Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Zum Inhalt springen

Flexion:videre

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch

vidēre (Konjugation) (Latein)

[Bearbeiten]
zurück zu videre


Infinite Formen

[Bearbeiten]
Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv vidēre vīdisse vīsūrum, -am, -um esse
Passiv vidērī vīsum, -am, -um esse vīsum īrī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
vidēns vīsus, -a, -um vīsūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
videndī videndus, -a, -um vīsum vīsū


Finite Formen

[Bearbeiten]
Imperativ
[Bearbeiten]
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. vidē! vidēre! vidētō! vidētor!
Sg. 3. Pers. vidētō! vidētor!
Pl. 2. Pers. vidēte! vidēminī! vidētōte!
Pl. 3. Pers. videntō! videntor!


Indikativ und Konjunktiv
[Bearbeiten]
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. videō videam videor videar
Sg. 2. Pers. vidēs videās vidēris videāris
Sg. 3. Pers. videt videat vidētur videātur
Pl. 1. Pers. vidēmus videāmus vidēmur videāmur
Pl. 2. Pers. vidētis videātis vidēmini videāminī
Pl. 3. Pers. vident videant videntur videantur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. vidēbam vidērem vidēbar vidērer
Sg. 2. Pers. vidēbās vidērēs vidēbāris vidērēris
Sg. 3. Pers. vidēbat vidēret vidēbātur vidērētur
Pl. 1. Pers. vidēbāmus vidērēmus vidēbāmur vidērēmur
Pl. 2. Pers. vidēbātis vidērētis vidēbāminī vidērēminī
Pl. 3. Pers. vidēbant vidērent vidēbantur vidērentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. vidēbō vidēbor
Sg. 2. Pers. vidēbis vidēberis
Sg. 3. Pers. vidēbit vidēbitur
Pl. 1. Pers. vidēbimus vidēbimur
Pl. 2. Pers. vidēbitis vidēbiminī
Pl. 3. Pers. vidēbunt vidēbuntur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. vīdī vīderim vīsus, -a, -um sum vīsus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. vīdistī vīderis vīsus, -a, -um es vīsus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. vīdit vīderit vīsus, -a, -um est vīsus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. vīdimus vīderimus vīsī, -ae, -a sumus vīsī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. vīdistis vīderitis vīsī, -ae, -a estis vīsī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. vīdērunt vīderint vīsī, -ae, -a sunt vīsī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. vīderam vīdissem vīsus, -a, -um eram vīsus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. vīderās vīdissēs vīsus, -a, -um erās vīsus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. vīderat vīdisset vīsus, -a, -um erat vīsus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. vīderāmus vīdissēmus vīsī, -ae, -a erāmus vīsī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. vīderātis vīdissētis vīsī, -ae, -a erātis vīsī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. vīderant vīdissent vīsī, -ae, -a erant vīsī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. vīderō vīsus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. vīderis vīsus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. vīderit vīsus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. vīderimus vīsī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. vīderitis vīsī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. vīderint vīsī, -ae, -a erunt