Ιωάννης Ζαΐμης
Ιωάννης Ζαΐμης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιωάννης Ζαΐμης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1797 Κερπινή Αχαΐας |
Θάνατος | 1882 Πάτρα |
Κατοικία | Πάτρα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αγγελική-Αντζουλίνα Ρούφου |
Γονείς | Ασημάκης Ζαΐμης |
Αδέλφια | Ανδρέας Ζαΐμης Μαρία Ζαΐμη |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | δήμαρχος μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Καλαβρύτων) |
Ο Ιωάννης Ζαΐμης (1797-1882) ήταν έλληνας πολιτικός, γόνος της ιστορικής οικογένειας των Ζαΐμηδων, που διετέλεσε πρώτος δήμαρχος Πατρέων, από το 1836 έως το 1837 βουλευτής Καλαβρύτων[1] και πληρεξούσιος[2].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1797 και ήταν γιος του Ασημάκη Ζαΐμη, γόνου της ισχυρής οικογένειας των Ζαϊμηδων. Πήρε μέρος στην επανάσταση του 1821 και εγκαταστάθηκε στην Πάτρα. Παντρεύτηκε την Αγγελική Κανακάρη-Ρούφου. Το 1824-25 είχε μεταβεί στο Λονδίνο για τη σύναψη των εθνικών δανείων[2][3]. Το 1836 διορίστηκε δήμαρχος από την δημαιρεσιακή επιτροπή της Αντιβασιλείας, αντικαθιστώντας τον τελευταίο εκπρόσωπο του θεσμού της δημογεροντίας, το δημογέροντα Δημήτριο Ρετινιώτη[4]. Τον επόμενο χρόνο όμως παραιτήθηκε για να τον αντικαταστήσει ο Ιωάννης Μπουκαούρης. Στη δεύτερη δημαρχιακή εκλογή (1837) έγινε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Το 1841 διορίστηκε βουλευτής Καλαβρύτων ενώ το 1843 ξαναχρημάτισε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1882. Ήταν θείος του μετέπειτα πρωθυπουργού Θρασύβουλου Ζαΐμη.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ιωάννης Ζαΐμης[νεκρός σύνδεσμος] Δήμος Πατρέων, ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2010
- ↑ 2,0 2,1 Φώτιος Χρυσανθόπουλος (1888). Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως. Αθήνα: Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. σελ. 26. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010.
- ↑ Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος, Ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832 Αρχειοθετήθηκε 2011-09-19 στο Wayback Machine., Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Τόμος Δ, Πειραιάς, Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου, Η αγαθή τύχη, 1839, σελ. 115 Πρακτικά της Γ' Εθνικής Συνελεύσεως. Αναφέρεται: «..επικυρούται το εν Λονδίνω πραγματευθέν δάνειο παρά της διορισθείσης επιτροπής συγκειμένης εκ των Κυρίων Ιωάννη Ορλάνδου, Ιωάννου Ζαίμη και Ανδρέα Λουριώτου... γεγραμμένον τη 7 Φεβρουαρίου 1825...»
- ↑ Σύντομη ιστορία του Δήμου Αρχειοθετήθηκε 2010-07-17 στο Wayback Machine., Δήμος Πατρέων, ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2010 (αναφέρεται ως πηγή: Χρήστος Α. Μούλιας, Το λιμάνι της σταφίδας, Πάτρα 1828-1900)
Βιβλιογραφία - Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανδρέου Ζ. Μάμουκα, Τα κατά την αναγέννησιν της Ελλάδος, ήτοι, συλλογή των περί την αναγεννώμενην Ελλάδα συνταχθέντων πολιτευμάτων, νόμων και άλλων επισήμων πράξεων από του 1821 μέχρι του 1832, Τόμος Δ', Τυπογραφία Ηλίου Χριστοφίδου "Η αγαθή τύχη", Πειραιάς 1839
- Χρήστος Α. Μούλιας, Το λιμάνι της σταφίδας, Πάτρα 1828-1900, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000. ISBN 960-86814-0-5
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση
- Φώτιος Χρυσανθόπουλος, Βίοι Πελοποννησίων ανδρών και των εξώθεν εις την Πελοπόννησον ελθόντων κληρικών, στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της επαναστάσεως, Σταύρος Ανδρόπουλος, Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου, Αθήνα 1888
- Πέτρος Ψωμάς, Δήμαρχοι Πατρέων 1836-2006, Εκδόσεις "Το Δόντι", Πάτρα 2007. ISBN 978-960-88046-2-3