Οι Πέρσες του Αισχύλου (472 π.Χ.) είναι η μόνη από τις σωζόμενες τραγωδίες που αντλεί το θέμα της... more Οι Πέρσες του Αισχύλου (472 π.Χ.) είναι η μόνη από τις σωζόμενες τραγωδίες που αντλεί το θέμα της όχι από τον μύθο, αλλά από ένα σύγχρονο ιστορικό γεγονός (ναυμαχία της Σαλαμίνας, 480 π.Χ.), το οποίο εξιστορείται από τον Ηρόδοτο.
Αντικείμενο μελέτης αυτής της εργασίας είναι η σύγκριση, προκειμένου να εντοπιστούν και να σχολιαστούν οι αποκλίσεις, της τραγωδίας "Πέρσες" του Αισχύλου από τα αποσπάσματα του έργου "Ιστορίαι" του Ηροδότου. Εν συνεχεία θα διερευνηθούν οι παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την ήττα των Περσών στη Σαλαμίνα, σύμφωνα με τη θέση που αποτυπώνει ο Αισχύλος στην ομότιτλη τραγωδία του.
Σχολιασμός της παρουσίας των ανώνυμων ελασσόνων χαρακτήρων της Τροφού, του Παιδαγωγού και του Αγγ... more Σχολιασμός της παρουσίας των ανώνυμων ελασσόνων χαρακτήρων της Τροφού, του Παιδαγωγού και του Αγγέλου τόσο από την πλευρά του χαρακτήρα, όσο και από την πλευρά της λειτουργίας τους στην τραγωδία, παρουσιάζοντάς τους με τη σειρά που εμφανίζονται στο κείμενο.
Οι ελληνιστικές σχολές, και ειδικά ο επικουρισμός, θεωρείται ότι πρεσβεύουν μιαν αντίληψη για τη ... more Οι ελληνιστικές σχολές, και ειδικά ο επικουρισμός, θεωρείται ότι πρεσβεύουν μιαν αντίληψη για τη φιλοσοφία ως τρόπο ζωής και όχι μόνο ως θεωρητική δραστηριότητα και ότι επιχειρούν με πιο άμεσο τρόπο να προσφέρουν πειστικές και εφαρμόσιμες απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα του ανθρώπου της εποχής.
Αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας αποτελούν τα έργα του Επίκουρου: "Επιστολή στον Μενοικέα" και αποσπάσματά του για τη φιλοσοφία και την ηδονή. Στην πρώτη ενότητα θα παρουσιαστεί η λειτουργία και ο σκοπός της φιλοσοφίας σύμφωνα με τη φιλοσοφική του σκέψη και θα σχολιαστεί ο λόγος για τον οποίο η ηθική του στηρίζεται στην φυσική του φιλοσοφία. Στη δεύτερη ενότητα θα εξεταστούν οι κατηγορίες που του προσπάπτουν ως άθεου και ηδονιστή, επιχειρώντας πάντα μέσα από τα συγκεκριμένα κείμενα να εντοπισθούν τα στοιχεία που χρησιμοποίησαν οι αντίπαλοί του προκειμένου να τις στηρίξουν.
1. Άγγελος Σικελιανός, «Γιατί βαθιά μου δόξασα» - Κ. Γ. Καρυωτάκης, «Εμβατήριο πένθιμο και κατακ... more 1. Άγγελος Σικελιανός, «Γιατί βαθιά μου δόξασα» - Κ. Γ. Καρυωτάκης, «Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο». Συγκριτική εξέταση των δύο ποιημάτων στον τρόπο που χειρίζονται τα θέματα του θανάτου και της ποιητικής τέχνης.
2. Γ. Σεφέρης, Μυθιστόρημα («Δ/Αργοναύτες») - Γιάννης Ρίτσος «Η απόγνωση της Πηνελόπης». Τοποθέτηση των ποιημάτων στα γραμματολογικά τους συμφραζόμενα και σύγκριση της λειτουργίας του μύθου σε καθένα από αυτά.
Η χρονική περίοδος που σχετίζεται με την τέχνη του Μπαρόκ τοποθετείται λίγο πριν το 1600 και τελε... more Η χρονική περίοδος που σχετίζεται με την τέχνη του Μπαρόκ τοποθετείται λίγο πριν το 1600 και τελειώνει κατά προσέγγιση με τον θάνατο του Μπαχ το 1750. Η κατάκτηση του Νέου Κόσμου που συντελείται αυτή την περίοδο, θα πλουτίσει τη γηραιά ήπειρο και θα συνοδέψει μια σειρά από αλλαγές. Η μεσαία τάξη ευπορεί, αντιπαλεύεται την αριστοκρατία και ταυτόχρονα τη μιμείται. Ο θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ προτεσταντών και καθολικών (1618-1648) ερημώνει τη Γερμανία και καταλύει την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ρυθμιστής της παγκόσμιας τάξης και αυτή την εποχή, όπως και κατά τον Μεσαίωνα, είναι ο Θεός. Το Μπαρόκ αποτελεί τις προαναφερθείσες αλλαγές εκπροσωπώντας τόσο τη θρησκευτική όσο και την κοσμική εξουσία. Συναρμόζει τα αντίπαλα ρεύματα της κοσμικής εξουσίας ανάμεσα στην απόλυτη μοναρχία και την ανερχόμενη αστική τάξη, και της θρησκευτικής εξουσίας ανάμεσα στη Μεταρρύθμιση και την Αντιμεταρρύθμιση. Η εποχή του Μπαρόκ εξαπλώνεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στη νεοκατακτημένη Λατινική Αμερική και σχετίζεται με όλους τους τομείς της τέχνης, από την αρχιτεκτονική και τις πλαστικές τέχνες ως τη μουσική. Χαρακτηριστικά της τέχνης του αποτελούν η έξαρση της δημιουργικότητας και η συγκινισιακή απελευθέρωση. Το Ιταλικό Μπαρόκ στα μέσα του 17ου αιώνα θα αποτελέσει το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Τα έργα που θα εξεταστούν είναι το γλυπτό "Η έκσταση της Αγίας Θηρεσίας" και το μουσικό έργο " Κοντσέρτο γκρόσο σε σολ ελάσσονα, έργο 6, αρ.8 ή Χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο". Το πρώτο μέρος θα είναι εστιασμένο στον τρόπο με τον οποία τα προαναφερθέντα έργα απευθύνονται στο συναίσθημα. Στη συνέχεια, θα συσχετιστεί ο τρόπος αυτός με τους στόχους τόσο του γλύπτη Gian Lorenzo Bernini και του συνθέτη Arcangelo Corelli, όσο και των καρδιναλίων παραγγελιοδοτών τους Federico Cornaro και Pietro Ottoboni αντιστοίχως. Το δεύτερο μέρος θα είναι επικεντρωμένο στην παράλληλη ανάλυση των δύο έργων σε σχέση με το ιστορικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον της εποχής τους.
Ο 19ος αιώνας στην Ευρώπη χαρακτηρίζεται τόσο από τον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης (1789), οι ... more Ο 19ος αιώνας στην Ευρώπη χαρακτηρίζεται τόσο από τον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης (1789), οι αρχές της οποίας σημάδεψαν τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, όσο και από τη Βιομηχανική Επανάσταση που επέδρασε καταλυτικά σε όλους τους τομείς της ζωής και άλλαξε ριζικά τη πορεία του πολιτισμού. Συντελείται επίσης, την ίδια περίοδο, διανοητική επανάσταση, η οποία σήμανε την αναβίωση της αισθητικής του Μεσαίωνα και της κλασικής αρχαιότητας, και έφερε σε επαφή τον ευρωπαϊκό πολιτισμό με τον κινέζικο και τον αιγυπτιακό.
Στο δεύτερο μισό του 19ου, η εκβιομηχάνιση των πόλεων κορυφώνεται και κυριαρχεί η επιστήμη. Οι νέες εφευρέσεις και τα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως ο σιδηρόδρομος, το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, ο τηλέγραφος, η φωτογραφία κ.ά. επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των ανθρώπων και τη συγκρότηση της κοινωνίας εν γένει, διαμορφώνοντας νέα είδη εργασίας και νέες σχέσεις στην παραγωγή και την κατανάλωση. Tαυτόχρονα με την επικράτηση των υλικών αξιών δημιουργούνται κοινωνικές ανισότητες και αδιέξοδα που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Το ενδιαφέρον για πολιτισμικά πρότυπα εκτός Δύσης, όπως και για τη χειροτεχνία, σε αντίθεση με τα προϊόντα της μηχανής, σχετίζεται με μια διάθεση κριτική που αναζητά εναλλακτικές καθώς και διεξόδους κοντά στη φύση.
Η σχέση της φύσης με την τέχνη κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα αποτελεί το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Αρχικά, θα εξεταστεί το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της συγκεκριμένης περιόδου. Στη συνέχεια, θα μελετηθεί η επίδραση που άσκησε ο παράγοντας της φύσης στην αναζήτηση νέων προτύπων και νέων τρόπων έκφρασης στα κινήματα της Art Nouveau στην αρχιτεκτονική και του Ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική σε σχέση με το τεχνολογικό και μηχανικό περιβάλλον της περιόδου. Κλείνοντας, θα αναλυθεί ο ρόλος της φύσης στο έργο του Γάλλου ιμπρεσιονιστή συνθέτη Debussy.
Σχολιασμός των αφηγηματικών, μελοδραματικών και ιδεολογικών στοιχείων στην ταινία του Γ. Τζαβέλλα... more Σχολιασμός των αφηγηματικών, μελοδραματικών και ιδεολογικών στοιχείων στην ταινία του Γ. Τζαβέλλα, "Ο ΜΕΘΥΣΤΑΚΑΣ" (1950).
Η κατοικία, και γενικότερα, ο οικισμός συνδέεται με τον κοινωνικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής κ... more Η κατοικία, και γενικότερα, ο οικισμός συνδέεται με τον κοινωνικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής και συμπυκνώνει κοινωνικές διαδικασίες και ιστορικές μεταβολές.
Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ο οικισμένος χώρος αποτυπώνουν τις πρακτικές, τις αντιλήψεις και γενικότερα τον πολιτισμό και τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της κάθε εποχής. Η παρούσα εργασία στο πρώτο μέρος της θα εστιαστεί μέσα από παραδείγματα, τόσο του ηπειρωτικού όσο και του νησιωτικού ελληνικού χώρου, στον τρόπο που οι κοινωνικές δομές, η κοινωνική ιεραρχία αλλά και οι σχέσεις των δύο φύλων αποτυπώνοται στους δομημένους χώρους των οικισμών. Στη συνέχεια, θα διερευνηθεί ο τρόπος που οι παραγωγικές δραστηριότητες του οικισμού αποτυπώνονται στη δόμηση και η σχέση αυτής με το φυσικό περιβάλλον.
Η αστική ιδεολογία του έθνους στην Ευρώπη διαμορφώθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση και το γερμανικό... more Η αστική ιδεολογία του έθνους στην Ευρώπη διαμορφώθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση και το γερμανικό εθνικισμό. Η γαλλική εθνική ιδεολογία στηρίχθηκε στην έννοια της κοινωνίας και στις αξίες της με ισχύ παγκόσμια: ελευθερία, ισότητα, δημοκρατία. Η γερμανική ιδεολογία από την άλλη, βασίστηκε στην έννοια του λαού, ως ψυχή, και στα στοιχεία εκείνα που υπογραμμίζουν το ιδιαίτερο και το διαφορετικό του κάθε έθνους. Οι εκ διαμέτρου αντίθετες προαναφερθείσες ιδεολογίες επηρεάστηκαν αντίστοιχα από τα κινήματα του Διαφωτισμού του 18ου αιώνα και του Ρομαντισμού στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα. Στα τέλη του 19ου αιώνα, στον αγγλοσαξωνικό χώρο και στο πλαίσιο της ορθολογικής σκέψης του Διαφωτισμού συγκροτήθηκε η "θεωρία των επιβιώσεων" του E. Tylor. H θεωρία αυτή μαζί με τη γερμανική θεώρηση του έθνους επηρέασαν τη διαμόρφωση της νεοελληνικής εθνικής ιδεολογίας στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το πρώτο μέρος της εργασίας θα εξετάσει τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις της έννοιας του έθνους μεταξύ Γερμανίας, Αγγλίας και Ελλάδας, προβάλλοντας τόσο τους ιστορικούς όσο και τους ιδεολογικούς παράγοντες που την επηρέασαν.
Στο δεύτερο, μέρος θα γίνει αναφορά στην έννοια του παραδοσιακού πολιτισμού ο οποίος κατά τον 19ο αιώνα έως τα μέσα του 20ου αποτελείτο από ένα σύνολο πολιτισμικών στοιχείων (επιβιώσεων) παγιωμένων και αμετακίνητων στον χρόνο. Τα στοιχεία αυτά προέρχονταν, από περασμένα στάδια της κοινωνικής εξέλιξης και εντοπίζονταν στον αγροτικό χώρο. Η λαογραφική μελέτη και προβολή της παράδοσης ως ακατάλυτης πολιτισμικής αξίας θεωρήθηκε από την εξουσία ότι ήταν ικανή να επιδράσει καθοριστικά στο παρόν του κράτους. Η παρούσα αναφορά θα εστιαστεί στην ελληνική λαογραφία, η οποία συγκροτήθηκε με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, στα μέσα του 19ου αιώνα. Συγκεκριμένα, στο ρόλο της ως "εθνικής επιστήμης" καθώς και στον τρόπο με τον οποίο αρχικά χρησιμοποίησε τον ελληνικό παραδοσιακό πολιτισμό.
8ο Συνέδριο της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων με θέμα «Μάθηση και Αλλαγή», 2024
Η παρούσα πρόταση εστιάζει σε ένα παράδειγμα μετασχηματίζουσας μάθησης από την Ομάδα
Αυτομόρφωσης... more Η παρούσα πρόταση εστιάζει σε ένα παράδειγμα μετασχηματίζουσας μάθησης από την Ομάδα Αυτομόρφωσης της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων, με αξιοποίηση του έργου του Ευριπίδη Ηλέκτρα και άλλων έργων τέχνης, στον άξονα προβληματικής “συμβίωση”. Βάσει των συμπερασμάτων από την συνολική διαδικασία, επισημαίνεται η συμβολή της αισθητικής εμπειρίας και του συναισθηματικού παράγοντα στην ενεργοποίηση του κριτικού στοχασμού και την αναβίωση προσωπικών βιωμάτων και, μέσα από αυτές τις διεργασίες, στον επαναπροσδιορισμό παραδοχών και στάσεων. //~// The present proposal focuses on an example of transformative learning from the Self-Education Group of the Scientific Association of Adult Education, using the work of Euripides Electra and other works of art, in the axis of the problematic "coexistence". Based on the conclusions from the overall process, the contribution of the aesthetic experience and the emotional factor to the activation of critical reflection and the revival of personal experiences and, through these processes, to the redefinition of assumptions and attitudes are highlighted.
Οι Πέρσες του Αισχύλου (472 π.Χ.) είναι η μόνη από τις σωζόμενες τραγωδίες που αντλεί το θέμα της... more Οι Πέρσες του Αισχύλου (472 π.Χ.) είναι η μόνη από τις σωζόμενες τραγωδίες που αντλεί το θέμα της όχι από τον μύθο, αλλά από ένα σύγχρονο ιστορικό γεγονός (ναυμαχία της Σαλαμίνας, 480 π.Χ.), το οποίο εξιστορείται από τον Ηρόδοτο.
Αντικείμενο μελέτης αυτής της εργασίας είναι η σύγκριση, προκειμένου να εντοπιστούν και να σχολιαστούν οι αποκλίσεις, της τραγωδίας "Πέρσες" του Αισχύλου από τα αποσπάσματα του έργου "Ιστορίαι" του Ηροδότου. Εν συνεχεία θα διερευνηθούν οι παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την ήττα των Περσών στη Σαλαμίνα, σύμφωνα με τη θέση που αποτυπώνει ο Αισχύλος στην ομότιτλη τραγωδία του.
Σχολιασμός της παρουσίας των ανώνυμων ελασσόνων χαρακτήρων της Τροφού, του Παιδαγωγού και του Αγγ... more Σχολιασμός της παρουσίας των ανώνυμων ελασσόνων χαρακτήρων της Τροφού, του Παιδαγωγού και του Αγγέλου τόσο από την πλευρά του χαρακτήρα, όσο και από την πλευρά της λειτουργίας τους στην τραγωδία, παρουσιάζοντάς τους με τη σειρά που εμφανίζονται στο κείμενο.
Οι ελληνιστικές σχολές, και ειδικά ο επικουρισμός, θεωρείται ότι πρεσβεύουν μιαν αντίληψη για τη ... more Οι ελληνιστικές σχολές, και ειδικά ο επικουρισμός, θεωρείται ότι πρεσβεύουν μιαν αντίληψη για τη φιλοσοφία ως τρόπο ζωής και όχι μόνο ως θεωρητική δραστηριότητα και ότι επιχειρούν με πιο άμεσο τρόπο να προσφέρουν πειστικές και εφαρμόσιμες απαντήσεις στα βασικά ερωτήματα του ανθρώπου της εποχής.
Αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας αποτελούν τα έργα του Επίκουρου: "Επιστολή στον Μενοικέα" και αποσπάσματά του για τη φιλοσοφία και την ηδονή. Στην πρώτη ενότητα θα παρουσιαστεί η λειτουργία και ο σκοπός της φιλοσοφίας σύμφωνα με τη φιλοσοφική του σκέψη και θα σχολιαστεί ο λόγος για τον οποίο η ηθική του στηρίζεται στην φυσική του φιλοσοφία. Στη δεύτερη ενότητα θα εξεταστούν οι κατηγορίες που του προσπάπτουν ως άθεου και ηδονιστή, επιχειρώντας πάντα μέσα από τα συγκεκριμένα κείμενα να εντοπισθούν τα στοιχεία που χρησιμοποίησαν οι αντίπαλοί του προκειμένου να τις στηρίξουν.
1. Άγγελος Σικελιανός, «Γιατί βαθιά μου δόξασα» - Κ. Γ. Καρυωτάκης, «Εμβατήριο πένθιμο και κατακ... more 1. Άγγελος Σικελιανός, «Γιατί βαθιά μου δόξασα» - Κ. Γ. Καρυωτάκης, «Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο». Συγκριτική εξέταση των δύο ποιημάτων στον τρόπο που χειρίζονται τα θέματα του θανάτου και της ποιητικής τέχνης.
2. Γ. Σεφέρης, Μυθιστόρημα («Δ/Αργοναύτες») - Γιάννης Ρίτσος «Η απόγνωση της Πηνελόπης». Τοποθέτηση των ποιημάτων στα γραμματολογικά τους συμφραζόμενα και σύγκριση της λειτουργίας του μύθου σε καθένα από αυτά.
Η χρονική περίοδος που σχετίζεται με την τέχνη του Μπαρόκ τοποθετείται λίγο πριν το 1600 και τελε... more Η χρονική περίοδος που σχετίζεται με την τέχνη του Μπαρόκ τοποθετείται λίγο πριν το 1600 και τελειώνει κατά προσέγγιση με τον θάνατο του Μπαχ το 1750. Η κατάκτηση του Νέου Κόσμου που συντελείται αυτή την περίοδο, θα πλουτίσει τη γηραιά ήπειρο και θα συνοδέψει μια σειρά από αλλαγές. Η μεσαία τάξη ευπορεί, αντιπαλεύεται την αριστοκρατία και ταυτόχρονα τη μιμείται. Ο θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ προτεσταντών και καθολικών (1618-1648) ερημώνει τη Γερμανία και καταλύει την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ρυθμιστής της παγκόσμιας τάξης και αυτή την εποχή, όπως και κατά τον Μεσαίωνα, είναι ο Θεός. Το Μπαρόκ αποτελεί τις προαναφερθείσες αλλαγές εκπροσωπώντας τόσο τη θρησκευτική όσο και την κοσμική εξουσία. Συναρμόζει τα αντίπαλα ρεύματα της κοσμικής εξουσίας ανάμεσα στην απόλυτη μοναρχία και την ανερχόμενη αστική τάξη, και της θρησκευτικής εξουσίας ανάμεσα στη Μεταρρύθμιση και την Αντιμεταρρύθμιση. Η εποχή του Μπαρόκ εξαπλώνεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στη νεοκατακτημένη Λατινική Αμερική και σχετίζεται με όλους τους τομείς της τέχνης, από την αρχιτεκτονική και τις πλαστικές τέχνες ως τη μουσική. Χαρακτηριστικά της τέχνης του αποτελούν η έξαρση της δημιουργικότητας και η συγκινισιακή απελευθέρωση. Το Ιταλικό Μπαρόκ στα μέσα του 17ου αιώνα θα αποτελέσει το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Τα έργα που θα εξεταστούν είναι το γλυπτό "Η έκσταση της Αγίας Θηρεσίας" και το μουσικό έργο " Κοντσέρτο γκρόσο σε σολ ελάσσονα, έργο 6, αρ.8 ή Χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο". Το πρώτο μέρος θα είναι εστιασμένο στον τρόπο με τον οποία τα προαναφερθέντα έργα απευθύνονται στο συναίσθημα. Στη συνέχεια, θα συσχετιστεί ο τρόπος αυτός με τους στόχους τόσο του γλύπτη Gian Lorenzo Bernini και του συνθέτη Arcangelo Corelli, όσο και των καρδιναλίων παραγγελιοδοτών τους Federico Cornaro και Pietro Ottoboni αντιστοίχως. Το δεύτερο μέρος θα είναι επικεντρωμένο στην παράλληλη ανάλυση των δύο έργων σε σχέση με το ιστορικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον της εποχής τους.
Ο 19ος αιώνας στην Ευρώπη χαρακτηρίζεται τόσο από τον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης (1789), οι ... more Ο 19ος αιώνας στην Ευρώπη χαρακτηρίζεται τόσο από τον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης (1789), οι αρχές της οποίας σημάδεψαν τις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές, όσο και από τη Βιομηχανική Επανάσταση που επέδρασε καταλυτικά σε όλους τους τομείς της ζωής και άλλαξε ριζικά τη πορεία του πολιτισμού. Συντελείται επίσης, την ίδια περίοδο, διανοητική επανάσταση, η οποία σήμανε την αναβίωση της αισθητικής του Μεσαίωνα και της κλασικής αρχαιότητας, και έφερε σε επαφή τον ευρωπαϊκό πολιτισμό με τον κινέζικο και τον αιγυπτιακό.
Στο δεύτερο μισό του 19ου, η εκβιομηχάνιση των πόλεων κορυφώνεται και κυριαρχεί η επιστήμη. Οι νέες εφευρέσεις και τα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως ο σιδηρόδρομος, το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, ο τηλέγραφος, η φωτογραφία κ.ά. επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των ανθρώπων και τη συγκρότηση της κοινωνίας εν γένει, διαμορφώνοντας νέα είδη εργασίας και νέες σχέσεις στην παραγωγή και την κατανάλωση. Tαυτόχρονα με την επικράτηση των υλικών αξιών δημιουργούνται κοινωνικές ανισότητες και αδιέξοδα που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Το ενδιαφέρον για πολιτισμικά πρότυπα εκτός Δύσης, όπως και για τη χειροτεχνία, σε αντίθεση με τα προϊόντα της μηχανής, σχετίζεται με μια διάθεση κριτική που αναζητά εναλλακτικές καθώς και διεξόδους κοντά στη φύση.
Η σχέση της φύσης με την τέχνη κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα αποτελεί το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Αρχικά, θα εξεταστεί το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της συγκεκριμένης περιόδου. Στη συνέχεια, θα μελετηθεί η επίδραση που άσκησε ο παράγοντας της φύσης στην αναζήτηση νέων προτύπων και νέων τρόπων έκφρασης στα κινήματα της Art Nouveau στην αρχιτεκτονική και του Ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική σε σχέση με το τεχνολογικό και μηχανικό περιβάλλον της περιόδου. Κλείνοντας, θα αναλυθεί ο ρόλος της φύσης στο έργο του Γάλλου ιμπρεσιονιστή συνθέτη Debussy.
Σχολιασμός των αφηγηματικών, μελοδραματικών και ιδεολογικών στοιχείων στην ταινία του Γ. Τζαβέλλα... more Σχολιασμός των αφηγηματικών, μελοδραματικών και ιδεολογικών στοιχείων στην ταινία του Γ. Τζαβέλλα, "Ο ΜΕΘΥΣΤΑΚΑΣ" (1950).
Η κατοικία, και γενικότερα, ο οικισμός συνδέεται με τον κοινωνικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής κ... more Η κατοικία, και γενικότερα, ο οικισμός συνδέεται με τον κοινωνικό χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής και συμπυκνώνει κοινωνικές διαδικασίες και ιστορικές μεταβολές.
Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ο οικισμένος χώρος αποτυπώνουν τις πρακτικές, τις αντιλήψεις και γενικότερα τον πολιτισμό και τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της κάθε εποχής. Η παρούσα εργασία στο πρώτο μέρος της θα εστιαστεί μέσα από παραδείγματα, τόσο του ηπειρωτικού όσο και του νησιωτικού ελληνικού χώρου, στον τρόπο που οι κοινωνικές δομές, η κοινωνική ιεραρχία αλλά και οι σχέσεις των δύο φύλων αποτυπώνοται στους δομημένους χώρους των οικισμών. Στη συνέχεια, θα διερευνηθεί ο τρόπος που οι παραγωγικές δραστηριότητες του οικισμού αποτυπώνονται στη δόμηση και η σχέση αυτής με το φυσικό περιβάλλον.
Η αστική ιδεολογία του έθνους στην Ευρώπη διαμορφώθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση και το γερμανικό... more Η αστική ιδεολογία του έθνους στην Ευρώπη διαμορφώθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση και το γερμανικό εθνικισμό. Η γαλλική εθνική ιδεολογία στηρίχθηκε στην έννοια της κοινωνίας και στις αξίες της με ισχύ παγκόσμια: ελευθερία, ισότητα, δημοκρατία. Η γερμανική ιδεολογία από την άλλη, βασίστηκε στην έννοια του λαού, ως ψυχή, και στα στοιχεία εκείνα που υπογραμμίζουν το ιδιαίτερο και το διαφορετικό του κάθε έθνους. Οι εκ διαμέτρου αντίθετες προαναφερθείσες ιδεολογίες επηρεάστηκαν αντίστοιχα από τα κινήματα του Διαφωτισμού του 18ου αιώνα και του Ρομαντισμού στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα. Στα τέλη του 19ου αιώνα, στον αγγλοσαξωνικό χώρο και στο πλαίσιο της ορθολογικής σκέψης του Διαφωτισμού συγκροτήθηκε η "θεωρία των επιβιώσεων" του E. Tylor. H θεωρία αυτή μαζί με τη γερμανική θεώρηση του έθνους επηρέασαν τη διαμόρφωση της νεοελληνικής εθνικής ιδεολογίας στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.
Το πρώτο μέρος της εργασίας θα εξετάσει τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις της έννοιας του έθνους μεταξύ Γερμανίας, Αγγλίας και Ελλάδας, προβάλλοντας τόσο τους ιστορικούς όσο και τους ιδεολογικούς παράγοντες που την επηρέασαν.
Στο δεύτερο, μέρος θα γίνει αναφορά στην έννοια του παραδοσιακού πολιτισμού ο οποίος κατά τον 19ο αιώνα έως τα μέσα του 20ου αποτελείτο από ένα σύνολο πολιτισμικών στοιχείων (επιβιώσεων) παγιωμένων και αμετακίνητων στον χρόνο. Τα στοιχεία αυτά προέρχονταν, από περασμένα στάδια της κοινωνικής εξέλιξης και εντοπίζονταν στον αγροτικό χώρο. Η λαογραφική μελέτη και προβολή της παράδοσης ως ακατάλυτης πολιτισμικής αξίας θεωρήθηκε από την εξουσία ότι ήταν ικανή να επιδράσει καθοριστικά στο παρόν του κράτους. Η παρούσα αναφορά θα εστιαστεί στην ελληνική λαογραφία, η οποία συγκροτήθηκε με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, στα μέσα του 19ου αιώνα. Συγκεκριμένα, στο ρόλο της ως "εθνικής επιστήμης" καθώς και στον τρόπο με τον οποίο αρχικά χρησιμοποίησε τον ελληνικό παραδοσιακό πολιτισμό.
8ο Συνέδριο της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων με θέμα «Μάθηση και Αλλαγή», 2024
Η παρούσα πρόταση εστιάζει σε ένα παράδειγμα μετασχηματίζουσας μάθησης από την Ομάδα
Αυτομόρφωσης... more Η παρούσα πρόταση εστιάζει σε ένα παράδειγμα μετασχηματίζουσας μάθησης από την Ομάδα Αυτομόρφωσης της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων, με αξιοποίηση του έργου του Ευριπίδη Ηλέκτρα και άλλων έργων τέχνης, στον άξονα προβληματικής “συμβίωση”. Βάσει των συμπερασμάτων από την συνολική διαδικασία, επισημαίνεται η συμβολή της αισθητικής εμπειρίας και του συναισθηματικού παράγοντα στην ενεργοποίηση του κριτικού στοχασμού και την αναβίωση προσωπικών βιωμάτων και, μέσα από αυτές τις διεργασίες, στον επαναπροσδιορισμό παραδοχών και στάσεων. //~// The present proposal focuses on an example of transformative learning from the Self-Education Group of the Scientific Association of Adult Education, using the work of Euripides Electra and other works of art, in the axis of the problematic "coexistence". Based on the conclusions from the overall process, the contribution of the aesthetic experience and the emotional factor to the activation of critical reflection and the revival of personal experiences and, through these processes, to the redefinition of assumptions and attitudes are highlighted.
Uploads
Papers by Kalli Trempela
Αντικείμενο μελέτης αυτής της εργασίας είναι η σύγκριση, προκειμένου να εντοπιστούν και να σχολιαστούν οι αποκλίσεις, της τραγωδίας "Πέρσες" του Αισχύλου από τα αποσπάσματα του έργου "Ιστορίαι" του Ηροδότου. Εν συνεχεία θα διερευνηθούν οι παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την ήττα των Περσών στη Σαλαμίνα, σύμφωνα με τη θέση που αποτυπώνει ο Αισχύλος στην ομότιτλη τραγωδία του.
Αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας αποτελούν τα έργα του Επίκουρου: "Επιστολή στον Μενοικέα" και αποσπάσματά του για τη φιλοσοφία και την ηδονή. Στην πρώτη ενότητα θα παρουσιαστεί η λειτουργία και ο σκοπός της φιλοσοφίας σύμφωνα με τη φιλοσοφική του σκέψη και θα σχολιαστεί ο λόγος για τον οποίο η ηθική του στηρίζεται στην φυσική του φιλοσοφία. Στη δεύτερη ενότητα θα εξεταστούν οι κατηγορίες που του προσπάπτουν ως άθεου και ηδονιστή, επιχειρώντας πάντα μέσα από τα συγκεκριμένα κείμενα να εντοπισθούν τα στοιχεία που χρησιμοποίησαν οι αντίπαλοί του προκειμένου να τις στηρίξουν.
2. Γ. Σεφέρης, Μυθιστόρημα («Δ/Αργοναύτες») - Γιάννης Ρίτσος «Η απόγνωση της Πηνελόπης». Τοποθέτηση των ποιημάτων στα γραμματολογικά τους συμφραζόμενα και σύγκριση της λειτουργίας του μύθου σε καθένα από αυτά.
Το Μπαρόκ αποτελεί τις προαναφερθείσες αλλαγές εκπροσωπώντας τόσο τη θρησκευτική όσο και την κοσμική εξουσία. Συναρμόζει τα αντίπαλα ρεύματα της κοσμικής εξουσίας ανάμεσα στην απόλυτη μοναρχία και την ανερχόμενη αστική τάξη, και της θρησκευτικής εξουσίας ανάμεσα στη Μεταρρύθμιση και την Αντιμεταρρύθμιση. Η εποχή του Μπαρόκ εξαπλώνεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στη νεοκατακτημένη Λατινική Αμερική και σχετίζεται με όλους τους τομείς της τέχνης, από την αρχιτεκτονική και τις πλαστικές τέχνες ως τη μουσική. Χαρακτηριστικά της τέχνης του αποτελούν η έξαρση της δημιουργικότητας και η συγκινισιακή απελευθέρωση.
Το Ιταλικό Μπαρόκ στα μέσα του 17ου αιώνα θα αποτελέσει το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Τα έργα που θα εξεταστούν είναι το γλυπτό "Η έκσταση της Αγίας Θηρεσίας" και το μουσικό έργο " Κοντσέρτο γκρόσο σε σολ ελάσσονα, έργο 6, αρ.8 ή Χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο". Το πρώτο μέρος θα είναι εστιασμένο στον τρόπο με τον οποία τα προαναφερθέντα έργα απευθύνονται στο συναίσθημα. Στη συνέχεια, θα συσχετιστεί ο τρόπος αυτός με τους στόχους τόσο του γλύπτη Gian Lorenzo Bernini και του συνθέτη Arcangelo Corelli, όσο και των καρδιναλίων παραγγελιοδοτών τους Federico Cornaro και Pietro Ottoboni αντιστοίχως. Το δεύτερο μέρος θα είναι επικεντρωμένο στην παράλληλη ανάλυση των δύο έργων σε σχέση με το ιστορικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον της εποχής τους.
Στο δεύτερο μισό του 19ου, η εκβιομηχάνιση των πόλεων κορυφώνεται και κυριαρχεί η επιστήμη. Οι νέες εφευρέσεις και τα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως ο σιδηρόδρομος, το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, ο τηλέγραφος, η φωτογραφία κ.ά. επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των ανθρώπων και τη συγκρότηση της κοινωνίας εν γένει, διαμορφώνοντας νέα είδη εργασίας και νέες σχέσεις στην παραγωγή και την κατανάλωση. Tαυτόχρονα με την επικράτηση των υλικών αξιών δημιουργούνται κοινωνικές ανισότητες και αδιέξοδα που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Το ενδιαφέρον για πολιτισμικά πρότυπα εκτός Δύσης, όπως και για τη χειροτεχνία, σε αντίθεση με τα προϊόντα της μηχανής, σχετίζεται με μια διάθεση κριτική που αναζητά εναλλακτικές καθώς και διεξόδους κοντά στη φύση.
Η σχέση της φύσης με την τέχνη κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα αποτελεί το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Αρχικά, θα εξεταστεί το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της συγκεκριμένης περιόδου. Στη συνέχεια, θα μελετηθεί η επίδραση που άσκησε ο παράγοντας της φύσης στην αναζήτηση νέων προτύπων και νέων τρόπων έκφρασης στα κινήματα της Art Nouveau στην αρχιτεκτονική και του Ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική σε σχέση με το τεχνολογικό και μηχανικό περιβάλλον της περιόδου. Κλείνοντας, θα αναλυθεί ο ρόλος της φύσης στο έργο του Γάλλου ιμπρεσιονιστή συνθέτη Debussy.
Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ο οικισμένος χώρος αποτυπώνουν τις πρακτικές, τις αντιλήψεις και γενικότερα τον πολιτισμό και τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της κάθε εποχής. Η παρούσα εργασία στο πρώτο μέρος της θα εστιαστεί μέσα από παραδείγματα, τόσο του ηπειρωτικού όσο και του νησιωτικού ελληνικού χώρου, στον τρόπο που οι κοινωνικές δομές, η κοινωνική ιεραρχία αλλά και οι σχέσεις των δύο φύλων αποτυπώνοται στους δομημένους χώρους των οικισμών. Στη συνέχεια, θα διερευνηθεί ο τρόπος που οι παραγωγικές δραστηριότητες του οικισμού αποτυπώνονται στη δόμηση και η σχέση αυτής με το φυσικό περιβάλλον.
Το πρώτο μέρος της εργασίας θα εξετάσει τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις της έννοιας του έθνους μεταξύ Γερμανίας, Αγγλίας και Ελλάδας, προβάλλοντας τόσο τους ιστορικούς όσο και τους ιδεολογικούς παράγοντες που την επηρέασαν.
Στο δεύτερο, μέρος θα γίνει αναφορά στην έννοια του παραδοσιακού πολιτισμού ο οποίος κατά τον 19ο αιώνα έως τα μέσα του 20ου αποτελείτο από ένα σύνολο πολιτισμικών στοιχείων (επιβιώσεων) παγιωμένων και αμετακίνητων στον χρόνο. Τα στοιχεία αυτά προέρχονταν, από περασμένα στάδια της κοινωνικής εξέλιξης και εντοπίζονταν στον αγροτικό χώρο. Η λαογραφική μελέτη και προβολή της παράδοσης ως ακατάλυτης πολιτισμικής αξίας θεωρήθηκε από την εξουσία ότι ήταν ικανή να επιδράσει καθοριστικά στο παρόν του κράτους. Η παρούσα αναφορά θα εστιαστεί στην ελληνική λαογραφία, η οποία συγκροτήθηκε με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, στα μέσα του 19ου αιώνα. Συγκεκριμένα, στο ρόλο της ως "εθνικής επιστήμης" καθώς και στον τρόπο με τον οποίο αρχικά χρησιμοποίησε τον ελληνικό παραδοσιακό πολιτισμό.
Conference Presentations by Kalli Trempela
Αυτομόρφωσης της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων, με αξιοποίηση του έργου
του Ευριπίδη Ηλέκτρα και άλλων έργων τέχνης, στον άξονα προβληματικής “συμβίωση”.
Βάσει των συμπερασμάτων από την συνολική διαδικασία, επισημαίνεται η συμβολή της αισθητικής εμπειρίας και του συναισθηματικού παράγοντα στην ενεργοποίηση του κριτικού στοχασμού και την αναβίωση προσωπικών βιωμάτων και, μέσα από αυτές τις διεργασίες, στον επαναπροσδιορισμό παραδοχών και στάσεων.
//~//
The present proposal focuses on an example of transformative learning from the Self-Education Group of the Scientific Association of Adult Education, using the work of Euripides Electra and other works of art, in the axis of the problematic "coexistence". Based on the conclusions
from the overall process, the contribution of the aesthetic experience and the emotional factor to the activation of critical reflection and the revival of personal experiences and, through these processes, to the redefinition of assumptions and attitudes are highlighted.
Αντικείμενο μελέτης αυτής της εργασίας είναι η σύγκριση, προκειμένου να εντοπιστούν και να σχολιαστούν οι αποκλίσεις, της τραγωδίας "Πέρσες" του Αισχύλου από τα αποσπάσματα του έργου "Ιστορίαι" του Ηροδότου. Εν συνεχεία θα διερευνηθούν οι παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για την ήττα των Περσών στη Σαλαμίνα, σύμφωνα με τη θέση που αποτυπώνει ο Αισχύλος στην ομότιτλη τραγωδία του.
Αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας αποτελούν τα έργα του Επίκουρου: "Επιστολή στον Μενοικέα" και αποσπάσματά του για τη φιλοσοφία και την ηδονή. Στην πρώτη ενότητα θα παρουσιαστεί η λειτουργία και ο σκοπός της φιλοσοφίας σύμφωνα με τη φιλοσοφική του σκέψη και θα σχολιαστεί ο λόγος για τον οποίο η ηθική του στηρίζεται στην φυσική του φιλοσοφία. Στη δεύτερη ενότητα θα εξεταστούν οι κατηγορίες που του προσπάπτουν ως άθεου και ηδονιστή, επιχειρώντας πάντα μέσα από τα συγκεκριμένα κείμενα να εντοπισθούν τα στοιχεία που χρησιμοποίησαν οι αντίπαλοί του προκειμένου να τις στηρίξουν.
2. Γ. Σεφέρης, Μυθιστόρημα («Δ/Αργοναύτες») - Γιάννης Ρίτσος «Η απόγνωση της Πηνελόπης». Τοποθέτηση των ποιημάτων στα γραμματολογικά τους συμφραζόμενα και σύγκριση της λειτουργίας του μύθου σε καθένα από αυτά.
Το Μπαρόκ αποτελεί τις προαναφερθείσες αλλαγές εκπροσωπώντας τόσο τη θρησκευτική όσο και την κοσμική εξουσία. Συναρμόζει τα αντίπαλα ρεύματα της κοσμικής εξουσίας ανάμεσα στην απόλυτη μοναρχία και την ανερχόμενη αστική τάξη, και της θρησκευτικής εξουσίας ανάμεσα στη Μεταρρύθμιση και την Αντιμεταρρύθμιση. Η εποχή του Μπαρόκ εξαπλώνεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στη νεοκατακτημένη Λατινική Αμερική και σχετίζεται με όλους τους τομείς της τέχνης, από την αρχιτεκτονική και τις πλαστικές τέχνες ως τη μουσική. Χαρακτηριστικά της τέχνης του αποτελούν η έξαρση της δημιουργικότητας και η συγκινισιακή απελευθέρωση.
Το Ιταλικό Μπαρόκ στα μέσα του 17ου αιώνα θα αποτελέσει το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Τα έργα που θα εξεταστούν είναι το γλυπτό "Η έκσταση της Αγίας Θηρεσίας" και το μουσικό έργο " Κοντσέρτο γκρόσο σε σολ ελάσσονα, έργο 6, αρ.8 ή Χριστουγεννιάτικο κοντσέρτο". Το πρώτο μέρος θα είναι εστιασμένο στον τρόπο με τον οποία τα προαναφερθέντα έργα απευθύνονται στο συναίσθημα. Στη συνέχεια, θα συσχετιστεί ο τρόπος αυτός με τους στόχους τόσο του γλύπτη Gian Lorenzo Bernini και του συνθέτη Arcangelo Corelli, όσο και των καρδιναλίων παραγγελιοδοτών τους Federico Cornaro και Pietro Ottoboni αντιστοίχως. Το δεύτερο μέρος θα είναι επικεντρωμένο στην παράλληλη ανάλυση των δύο έργων σε σχέση με το ιστορικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον της εποχής τους.
Στο δεύτερο μισό του 19ου, η εκβιομηχάνιση των πόλεων κορυφώνεται και κυριαρχεί η επιστήμη. Οι νέες εφευρέσεις και τα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως ο σιδηρόδρομος, το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, ο τηλέγραφος, η φωτογραφία κ.ά. επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των ανθρώπων και τη συγκρότηση της κοινωνίας εν γένει, διαμορφώνοντας νέα είδη εργασίας και νέες σχέσεις στην παραγωγή και την κατανάλωση. Tαυτόχρονα με την επικράτηση των υλικών αξιών δημιουργούνται κοινωνικές ανισότητες και αδιέξοδα που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Το ενδιαφέρον για πολιτισμικά πρότυπα εκτός Δύσης, όπως και για τη χειροτεχνία, σε αντίθεση με τα προϊόντα της μηχανής, σχετίζεται με μια διάθεση κριτική που αναζητά εναλλακτικές καθώς και διεξόδους κοντά στη φύση.
Η σχέση της φύσης με την τέχνη κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα αποτελεί το αντικείμενο διερεύνησης της παρούσας εργασίας. Αρχικά, θα εξεταστεί το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της συγκεκριμένης περιόδου. Στη συνέχεια, θα μελετηθεί η επίδραση που άσκησε ο παράγοντας της φύσης στην αναζήτηση νέων προτύπων και νέων τρόπων έκφρασης στα κινήματα της Art Nouveau στην αρχιτεκτονική και του Ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική σε σχέση με το τεχνολογικό και μηχανικό περιβάλλον της περιόδου. Κλείνοντας, θα αναλυθεί ο ρόλος της φύσης στο έργο του Γάλλου ιμπρεσιονιστή συνθέτη Debussy.
Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ο οικισμένος χώρος αποτυπώνουν τις πρακτικές, τις αντιλήψεις και γενικότερα τον πολιτισμό και τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της κάθε εποχής. Η παρούσα εργασία στο πρώτο μέρος της θα εστιαστεί μέσα από παραδείγματα, τόσο του ηπειρωτικού όσο και του νησιωτικού ελληνικού χώρου, στον τρόπο που οι κοινωνικές δομές, η κοινωνική ιεραρχία αλλά και οι σχέσεις των δύο φύλων αποτυπώνοται στους δομημένους χώρους των οικισμών. Στη συνέχεια, θα διερευνηθεί ο τρόπος που οι παραγωγικές δραστηριότητες του οικισμού αποτυπώνονται στη δόμηση και η σχέση αυτής με το φυσικό περιβάλλον.
Το πρώτο μέρος της εργασίας θα εξετάσει τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις της έννοιας του έθνους μεταξύ Γερμανίας, Αγγλίας και Ελλάδας, προβάλλοντας τόσο τους ιστορικούς όσο και τους ιδεολογικούς παράγοντες που την επηρέασαν.
Στο δεύτερο, μέρος θα γίνει αναφορά στην έννοια του παραδοσιακού πολιτισμού ο οποίος κατά τον 19ο αιώνα έως τα μέσα του 20ου αποτελείτο από ένα σύνολο πολιτισμικών στοιχείων (επιβιώσεων) παγιωμένων και αμετακίνητων στον χρόνο. Τα στοιχεία αυτά προέρχονταν, από περασμένα στάδια της κοινωνικής εξέλιξης και εντοπίζονταν στον αγροτικό χώρο. Η λαογραφική μελέτη και προβολή της παράδοσης ως ακατάλυτης πολιτισμικής αξίας θεωρήθηκε από την εξουσία ότι ήταν ικανή να επιδράσει καθοριστικά στο παρόν του κράτους. Η παρούσα αναφορά θα εστιαστεί στην ελληνική λαογραφία, η οποία συγκροτήθηκε με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, στα μέσα του 19ου αιώνα. Συγκεκριμένα, στο ρόλο της ως "εθνικής επιστήμης" καθώς και στον τρόπο με τον οποίο αρχικά χρησιμοποίησε τον ελληνικό παραδοσιακό πολιτισμό.
Αυτομόρφωσης της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων, με αξιοποίηση του έργου
του Ευριπίδη Ηλέκτρα και άλλων έργων τέχνης, στον άξονα προβληματικής “συμβίωση”.
Βάσει των συμπερασμάτων από την συνολική διαδικασία, επισημαίνεται η συμβολή της αισθητικής εμπειρίας και του συναισθηματικού παράγοντα στην ενεργοποίηση του κριτικού στοχασμού και την αναβίωση προσωπικών βιωμάτων και, μέσα από αυτές τις διεργασίες, στον επαναπροσδιορισμό παραδοχών και στάσεων.
//~//
The present proposal focuses on an example of transformative learning from the Self-Education Group of the Scientific Association of Adult Education, using the work of Euripides Electra and other works of art, in the axis of the problematic "coexistence". Based on the conclusions
from the overall process, the contribution of the aesthetic experience and the emotional factor to the activation of critical reflection and the revival of personal experiences and, through these processes, to the redefinition of assumptions and attitudes are highlighted.