adwokat

adwokat (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	adwokat	adwokaci
Genitiv	adwokata	adwokatów
Dativ	adwokatowi	adwokatom
Akkusativ	adwokata	adwokatów
Instrumental	adwokatem	adwokatami
Lokativ	adwokacie	adwokatach
Vokativ	adwokacie	adwokaci

Worttrennung:

ad·wo·kat, Plural: ad·wo·ka·ci

Aussprache:

IPA: [adˈvɔkat], Plural: [advɔˈkat͡ɕi]

Hörbeispiele:  adwokat ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Justiz: Person, die bemächtigt ist Rechtsbeistand zu leisten; Rechtsanwalt, Anwalt, Advokat, Verteidiger

[2] übertragen: Person, die jemanden vertritt/verteidigt; Anwalt, Advokat, Verteidiger, Fürsprecher

[3] archaisch, historisch: Vogt

Herkunft:

seit dem 16. Jahrhundert bezeugte Entlehnung aus dem lateinischen advocatus ^→ la, im jüngeren Sprachgebrauch unter dem Einfluss des deutschen Advokat und französischen avocat ^→ fr

Synonyme:

[1] obrona, obrońca, obrońca sądowy, patron, rzecznik; meist als Anrede: mecenas; abwertend: adwokacina, kauzyperda

[2] obrońca

[3] wójt

Gegenwörter:

[1] prokurator

Weibliche Wortformen:

[1, 2] adwokatka

Verkleinerungsformen:

[1] adwokacik

Oberbegriffe:

[1] prawnik

Unterbegriffe:

[1] adwokat z urzędu

Beispiele:

[1] „Był dawniéj adwokatem Pan Rejent Bolesta, / Zwano go kaznodzieją, że zbyt lubił gesta.“

[2]

Redewendungen:

[1] adwokat diabła - Advocatus Diaboli

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] wziąć adwokata, wzięty adwokat

Wortbildungen:

[1, 2] adwokacki, adwokatować

[1] adwokatowa, adwokatura

Übersetzungen

 [1] ?

Deutsch: Rechtsanwalt m, Anwalt m, Advokat m, Verteidiger m

 [2] ?

Deutsch: Anwalt m, Advokat m, Verteidiger m, Fürsprecher m

 [3] archaisch, historisch: Vogt

Deutsch: Vogt m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „adwokat“

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „adwokat“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adwokat“

[1, 2] Bogusław Dunaj: Nowy słownik języka polskiego. 1. Auflage. Wilga, Warszawa 2005, ISBN 83-7375-343-5 , Seite 3.

[1, 2] Lidia Drabik, Elżbieta Sobol: Słownik poprawnej polszczyzny. 6. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-14203-2 , Seite 6.

[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 18.

[1, 2] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7 , Seite 8.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 71–72.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 10.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978 , Seite 11.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adwokat“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958 , Seite 31.

[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 10.

[1, 3] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 7.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „adwokat“, Seite 6.

[1–3] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat) , Seite 88.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adwokat“

Quellen: