Εισάγοντας την έννοια του ασυνειδήτου –όπως την εννοεί ο φιλόσοφος— θα επιχειρήσουμε να συμβάλλουμε στον ακαδημαϊκό διάλογο περί έγκλησης του υποκειμένου στο έργο του, επιχειρώντας μια εφ’ όλης της ύλης ανάγνωση. Το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει επομένως την ανάγνωση μας θα είναι: ασυνείδητο— συνάντηση/έγκληση— υποκείμενο. Φυσικά, αποτελεί ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πόνημα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να καταστήσουμε τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν την θέση μας όσο το δυνατόν πιο συνεκτικά και κατανοητά για τον αναγνώστη μας, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι στον θεωρητικό διάλογο
"Queering σεξουαλικότητα και ψυχανάλυση" 21 Ιουνίου 2019, 6-8 µµ, ΑΙΘΟΥΣΑ Α, ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓ... more "Queering σεξουαλικότητα και ψυχανάλυση" 21 Ιουνίου 2019, 6-8 µµ, ΑΙΘΟΥΣΑ Α, ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΪΣ Ο προκείµενος τίτλος "queering σεξουαλικότητα και ψυχανάλυση" στην ανάγνωση µας, πλαισιώνεται από µια Αφενός, όσον αφορά στην ψυχανάλυση, επιδιώκει ν' αγκαλιάσει την queer αλήθεια, της οποίας κεντρική θέση παραδοχή ότι όλες οι έµφυλες και σεξουαλικές ταυτότητες είναι ανοιχτές, ρευστές και ασταθείς σε συνδυασµό αµφισβήτηση των χρήσεων της ταυτότητας του φύλου/σεξουαλικότητας και αφετέρου, να προβάλει αυτό που γνώση και εξουσία στην ύστερη νεωτερικότητα, σκιαγραφώντας έναν queering ψυχαναλυτικό λόγο, ο οποίος πρόθεση ρήξης µε κάθε κανονιστικό λόγο που αναπαράγει µια δήθεν αντικειµενική νόρµα του φύλου και της Με την οικειοποίηση του όρου queer, ως εκ τούτου, θα προσπαθήσουµε να αποσταθεροποιήσουµε κατεστηµ πρόληψης του φύλου και της σεξουαλικότητας, που ακόµη και στις µέρες µας παρεµβαίνουν καταλυτικά τόσο αλήθειας και του βιώµατος του υποκειµένου, όσο και στο περιεχόµενο του τι τελικά νοείται υποκείµενο, ανυπ αλήθεια του φύλου και της σεξουαλικότητας. Η θέση αυτή, στηριζόµενη πάνω σ' ένα ευρύ φάσµα εισηγήσεων εκτείνεται από την ιστορία και την ψυχανάλυση µέχρι την τέχνη και το βίωµα, αποσκοπεί να υποστηρίξει ότι δ ψυχική κανονικότητα, τέτοια ώστε να επηρεάζει βασικές πολιτικές παραδοχές, όπως αυτές του πρόσφατου ν νοµικής αναγνώρισης της ταυτότητας του φύλου (2017). Μάλιστα αξίζει να σηµειωθεί ότι, στον εν λόγω νόµο (διαφυλικά) άτοµα αποκλείστηκαν ως «ιδιαίτερες» ταυτότητες µε το επιχείρηµα ότι θα ακολουθήσει ξεχωριστό συνεργασία µε το Υπουργείο Υγείας και Δικαιοσύνης. Περαιτέρω, τα παντρεµένα διεµφυλικά υποκείµενα εξαι αυτήν τη ρύθµιση. Εποµένως, το φύλο και η σεξουαλικότητα είναι φανερό ότι επιβάλλονται µέσα από τον βιο πολιτικό λόγο, όπως στην πρόσφατη αποπαθολογιοποίηση των τρανς ταυτοτήτων από τον Παγκόσµιο Οργα Στον αντίποδα αυτής της αποπαθολογιοποίησης, δεν µπορεί κανείς να µην επισηµάνει ότι τα ιντερσέξ υποκε στο χώρο της παθολογίας, ενώ όροι όπως «διαταραχές της ανάπτυξης του φύλου» και «ερµαφροδιτισµός, εµ αναπαράγοντας την ισχύ µιας δήθεν κανονικής/επιστηµονικής ψυχικής νόρµας του φύλου και της σεξουαλικό οποίας όλα τα έµβια όντα καλούνται να υποταχθούν, εδώ και τουλάχιστον δύο αιώνες. Ως εκ τούτου, η οµάδα προσδοκεί, στον απόηχο της θεωρητικής κριτικής σκέψης των Gilles Deleuze, Felix G Irigaray, Jacques Derrida, Michel Foucault, αλλά και των πρωτοπόρων της ψυχιατρικής, της ψυχανάλυσης κα αναδείξει πώς η queer µεθοδολογία, εισάγει µια κριτική θεώρηση των µηχανισµών εξουσίας και µία γενεαλογ που πλαισίωσαν τον ψυχαναλυτικό λόγο, δίνοντας στην επιστηµονική σκέψη τα εργαλεία να διεκδικήσει το σ του περιθωριοποιηµένου, του καταπιεσµένου, του «απόβλητου». Επίσης, οι εισηγήσεις, µε προσέγγιση ιστορ
This thesis seeks to explore they ways in which the category of human formulates the research in ... more This thesis seeks to explore they ways in which the category of human formulates the research in the field of Artificial Intelligence by examining the boundaries introduced by the distinction between human and non-human. My research is focused on the case study of Sophia, a humanoid manufactured by Hanson Robotics that obtained citizenship from Saudi Arabia, in October 2016. Considering the ways through which the humanoid becomes sexualized and racialized, I will argue that Sophia enfolds the potentiality of subversion, that is of interest for feminist epistemology. In the theoretical framework of the first chapter, I will provide the reader with a genealogy of the category of human by focusing on the canonical patriarchal understanding of the rational man in Western philosophy, while also addressing the category of human species, so as to illustrate how these approaches formulated research in Artificial Intelligence. In the second chapter, I will provide a close reading analysis of Michel Foucault and Brian Massumi’s scholarship that bridges biopower and capitalism to the affect and the body’s materiality. Based on this, I will read the trope of emotionality used in Sophia’s case in relation to the modulation of affect in late capitalism. This way, I intend to illustrate how Sophia is imbedded in a much more nuanced web of relations of power, one that redefines the boundaries between who is included in the category of the human species and who is not. In the third chapter, by employing Michel Foucault’s analysis on biopower while also engaging with Norman Fairclough’s critical discourse analysis I will draw attention to the discursive traces that construct Sophia’s identity in accordance to the biopolitical technologies of race and sexuality. Finally, in last chapter, drawing on Gilles Deleuze and Felix Guattari’s analysis on the abstract machine of faciality and Judith Butler’s approach on drag I will reflect on theconstructiveness of the boundaries between the human and the non-human, to argue that Sophia is not just a product of her time but also a point of disruption that might unravel what Deleuze and Guattari call, the inhuman in the human.
Έλα να σου πω: Φεμινιστικές, λεσβιακές και κουήρ αφηγήσεις της μεταπολίτευσης Επιμέλεια Άννα Καραστάθη και Μπέσυ Πολυκάρπου, 2021
"This collective volume (in Greek) comprises eight feminist, lesbian, and queer narratives of the... more "This collective volume (in Greek) comprises eight feminist, lesbian, and queer narratives of the post-dictatorship period (1974-), following the fall of the junta (1967-1974) in Greece. Whilst the social effects of the restoration of democracy are undeniable, the limits (and borders) of democracy, its inclusiveness and its consensual, representative legitimacy remains a continuous struggle into the present day (or perhaps especially so in the present). Based on oral histories conducted in the community course “Let’s Talk About ‘Sex’, Baby”: Histories and Theories of Genders and Sexualities (2019-2020), the volume contributes to tracing an alternative history of the post-dictatorship era, which dominant histories render unheard."
Επιλέγοντας ως μελέτη περίπτωσης τη Sophia, ένα ανθρωποειδές κατασκευασμένο από την εταιρία Hanso... more Επιλέγοντας ως μελέτη περίπτωσης τη Sophia, ένα ανθρωποειδές κατασκευασμένο από την εταιρία Hanson Robotics που απέκτησε υπηκοότητα από τη Σαουδική Αραβία τον Οκτώβριο του 2017, με το παρόν κείμενο θα επιχειρήσω να αναλύσω τις σχέσεις εξουσίας που επιτρέπουν την προώθηση ανθρωποειδών τεχνητής νοημοσύνης δια της συναισθηματικότητας, χαρακτηριστικό το οποίο συνήθως συσχετίζεται με το γυναικείο στο πλαίσιο της δυτικής φιλοσοφίας. Αρχικά, θα καταδείξω πως η έρευνα στο πεδίο της τεχνητή νοημοσύνης έχει επηρεαστεί από μια πατριαρχική κατανόηση του τι συνιστά έλλογη γνώση, αντλώντας από τον καρτεσιανό οντολογικό δυισμό. Εν συνεχεία, θα υποστηρίξω πως η τροπικότητα του συν-αισθήματος (affect) που χρησιμοποιείται στην περίπτωση της Sophia, προκειμένου να υποστηριχθεί η ανθρωπινότητα της, προκύπτει από τον τρόπο αναπαραγωγής της βιοπολιτικής και του ύστερου καπιταλισμού. Αντλώντας από τη βιβλιογραφία των Μισέλ Φουκώ (Michel Foucault), Μπράϊαν Μασούμι (Brian Massumi) και Λόρεν Μπέρλαντ (Lauren Berlant) θα υποστηρίξω ότι η τροπικότητα του συν-αισθήματος που παρατηρείται στην περίπτωση της Sophia καταδεικνύει πως η ορθολογικότητα και το συν-αίσθημα αποτελούν αδιαχώριστα δομικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης υποκειμενικότητας στον ύστερο καπιταλισμo.
Διήμερο workshop, 13-14 Δεκεμβρίου 2019, Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πρόσκληση για υποβολή προτάσεων. Δ... more Διήμερο workshop, 13-14 Δεκεμβρίου 2019, Πάντειο Πανεπιστήμιο. Πρόσκληση για υποβολή προτάσεων. Διοργανώνει το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Στόχος του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι η ανάδειξη της συμβολής της φεμινιστικής θεωρίας στον φιλοσοφικό λόγο καθώς και η αναζήτηση νέων μεθοδολογικών καθώς και επιστημολογικών εργαλείων για την διάνοιξη νέων πεδίων παραγωγής λόγου.
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
Το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου προσκαλεί την υποβολή περιλή... more Το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου προσκαλεί την υποβολή περιλήψεων στο πλαίσιο του διήμερου workshop που διοργανώνει στις 13 και 14 Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο “Φεμινισμός και Φυλο/σοφία” Στόχος του συγκεκριμένου εγχειρήματος είναι η ανάδειξη της συμβολής της φεμινιστικής θεωρίας στον φιλοσοφικό λόγο καθώς και η αναζήτηση νέων μεθοδολογικών καθώς και επιστημολογικών εργαλείων για την διάνοιξη νέων πεδίων παραγωγής λόγου.
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
2024, 16th International Deleuze & Guattari Studies Conference
On April 19th, 2015, Sophia, a humanoid manufactured by Hong-Kong based company
Hanson Robotics, ... more On April 19th, 2015, Sophia, a humanoid manufactured by Hong-Kong based company Hanson Robotics, was activated. In October 2017, she obtained citizenship from Saudi Arabia, making her the first robot to ever obtain citizenship. Sophia operates using AI techniques that allow her to interact with her surroundings and sustain casual conversations, but what is considered the most important characteristic is her facial expressiveness, as she can display 62 different facial expressions. Her expressiveness together with the potentiality of manifesting emotive responses and forming social bonds, are key to her promotion as a successful AI system. But why is it so imperative for an AI humanoid to manifest such traits or even have a human-like face? In this paper, I will attempt to address the importance of Sophia’s face. Drawing on Deleuze and Guattari’s work in A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia and their analysis of the abstract machine of faciality, I will explore the ways through which Sophia becomes discursively gendered and racialized and thus facialized. I will then argue that structures of meaning such as race and gender create contradictions in the social discourse when they are used to describe a non-human body with a face, contradictions that make visible the mechanisms of the abstract machine of faciality. Finally, I will conclude by contemplating on the potentiality Sophia might enfold for a dismantling of the face and the creation of an alternative regime of signs.
Conference Queer & Feminist Studies in SouthEastern Europe. Feminist Autonomous Centre for Research, 2023
How do we envision bodies and space beyond regions, disciplines, boundaries, and borders? How can... more How do we envision bodies and space beyond regions, disciplines, boundaries, and borders? How can a transregional perspective (re)construct histories and lived experiences from individual pieces into complex fragments? The current paper addresses the aforementioned research questions bringing to the center of the attention our need to weave and create a common ground beyond disciplines and regionalisms – spatial and theoretical boundaries – demarcated by historically produced geographies of knowledge. This is a story of three femininities coming from distinct disciplines, brought together by the desire to imagine epistemologies of bodies beyond disciplines, regions, and vision. Drawing on distinct social realms, including personal experiences, feminist activism, and academia, we aim to explore how in the absence of knowledge borders and disciplines we find new ways to approach herstories of bodies and space from a historical perspective. We approach knowledge regionalism in a dual way: as disciplinary boundaries and as geographical borders. We explore moments when feminist struggles - birth control movement, reproductive justice, queer and trans mobility in times of peace and war, and struggles against women’s oppression – to argue that when disciplines and borders are transgressed, epistemologies are grounded on personal experiences, political praxis and theory.
This paper seeks to explore they relations of power that allow for the promotion of AI humanoids ... more This paper seeks to explore they relations of power that allow for the promotion of AI humanoids in terms of emotive and affective capacities, characteristics usually associated to the feminine in canonical Western philosophy. My research is focused on the case study of Sophia, a humanoid manufactured by Hanson Robotics that obtained citizenship from Saudi Arabia, in October 2017. Focusing on Descartes’s ontological dualism, I will provide reflections on how the patriarchal understanding of the rational man in Western philosophy formulates our conceptualization of the category of human, so as to map out how these approaches influence research in the field of Artificial Intelligence. I will then argue that the trope of emotionality and the claim to humanness in Sophia’s case are strongly connected to biopower and late capitalism, in a web that creates interconnectivity between all structural elements. By providing a close reading analysis of Michel Foucault and Brian Massumi’s scholarship, that bridges biopower and capitalism to affect and the body’s materiality, I will claim that Sophia’s case reflects specific sociopolitical and economic movements within the biopolitical and neoliberal matrix of relations of power and not the introduction of the feminine in the category of rationality. As I will illustrate, affect is rendered an inseparable structural element, that produces an interconnectivity of affect and rationality. This interconnectivity illuminates a political shift, initially introduced by biopower, that places its focus on the body’s materiality and its affective capacities, which I reckon allows for the promotion of humanoids in such terms.
2018, Bodies Re-formed: Materiality, Transformation and the Performative, Durham University, UK
Abstract of my presentation for the conference "Bodies Re-formed: Materiality, Transformation an... more Abstract of my presentation for the conference "Bodies Re-formed: Materiality, Transformation and the Performative", Durham University, UK, November 2018
Abstract of my presentation for the Sexual and Gendered Moralities International Conference, Ghen... more Abstract of my presentation for the Sexual and Gendered Moralities International Conference, Ghent, Belgium, November 2018.
Abstract of my presentation for the "Feminist New Materialisms – Matter(ing) And Methodologies" w... more Abstract of my presentation for the "Feminist New Materialisms – Matter(ing) And Methodologies" workshop at the Finnish Gender Studies Conference 2018, Turku, Finland.
Ο Louis Althusser αποτέλεσε και αποτελεί μια ιδιόμορφη και ιδιότροπη θεωρητική φιγούρα τόσο για τ... more Ο Louis Althusser αποτέλεσε και αποτελεί μια ιδιόμορφη και ιδιότροπη θεωρητική φιγούρα τόσο για τα γαλλικά δεδομένα όσο και για την εν γένει ακαδημαϊκή κοινότητα. Η θεωρία του συχνά έχει αποσπάσει δριμύτατες κριτικές από ομολογουμένως αξιόλογους αντιπάλους, παρά ταύτα εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από μια θελκτικότητα που της επιτρέπει να επιβιώνει, σήμερα περισσότερο από ποτέ, των όποιων κριτικών. Η σκηνή της έγκλησης του υποκειμένου αποτέλει κομβικό σημείο της συνολικής θεωρητικής του παραγωγής. Τασσόμενοι σε μια προσπάθεια περιφρούρησης του συγκεκριμένου εγχειρήματος, θα αποπειραθούμε να θωρακίσουμε την συγκεκριμένη θεωρία και να υιοθετήσουμε μία νέα ανάγνωση. Πρόκειται για μια θεωρία που τάσσεται δυναμικά στο στρατόπεδο πολεμικής του αντιδιαφωτιστικού προτάγματος περί ουσίας και φύσης του ανθρώπου, η οποία – παρά τις όποιες αντινομίες την βαραίνουν— δεν μπορεί παρά να διεγείρει την περιέργεια του αναγνώστη της. Αυτή η πολεμική διάσταση που διακατέχει το συγκεκριμένο σχήμα σκέψης αποτελεί το αφετηριακό σημείο της δικής μας εισήγησης. Η παρούσα εισήγηση, θα επιχειρήσει να πραγματευτεί την διαδικασία παραγωγής του υποκειμένου στο έργο του Λουί Αλτουσέρ, υποστηρίζοντας μια προσέγγιση εφ’ όλης της ύλης. Θα επιχειρήσουμε να διαβάσουμε την θεωρία της έγκλησης του υποκειμένου χρησιμοποιώντας εργαλεία από το ύστερο έργο του Αλτουσέρ. Συγκεκριμένα, θα αξιοποιήσουμε την θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης καθώς και θέσεις που αναπτύσσει στα κείμενα του «Γραπτά για την Ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν». Με αυτόν τον τρόπο, και σεβόμενοι την πολεμική στάση του Αλτουσέρ προς οντολογικού τύπου θεωρίες περί υποκειμένου, θα επιχειρήσουμε να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που φαίνεται να προϋπάρχει του υποκειμένου. Θα υποστηρίξουμε κατ’ επέκταση πως η σκηνή της έγκλησης είναι μια εκ των δύο άκρων της αλυσίδας παραγωγής του υποκειμένου, είναι η συνάντηση με διάρκεια. Στην θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης ο Αλτουσέρ μας παρουσιάζει τον ασταθμητισμό στην καθαρή του μορφή. Τα στοιχεία ως ενικότητες υπάρχουν στο κενό μέχρι να συντελεστεί η συνάντηση με διάρκεια. . Η συνάντηση αυτή όμως και πάλι δεν εξασφαλίζει de facto την ανάδυση της δομής. Συμβαίνει εκτός ιστορίας και χαρακτηρίζεται από απόλυτη ενδεχομενικότητα. Η μοναδική αναγκαιότητα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενέχει είναι το γεγονός πως η συνάντηση χρειάζεται να έχει διάρκεια. Τίποτα δεν προικοδοτεί τη συγκεκριμένη συνάντηση και ως εκ τούτου η συνάντηση είναι η πρώτη βαθμίδα του αστάθμητου. Η δομή λοιπόν που παράγουν κατά την συνάντηση (με διάρκεια), δεν έχει προϋπάρξει, κατά τον ίδιο τρόπο που το καπιταλιστικό σύστημα δεν προϋπήρχε με κάποιον τρόπο εντός του φεουδαλικού συστήματος. Το «δέσιμο» των στοιχείων δεν παράγεται από κάποια προϋπάρχουσα δομή, γιατί και αυτό λαμβάνει χώρα στο κενό. Συνεπώς, η δεύτερη βαθμίδα του αστάθμητου είναι αυτό το «δέσιμο». Ωστόσο, αυτός ο καθαρός ασταθμητισμός ενέχει πολλά αντινομικά στοιχεία, καθώς ως σχήμα σκέψης επαναφέρει ένα τελεολογικό επιχείρημα, υπονομεύοντας της δυναμική που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη θεωρία. Για το λόγο αυτό θα υιοθετήσουμε την έννοια του «αστάθμητου δομισμού», υποστηρίζοντας την μόλυνση της συνάντησης από δομή κατά τη στιγμή ακριβώς της επιτέλεσης της συνάντησης. Στην συνέχεια θα επιχειρήσουμε να στοχαστούμε επί της σκηνής της έγκλησης εφαρμόζοντας ακριβώς το σχήμα σκέψης του «αστάθμητου δομισμού». Σαφώς, υπάρχει ένα στοιχείο στον τρόπο με τον οποίο εξηγείται η διαδικασία υποκειμενοποίησης που φαίνεται να αντιστέκεται στην αφήγηση, κάτι που προϋπάρχει –ακόμη και γραμματικά— και το οποίο φέρνει τον αναγνώστη σε αμηχανία. Προσπαθώντας να στοχαστούμε επ΄ αυτού του στοιχείου που φαίνεται να «υπολείπεται», θα επιστρατεύσουμε κάποια από τα επιχειρήματα που αναπτύσσει ο Αλτουσέρ στο έργο του «Γραπτά για την ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν» και συγκεκριμένα στο Γράμμα 2. Εισάγοντας την έννοια του ασυνειδήτου –όπως την εννοεί ο φιλόσοφος— θα επιχειρήσουμε να συμβάλλουμε στον ακαδημαϊκό διάλογο περί έγκλησης του υποκειμένου στο έργο του, επιχειρώντας μια εφ’ όλης της ύλης ανάγνωση. Το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει επομένως την ανάγνωση μας θα είναι: ασυνείδητο— συνάντηση/έγκληση— υποκείμενο. Φυσικά, αποτελεί ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πόνημα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να καταστήσουμε τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν την θέση μας όσο το δυνατόν πιο συνεκτικά και κατανοητά για τον αναγνώστη μας, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι στον θεωρητικό διάλογο
"Queering σεξουαλικότητα και ψυχανάλυση" 21 Ιουνίου 2019, 6-8 µµ, ΑΙΘΟΥΣΑ Α, ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓ... more "Queering σεξουαλικότητα και ψυχανάλυση" 21 Ιουνίου 2019, 6-8 µµ, ΑΙΘΟΥΣΑ Α, ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ-ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΛΑΪΣ Ο προκείµενος τίτλος "queering σεξουαλικότητα και ψυχανάλυση" στην ανάγνωση µας, πλαισιώνεται από µια Αφενός, όσον αφορά στην ψυχανάλυση, επιδιώκει ν' αγκαλιάσει την queer αλήθεια, της οποίας κεντρική θέση παραδοχή ότι όλες οι έµφυλες και σεξουαλικές ταυτότητες είναι ανοιχτές, ρευστές και ασταθείς σε συνδυασµό αµφισβήτηση των χρήσεων της ταυτότητας του φύλου/σεξουαλικότητας και αφετέρου, να προβάλει αυτό που γνώση και εξουσία στην ύστερη νεωτερικότητα, σκιαγραφώντας έναν queering ψυχαναλυτικό λόγο, ο οποίος πρόθεση ρήξης µε κάθε κανονιστικό λόγο που αναπαράγει µια δήθεν αντικειµενική νόρµα του φύλου και της Με την οικειοποίηση του όρου queer, ως εκ τούτου, θα προσπαθήσουµε να αποσταθεροποιήσουµε κατεστηµ πρόληψης του φύλου και της σεξουαλικότητας, που ακόµη και στις µέρες µας παρεµβαίνουν καταλυτικά τόσο αλήθειας και του βιώµατος του υποκειµένου, όσο και στο περιεχόµενο του τι τελικά νοείται υποκείµενο, ανυπ αλήθεια του φύλου και της σεξουαλικότητας. Η θέση αυτή, στηριζόµενη πάνω σ' ένα ευρύ φάσµα εισηγήσεων εκτείνεται από την ιστορία και την ψυχανάλυση µέχρι την τέχνη και το βίωµα, αποσκοπεί να υποστηρίξει ότι δ ψυχική κανονικότητα, τέτοια ώστε να επηρεάζει βασικές πολιτικές παραδοχές, όπως αυτές του πρόσφατου ν νοµικής αναγνώρισης της ταυτότητας του φύλου (2017). Μάλιστα αξίζει να σηµειωθεί ότι, στον εν λόγω νόµο (διαφυλικά) άτοµα αποκλείστηκαν ως «ιδιαίτερες» ταυτότητες µε το επιχείρηµα ότι θα ακολουθήσει ξεχωριστό συνεργασία µε το Υπουργείο Υγείας και Δικαιοσύνης. Περαιτέρω, τα παντρεµένα διεµφυλικά υποκείµενα εξαι αυτήν τη ρύθµιση. Εποµένως, το φύλο και η σεξουαλικότητα είναι φανερό ότι επιβάλλονται µέσα από τον βιο πολιτικό λόγο, όπως στην πρόσφατη αποπαθολογιοποίηση των τρανς ταυτοτήτων από τον Παγκόσµιο Οργα Στον αντίποδα αυτής της αποπαθολογιοποίησης, δεν µπορεί κανείς να µην επισηµάνει ότι τα ιντερσέξ υποκε στο χώρο της παθολογίας, ενώ όροι όπως «διαταραχές της ανάπτυξης του φύλου» και «ερµαφροδιτισµός, εµ αναπαράγοντας την ισχύ µιας δήθεν κανονικής/επιστηµονικής ψυχικής νόρµας του φύλου και της σεξουαλικό οποίας όλα τα έµβια όντα καλούνται να υποταχθούν, εδώ και τουλάχιστον δύο αιώνες. Ως εκ τούτου, η οµάδα προσδοκεί, στον απόηχο της θεωρητικής κριτικής σκέψης των Gilles Deleuze, Felix G Irigaray, Jacques Derrida, Michel Foucault, αλλά και των πρωτοπόρων της ψυχιατρικής, της ψυχανάλυσης κα αναδείξει πώς η queer µεθοδολογία, εισάγει µια κριτική θεώρηση των µηχανισµών εξουσίας και µία γενεαλογ που πλαισίωσαν τον ψυχαναλυτικό λόγο, δίνοντας στην επιστηµονική σκέψη τα εργαλεία να διεκδικήσει το σ του περιθωριοποιηµένου, του καταπιεσµένου, του «απόβλητου». Επίσης, οι εισηγήσεις, µε προσέγγιση ιστορ
This thesis seeks to explore they ways in which the category of human formulates the research in ... more This thesis seeks to explore they ways in which the category of human formulates the research in the field of Artificial Intelligence by examining the boundaries introduced by the distinction between human and non-human. My research is focused on the case study of Sophia, a humanoid manufactured by Hanson Robotics that obtained citizenship from Saudi Arabia, in October 2016. Considering the ways through which the humanoid becomes sexualized and racialized, I will argue that Sophia enfolds the potentiality of subversion, that is of interest for feminist epistemology. In the theoretical framework of the first chapter, I will provide the reader with a genealogy of the category of human by focusing on the canonical patriarchal understanding of the rational man in Western philosophy, while also addressing the category of human species, so as to illustrate how these approaches formulated research in Artificial Intelligence. In the second chapter, I will provide a close reading analysis of Michel Foucault and Brian Massumi’s scholarship that bridges biopower and capitalism to the affect and the body’s materiality. Based on this, I will read the trope of emotionality used in Sophia’s case in relation to the modulation of affect in late capitalism. This way, I intend to illustrate how Sophia is imbedded in a much more nuanced web of relations of power, one that redefines the boundaries between who is included in the category of the human species and who is not. In the third chapter, by employing Michel Foucault’s analysis on biopower while also engaging with Norman Fairclough’s critical discourse analysis I will draw attention to the discursive traces that construct Sophia’s identity in accordance to the biopolitical technologies of race and sexuality. Finally, in last chapter, drawing on Gilles Deleuze and Felix Guattari’s analysis on the abstract machine of faciality and Judith Butler’s approach on drag I will reflect on theconstructiveness of the boundaries between the human and the non-human, to argue that Sophia is not just a product of her time but also a point of disruption that might unravel what Deleuze and Guattari call, the inhuman in the human.
Έλα να σου πω: Φεμινιστικές, λεσβιακές και κουήρ αφηγήσεις της μεταπολίτευσης Επιμέλεια Άννα Καραστάθη και Μπέσυ Πολυκάρπου, 2021
"This collective volume (in Greek) comprises eight feminist, lesbian, and queer narratives of the... more "This collective volume (in Greek) comprises eight feminist, lesbian, and queer narratives of the post-dictatorship period (1974-), following the fall of the junta (1967-1974) in Greece. Whilst the social effects of the restoration of democracy are undeniable, the limits (and borders) of democracy, its inclusiveness and its consensual, representative legitimacy remains a continuous struggle into the present day (or perhaps especially so in the present). Based on oral histories conducted in the community course “Let’s Talk About ‘Sex’, Baby”: Histories and Theories of Genders and Sexualities (2019-2020), the volume contributes to tracing an alternative history of the post-dictatorship era, which dominant histories render unheard."
Επιλέγοντας ως μελέτη περίπτωσης τη Sophia, ένα ανθρωποειδές κατασκευασμένο από την εταιρία Hanso... more Επιλέγοντας ως μελέτη περίπτωσης τη Sophia, ένα ανθρωποειδές κατασκευασμένο από την εταιρία Hanson Robotics που απέκτησε υπηκοότητα από τη Σαουδική Αραβία τον Οκτώβριο του 2017, με το παρόν κείμενο θα επιχειρήσω να αναλύσω τις σχέσεις εξουσίας που επιτρέπουν την προώθηση ανθρωποειδών τεχνητής νοημοσύνης δια της συναισθηματικότητας, χαρακτηριστικό το οποίο συνήθως συσχετίζεται με το γυναικείο στο πλαίσιο της δυτικής φιλοσοφίας. Αρχικά, θα καταδείξω πως η έρευνα στο πεδίο της τεχνητή νοημοσύνης έχει επηρεαστεί από μια πατριαρχική κατανόηση του τι συνιστά έλλογη γνώση, αντλώντας από τον καρτεσιανό οντολογικό δυισμό. Εν συνεχεία, θα υποστηρίξω πως η τροπικότητα του συν-αισθήματος (affect) που χρησιμοποιείται στην περίπτωση της Sophia, προκειμένου να υποστηριχθεί η ανθρωπινότητα της, προκύπτει από τον τρόπο αναπαραγωγής της βιοπολιτικής και του ύστερου καπιταλισμού. Αντλώντας από τη βιβλιογραφία των Μισέλ Φουκώ (Michel Foucault), Μπράϊαν Μασούμι (Brian Massumi) και Λόρεν Μπέρλαντ (Lauren Berlant) θα υποστηρίξω ότι η τροπικότητα του συν-αισθήματος που παρατηρείται στην περίπτωση της Sophia καταδεικνύει πως η ορθολογικότητα και το συν-αίσθημα αποτελούν αδιαχώριστα δομικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης υποκειμενικότητας στον ύστερο καπιταλισμo.
Uploads
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
Επιστημονική Επιτροπή: Α. Αθανασίου, M. Ιακώβου, Χ. Κολύρη, Χ. Κουλούρη, Έ. Τζελέπη, Γ. Φαράκλας, Γ. Φουρτούνης
Οργανωτική Επιτροπή: Ν. Αναπλιώτης, Σ. Α. Κασδοβασίλη, Σ. Χαλβαντζής"
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
Επιστημονική Επιτροπή: Α. Αθανασίου,B. Ιακώβου, Χ. Κολύρη, Χ. Κουλούρη, Έ. Τζελέπη, Γ. Φαράκλας, Γ. Φουρτούνης
Οργανωτική Επιτροπή: Ν. Αναπλιώτης, Σ. Α. Κασδοβασίλη, Σ. Χαλβαντζής"
Hanson Robotics, was activated. In October 2017, she obtained citizenship from
Saudi Arabia, making her the first robot to ever obtain citizenship. Sophia operates
using AI techniques that allow her to interact with her surroundings and sustain casual
conversations, but what is considered the most important characteristic is her facial
expressiveness, as she can display 62 different facial expressions. Her expressiveness
together with the potentiality of manifesting emotive responses and forming social bonds,
are key to her promotion as a successful AI system. But why is it so imperative for an
AI humanoid to manifest such traits or even have a human-like face? In this paper, I will
attempt to address the importance of Sophia’s face. Drawing on Deleuze and Guattari’s
work in A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia and their analysis of the
abstract machine of faciality, I will explore the ways through which Sophia becomes
discursively gendered and racialized and thus facialized. I will then argue that structures of
meaning such as race and gender create contradictions in the social discourse when they
are used to describe a non-human body with a face, contradictions that make visible the
mechanisms of the abstract machine of faciality. Finally, I will conclude by contemplating
on the potentiality Sophia might enfold for a dismantling of the face and the creation of an
alternative regime of signs.
Η σκηνή της έγκλησης του υποκειμένου αποτέλει κομβικό σημείο της συνολικής θεωρητικής του παραγωγής. Τασσόμενοι σε μια προσπάθεια περιφρούρησης του συγκεκριμένου εγχειρήματος, θα αποπειραθούμε να θωρακίσουμε την συγκεκριμένη θεωρία και να υιοθετήσουμε μία νέα ανάγνωση. Πρόκειται για μια θεωρία που τάσσεται δυναμικά στο στρατόπεδο πολεμικής του αντιδιαφωτιστικού προτάγματος περί ουσίας και φύσης του ανθρώπου, η οποία –
παρά τις όποιες αντινομίες την βαραίνουν— δεν μπορεί παρά να διεγείρει την περιέργεια του αναγνώστη της. Αυτή η πολεμική διάσταση που διακατέχει το συγκεκριμένο σχήμα σκέψης αποτελεί το αφετηριακό σημείο της δικής μας εισήγησης.
Η παρούσα εισήγηση, θα επιχειρήσει να πραγματευτεί την διαδικασία παραγωγής του υποκειμένου στο έργο του Λουί Αλτουσέρ, υποστηρίζοντας μια προσέγγιση εφ’ όλης της ύλης. Θα επιχειρήσουμε να διαβάσουμε την θεωρία της έγκλησης του υποκειμένου χρησιμοποιώντας εργαλεία από το ύστερο έργο του Αλτουσέρ. Συγκεκριμένα, θα αξιοποιήσουμε την θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης καθώς και θέσεις που αναπτύσσει στα κείμενα του «Γραπτά για την Ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν». Με αυτόν τον τρόπο, και σεβόμενοι την πολεμική στάση του Αλτουσέρ προς οντολογικού τύπου θεωρίες περί υποκειμένου, θα επιχειρήσουμε να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που φαίνεται να προϋπάρχει του υποκειμένου. Θα υποστηρίξουμε κατ’ επέκταση πως η σκηνή της έγκλησης είναι μια εκ των δύο άκρων της αλυσίδας παραγωγής του υποκειμένου, είναι η συνάντηση με διάρκεια.
Στην θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης ο Αλτουσέρ μας παρουσιάζει τον ασταθμητισμό στην καθαρή του μορφή. Τα στοιχεία ως ενικότητες υπάρχουν στο κενό μέχρι να συντελεστεί η συνάντηση με διάρκεια. . Η συνάντηση αυτή όμως και πάλι δεν εξασφαλίζει de facto την ανάδυση της δομής. Συμβαίνει εκτός ιστορίας και χαρακτηρίζεται από απόλυτη ενδεχομενικότητα. Η μοναδική αναγκαιότητα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενέχει είναι το γεγονός πως η συνάντηση χρειάζεται να έχει διάρκεια. Τίποτα δεν προικοδοτεί τη συγκεκριμένη συνάντηση και ως εκ τούτου η συνάντηση είναι η πρώτη βαθμίδα του αστάθμητου. Η δομή λοιπόν που παράγουν κατά την συνάντηση (με διάρκεια), δεν έχει προϋπάρξει, κατά τον ίδιο τρόπο που το καπιταλιστικό σύστημα δεν προϋπήρχε με κάποιον τρόπο εντός του φεουδαλικού συστήματος. Το «δέσιμο» των στοιχείων δεν παράγεται από κάποια προϋπάρχουσα δομή, γιατί και αυτό λαμβάνει χώρα στο κενό. Συνεπώς, η δεύτερη βαθμίδα του αστάθμητου είναι αυτό το «δέσιμο».
Ωστόσο, αυτός ο καθαρός ασταθμητισμός ενέχει πολλά αντινομικά στοιχεία, καθώς ως σχήμα σκέψης επαναφέρει ένα τελεολογικό επιχείρημα, υπονομεύοντας της δυναμική που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη θεωρία. Για το λόγο αυτό θα υιοθετήσουμε την έννοια του «αστάθμητου δομισμού», υποστηρίζοντας την μόλυνση της συνάντησης από δομή κατά τη στιγμή ακριβώς της επιτέλεσης της συνάντησης.
Στην συνέχεια θα επιχειρήσουμε να στοχαστούμε επί της σκηνής της έγκλησης εφαρμόζοντας ακριβώς το σχήμα σκέψης του «αστάθμητου δομισμού». Σαφώς, υπάρχει ένα στοιχείο στον τρόπο με τον οποίο εξηγείται η διαδικασία υποκειμενοποίησης που φαίνεται να αντιστέκεται στην αφήγηση, κάτι που προϋπάρχει –ακόμη και γραμματικά— και το οποίο φέρνει τον αναγνώστη σε αμηχανία. Προσπαθώντας να στοχαστούμε επ΄ αυτού του στοιχείου που φαίνεται να «υπολείπεται», θα επιστρατεύσουμε κάποια από τα επιχειρήματα που αναπτύσσει ο Αλτουσέρ στο έργο του «Γραπτά για την ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν» και συγκεκριμένα στο Γράμμα 2. Εισάγοντας την έννοια του ασυνειδήτου –όπως την εννοεί ο φιλόσοφος— θα επιχειρήσουμε να συμβάλλουμε στον ακαδημαϊκό διάλογο περί έγκλησης του υποκειμένου στο έργο του, επιχειρώντας μια εφ’ όλης της ύλης ανάγνωση.
Το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει επομένως την ανάγνωση μας θα είναι: ασυνείδητο— συνάντηση/έγκληση— υποκείμενο. Φυσικά, αποτελεί ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πόνημα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να καταστήσουμε τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν την θέση μας όσο το δυνατόν πιο συνεκτικά και κατανοητά για τον αναγνώστη μας, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι στον θεωρητικό διάλογο
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
Επιστημονική Επιτροπή: Α. Αθανασίου, M. Ιακώβου, Χ. Κολύρη, Χ. Κουλούρη, Έ. Τζελέπη, Γ. Φαράκλας, Γ. Φουρτούνης
Οργανωτική Επιτροπή: Ν. Αναπλιώτης, Σ. Α. Κασδοβασίλη, Σ. Χαλβαντζής"
Ενδεικτικές θεματικές:
• “γυναικεία γραφή” και φεμινιστικός λόγος
• Queer πολιτική θεωρία
• Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις της Δυτικής φιλοσοφίας
• Φεμινιστική φιλοσοφία
• Κυρίαρχος λόγος και μορφές δομικής καταπίεσης
• Βίωμα και σώμα
• Συναίσθημα στην φιλοσοφία
• Φιλοσοφικός λόγος και πολιτικός ακτιβισμός
• Επιτελεστικότητα και “φιλοσοφική” ταυτότητα
• Αποεδαφικοποίηση της φιλοσοφίας πέραν του Λόγου
Για την υποβολή κειμένων παρακαλούμε να ακολουθήσετε τις παρακάτω γενικές οδηγίες: Οι ενδιαφερόμενες καλούνται να υποβάλουν περίληψη σε ανώνυμη μορφή, 250-500 λέξεων καθώς και συνοδευτικό έγγραφο το οποίο θα εμπεριέχει ονοματεπώνυμο, στοιχεία επικοινωνίας, ακαδημαϊκή ή άλλη ιδιότητα, τίτλο εισήγησης και προαιρετικά σύντομο βιογραφικό σημείωμα. Τα κείμενα θα υποβληθούν σε διαδικασία ομότιμης αξιολόγησης (blind peer review).
Οι εισηγήσεις θα γίνουν στην ελληνική γλώσσα και δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις 3000 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής προτάσεων: 15/09/2019 στο feministphilosophy2019@gmail.com
Επιστημονική Επιτροπή: Α. Αθανασίου,B. Ιακώβου, Χ. Κολύρη, Χ. Κουλούρη, Έ. Τζελέπη, Γ. Φαράκλας, Γ. Φουρτούνης
Οργανωτική Επιτροπή: Ν. Αναπλιώτης, Σ. Α. Κασδοβασίλη, Σ. Χαλβαντζής"
Hanson Robotics, was activated. In October 2017, she obtained citizenship from
Saudi Arabia, making her the first robot to ever obtain citizenship. Sophia operates
using AI techniques that allow her to interact with her surroundings and sustain casual
conversations, but what is considered the most important characteristic is her facial
expressiveness, as she can display 62 different facial expressions. Her expressiveness
together with the potentiality of manifesting emotive responses and forming social bonds,
are key to her promotion as a successful AI system. But why is it so imperative for an
AI humanoid to manifest such traits or even have a human-like face? In this paper, I will
attempt to address the importance of Sophia’s face. Drawing on Deleuze and Guattari’s
work in A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia and their analysis of the
abstract machine of faciality, I will explore the ways through which Sophia becomes
discursively gendered and racialized and thus facialized. I will then argue that structures of
meaning such as race and gender create contradictions in the social discourse when they
are used to describe a non-human body with a face, contradictions that make visible the
mechanisms of the abstract machine of faciality. Finally, I will conclude by contemplating
on the potentiality Sophia might enfold for a dismantling of the face and the creation of an
alternative regime of signs.
Η σκηνή της έγκλησης του υποκειμένου αποτέλει κομβικό σημείο της συνολικής θεωρητικής του παραγωγής. Τασσόμενοι σε μια προσπάθεια περιφρούρησης του συγκεκριμένου εγχειρήματος, θα αποπειραθούμε να θωρακίσουμε την συγκεκριμένη θεωρία και να υιοθετήσουμε μία νέα ανάγνωση. Πρόκειται για μια θεωρία που τάσσεται δυναμικά στο στρατόπεδο πολεμικής του αντιδιαφωτιστικού προτάγματος περί ουσίας και φύσης του ανθρώπου, η οποία –
παρά τις όποιες αντινομίες την βαραίνουν— δεν μπορεί παρά να διεγείρει την περιέργεια του αναγνώστη της. Αυτή η πολεμική διάσταση που διακατέχει το συγκεκριμένο σχήμα σκέψης αποτελεί το αφετηριακό σημείο της δικής μας εισήγησης.
Η παρούσα εισήγηση, θα επιχειρήσει να πραγματευτεί την διαδικασία παραγωγής του υποκειμένου στο έργο του Λουί Αλτουσέρ, υποστηρίζοντας μια προσέγγιση εφ’ όλης της ύλης. Θα επιχειρήσουμε να διαβάσουμε την θεωρία της έγκλησης του υποκειμένου χρησιμοποιώντας εργαλεία από το ύστερο έργο του Αλτουσέρ. Συγκεκριμένα, θα αξιοποιήσουμε την θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης καθώς και θέσεις που αναπτύσσει στα κείμενα του «Γραπτά για την Ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν». Με αυτόν τον τρόπο, και σεβόμενοι την πολεμική στάση του Αλτουσέρ προς οντολογικού τύπου θεωρίες περί υποκειμένου, θα επιχειρήσουμε να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που φαίνεται να προϋπάρχει του υποκειμένου. Θα υποστηρίξουμε κατ’ επέκταση πως η σκηνή της έγκλησης είναι μια εκ των δύο άκρων της αλυσίδας παραγωγής του υποκειμένου, είναι η συνάντηση με διάρκεια.
Στην θεωρία του περί αστάθμητου της συνάντησης ο Αλτουσέρ μας παρουσιάζει τον ασταθμητισμό στην καθαρή του μορφή. Τα στοιχεία ως ενικότητες υπάρχουν στο κενό μέχρι να συντελεστεί η συνάντηση με διάρκεια. . Η συνάντηση αυτή όμως και πάλι δεν εξασφαλίζει de facto την ανάδυση της δομής. Συμβαίνει εκτός ιστορίας και χαρακτηρίζεται από απόλυτη ενδεχομενικότητα. Η μοναδική αναγκαιότητα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι ενέχει είναι το γεγονός πως η συνάντηση χρειάζεται να έχει διάρκεια. Τίποτα δεν προικοδοτεί τη συγκεκριμένη συνάντηση και ως εκ τούτου η συνάντηση είναι η πρώτη βαθμίδα του αστάθμητου. Η δομή λοιπόν που παράγουν κατά την συνάντηση (με διάρκεια), δεν έχει προϋπάρξει, κατά τον ίδιο τρόπο που το καπιταλιστικό σύστημα δεν προϋπήρχε με κάποιον τρόπο εντός του φεουδαλικού συστήματος. Το «δέσιμο» των στοιχείων δεν παράγεται από κάποια προϋπάρχουσα δομή, γιατί και αυτό λαμβάνει χώρα στο κενό. Συνεπώς, η δεύτερη βαθμίδα του αστάθμητου είναι αυτό το «δέσιμο».
Ωστόσο, αυτός ο καθαρός ασταθμητισμός ενέχει πολλά αντινομικά στοιχεία, καθώς ως σχήμα σκέψης επαναφέρει ένα τελεολογικό επιχείρημα, υπονομεύοντας της δυναμική που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη θεωρία. Για το λόγο αυτό θα υιοθετήσουμε την έννοια του «αστάθμητου δομισμού», υποστηρίζοντας την μόλυνση της συνάντησης από δομή κατά τη στιγμή ακριβώς της επιτέλεσης της συνάντησης.
Στην συνέχεια θα επιχειρήσουμε να στοχαστούμε επί της σκηνής της έγκλησης εφαρμόζοντας ακριβώς το σχήμα σκέψης του «αστάθμητου δομισμού». Σαφώς, υπάρχει ένα στοιχείο στον τρόπο με τον οποίο εξηγείται η διαδικασία υποκειμενοποίησης που φαίνεται να αντιστέκεται στην αφήγηση, κάτι που προϋπάρχει –ακόμη και γραμματικά— και το οποίο φέρνει τον αναγνώστη σε αμηχανία. Προσπαθώντας να στοχαστούμε επ΄ αυτού του στοιχείου που φαίνεται να «υπολείπεται», θα επιστρατεύσουμε κάποια από τα επιχειρήματα που αναπτύσσει ο Αλτουσέρ στο έργο του «Γραπτά για την ψυχανάλυση: Φρόυντ και Λακάν» και συγκεκριμένα στο Γράμμα 2. Εισάγοντας την έννοια του ασυνειδήτου –όπως την εννοεί ο φιλόσοφος— θα επιχειρήσουμε να συμβάλλουμε στον ακαδημαϊκό διάλογο περί έγκλησης του υποκειμένου στο έργο του, επιχειρώντας μια εφ’ όλης της ύλης ανάγνωση.
Το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει επομένως την ανάγνωση μας θα είναι: ασυνείδητο— συνάντηση/έγκληση— υποκείμενο. Φυσικά, αποτελεί ένα ιδιαίτερα απαιτητικό πόνημα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να καταστήσουμε τα επιχειρήματα που υποστηρίζουν την θέση μας όσο το δυνατόν πιο συνεκτικά και κατανοητά για τον αναγνώστη μας, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι στον θεωρητικό διάλογο