Καλλιγραφία
Καλλιγραφία (κάλλος+γραφή) είναι η τέχνη της καλής γραφής, τόσο για τη γραπτή επικοινωνία όσο και για τη διακόσμηση ή την καλλιτεχνική έκφραση.[1] Προϋποθέτει τη γνώση της σωστής μορφής των γραμμάτων και την ικανότητα αναπαραγωγής τους, μέσω της όμορφης και κομψής γραφής.[2] Ως έργο τέχνης, η καλλιγραφική σύνθεση δεν οφείλει να είναι ευανάγνωστη, με τη συνήθη έννοια της λέξης, όπως η απλή γραφή. Μπορεί να συνδυαστεί με τη ζωγραφική, τη χειροτεχνία ή τις εικαστικές τέχνες. Εκτός από έγγραφα χρησιμοποιείται σε πίνακες, διπλώματα, ενθύμια, ποιήματα και ευχές.[3]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η καλλιγραφία συναντάται σε διάφορους πολιτισμούς. Αναπτύχθηκε στην Αρχαία Αίγυπτο και έφτασε σε μεγάλη ακμή στην Κίνα.[4] Στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Ασία συγκαταλέγεται στις επιφανέστερες μορφές τέχνης, μαζί με τη γλυπτική και τη ζωγραφική.[5] Οι μουσουλμανικοί λαοί ανέπτυξαν σημαντικά την τέχνη της καλλιγραφίας, εφόσον απαγορευόταν η απεικόνιση ζωντανών όντων.[4] Το έργο των βυζαντινών αντιγραφέων ιερών ή αρχαίων βιβλίων, συνήθως σε μοναστήρια, υπήρξε σπουδαίο.[4] Στην Ευρώπη υπήρξε η πηγή δημιουργίας γραμμάτων διακοσμημένων με λουλούδια, πουλιά κ.α.[4] Στην Ελλάδα, αποτελούσε μάθημα στο δημοτικό σχολείο για τους μαθητές. Διδάσκονταν πώς να γράφουν όμορφα, καθαρά, ευανάγνωστα και συμμετρικά.[2] Πλέον, η τέχνη της καλλιγραφίας έχει εγκαταλειφθεί για περισσότερα από 40 έτη.[6] Σήμερα, συναντάται σε διάφορες γραμματοσειρές ηλεκτρονικών εγγράφων, ορισμένες εκ των οποίων είναι οι: gothic, italic, carolingian, copperplate.[6] Η χώρα της καλλιγραφίας θεωρείται το Λονδίνο[6] και παραδίδονται μαθήματα στο μουσείο Pen Museum. Οι πιο γνωστές καλλιγραφικές μορφές είναι η κινέζικη και αραβική. Χρησιμοποιούνται ακόμα η αρχαία ελληνική, βυζαντινή και η πλάγια ελληνική γραμματοσειρά.[6]
Είδη και χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χειροποίητη και τυποποιημένη
Η καλλιγραφία διακρίνεται σε χειροποίητη και σε τυποποιημένη.[Σημ 1] Ορισμένες από τις διαφορές τους έγκεινται στα παρακάτω σημεία:
- Με μια υγρή μπατονέτα το μελάνι στη χειροποίητη καλλιγραφία σβήνεται.
- Στην τυποποιημένη καλλιγραφία όλα τα γράμματα είναι πανομοιότυπα, ενώ στη χειροποίητη δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει η ελάχιστη διαφοροποίηση μεταξύ τους.
- Οι γραμμές και τα περιθώρια με ανθρώπινο χέρι ξεφεύγουν, έστω στο ελάχιστο, όχι όμως και στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.[7] [8]
Αρχαία αιγυπτιακή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την κατασκευή του πάπυρου από τους αρχαίους Αιγύπτιους και τη χρήση γραφίδας δημιουργήθηκαν τα πρώτα ιερογλυφικά και εφευρέθηκε η σφηνοειδής γραφή.[9]
Περσική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα γράμματα ήταν οριζόντια, κάθετα ή διαγώνια και θύμιζαν σχηματισμούς νυχιών. Ήταν η πρώτη γλώσσα του μουσουλμανικού πολιτισμού που έσπασε το μονοπώλιο της αραβικής στη γραφή. Ο περσικός λαός ενσωμάτωσε το αραβικό αλφάβητο στη γλώσσα Φαρσί (fārsi فارسی) η οποία εν συνεχεία αναπτύχθηκε σημαντικά. Αυτή η καλλιγραφία συναντάται ευρέως στην περσική ποίηση αλλά και σε θρησκευτικές γραφές που κοσμούν και τζαμιά.[10]
Αρχαία ελληνική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε κηρωμένη πλάκα, χαρτί και τη στύλο γραφόντουσαν λέξεις με την προσθήκη φωνηέντων.[Σημ 2] [6] Έχει παραμείνει ως μία από τις καλλιγραφικές ελληνικές γραμματοσειρές.[Σημ 3] [6]
Ρωμαϊκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκδηλώθηκε στη Ρώμη το 600 π.Χ. αρχικά μόνο με κεφαλαία γράμματα. Εμφανιζόταν σε τύμβους, πέτρες ή τοίχους. Αποτελούσε συνδυασμό του ελληνικού αλφάβητου, του φοινικικού αλφάβητου και του ετρουσκικού αλφάβητου.[6]
Βυζαντινή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γραφόταν σε περγαμηνή, με φτερό και μελάνι, συνήθως σε φάκελο κλειστό με βουλοκέρι.[9]
Ανατολική Ασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κινέζικη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες [Σημ 4] που ακολουθούνται από τους νόμιμους καλλιγράφους, ορισμένοι εκ των οποίων:
- Ορθή γραφή χαρακτήρων
- Ευανάγνωστη γραφή
- Μεστός και λιτός λόγος, με μαύρο μελάνι εκτός εάν υπάρχει συγκεκριμένος λόγος να χρησιμοποιηθεί έγχρωμο
- Οι χαρακτήρες πρέπει να ταιριάζουν με τα συμφραζόμενα
Οι κινέζοι καλλιγράφοι δεδομένης της σφαιρικής τους μόρφωσης στη ζωγραφική, την ποίηση, τη μουσική, το σκάκι και τις πολεμικές τέχνες έχουν αναπτύξει όλες τις απαραίτητες δεξιότητες ώστε να μπορούν να δημιουργήσουν ένα καλλιγραφικό κείμενο. Όταν αναπαράγουν ένα κείμενο ενός άλλου καλλιγράφου γνωρίζουν τις συνθήκες υπό τις οποίες δημιουργήθηκε, τη χρονολογία και τη σημασία του.
Ιαπωνική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο λύκειο είναι μάθημα επιλογής, μεταξύ της μουσικής και ζωγραφικής, και μάλιστα ιδιαίτερα δημοφιλές. Ορισμένα πανεπιστήμια έχουν ειδικά τμήματα όπου διδάσκεται. Πρόκειται για συνδυασμό δύο ειδών γραφικών χαρακτήρων: λογογραφικά και συλλαβικά που αποτελεί συνδυασμό προφορών, αναλόγως του εννοιολογικού πλαισίου, και αναπαραγωγή ήχων.
Κορεάτικη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προήλθε από την κινέζικη γραφή και είναι συνδυασμός κορεάτικου και κινέζικου αλφάβητου.
Βιετναμέζικη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόκειται για συνεχόμενη γραφή, με τη χρήση βούρτσας, που προκύπτει από το συνδυασμό της κινέζικης και της βιετναμέζικης. Συναντάται μεταξύ άλλων σε ποιήματα.
Νότια Ασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ινδική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Περιλαμβάνει άκαμπτα και γωνιώδη γράμματα. Οι Ινδοί χρησιμοποιούσαν φύλλα φοίνικα που είχαν υποστεί επεξεργασία με καπνό. Ακόμα και μετά τον 13ο αιώνα, όπου οι ινδικές διάλεκτοι απεικονίζονταν σε χαρτί, προτιμούσαν τα φύλλα φοίνικα λόγω της μακροβιότητάς τους, μέχρι περίπου 400 χρόνια. Η κοινή βάση των ινδικών γραφών ήταν το αλφάβητο Devanagari το οποίο χαρακτηρίζεται από συμμετρικά στρογγυλά σχήματα μέσα σε τετράγωνα περιγράμματα. Η διαφορά μεταξύ τους έγκειται στις γωνίες και στην έμφαση στη δομή.
Νεπαλική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βάση της ήταν η γραφή από το αλφάβητο ranhana που αναπτύχθηκε τον 11ο αιώνα. Πρωτοχρησιμοποιήθηκε σε βουδιστικά μοναστήρια σε Ινδία, Κίνα, Μογγολία και Ιαπωνία.
Ταϊλανδέζικη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρωταρχική μορφή της ταϊλανδέζικης καλλιγραφίας ήταν τα σανσκριτικά. Απεικονιζόταν συχνότερα σε γκράφιτι, ενώ ελάχιστα βιβλία έχουν εκδοθεί με καλλιγραφικές συνθέσεις.
Κεντρική Ασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θιβετιανή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι ευγενείς ήταν ικανότατοι καλλιγράφοι. Η καλλιγραφία πρωταγωνιστούσε στη θιβετιανή κουλτούρα και σε όλα σχεδόν τα θρησκευτικά έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων χειρόγραφων επιστολών από το Δαλάι Λάμα και τη θρησκευτική - κοσμική εξουσία. Κυρίως, συναντάται στους κυλίνδρους προσευχών όπου τα γράμματα ήταν σφυρηλατημένα και όχι χαραγμένα. Οι Θιβετιανοί καλλιγράφοι αντί για κονδυλοφόρο,[Σημ 5] πλέον χρησιμοποιούν σμιλευμένο στυλό ή μαρκαδόρους.
Ισλαμική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γνωστή και ως αραβική καλλιγραφία χρησιμοποιήθηκε σε τοίχους και οροφές τζαμιών. Συνδέει τη γλώσσα των μουσουλμάνων με τη θρησκεία τους. Στην Κωνσταντινούπολη συναντώνται ποικίλες καλλιγραφίες σε τζαμιά, σχολεία και σπίτια.
Ευρωπαϊκή Δυτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δυτική καλλιγραφία επηρεάστηκε από τη λατινική γραφή αλλά και από το κυριλλικό και το ελληνικό αλφάβητο. Χρήση αυστηρών κανόνων και σχημάτων, κανονικά γράμματα, γεωμετρική σειρά των γραμμών στη σελίδα είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της. Διάφορα ποικίλματα [Σημ 6] στη γραφή είναι επιθυμητά και χρησιμοποιούσαν πολύ το πτερό ή τον κονδυλοφόρο. Κατά το μεσαίωνα στη θρησκευτική δυτική καλλιγραφία τονιζόταν το πρώτο γράμμα ενός κεφαλαίου ή βιβλίου.
Εργαλεία καλλιγράφου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χειροποίητη καλλιγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ειδικό χαρτί
Να είναι βαρύ, όσο πιο λείο γίνεται, με πλαστική υφή γνωστό ως illustration, όχι υπερβολικά σκούρου χρώματος και χωρίς πόρους.[11] [12]
- Πένα
Πρέπει να είναι ανάλογη του χαρτιού, της γραμματοσειράς ή του ύφους που θέλει να ακολουθήσει ο καλλιγράφος. Υπάρχουν πένες για κείμενο, για μεγάλες επιφάνειες, για σχεδιασμό χαρτών.
- Μελάνι
Ειδικό εφόσον πρέπει να διακρίνεται για την ανθεκτικότητα, τη ζωντάνια του αποτελέσματος και να καθορίζει την άριστη ποιότητα του έργου.[6]
- Βουλοκέρι
Χρησιμοποιείται για διπλώματα, αναμνηστικά, προσκλητήρια. Συναντάται συνήθως σε κόκκινο χρώμα και τις αποχρώσεις του. Μπορεί να τοποθετηθεί μόνο του επάνω σε χαρτί ή μαζί με κάποια σφραγίδα.
Εικαστική μορφή χειροποίητης καλλιγραφίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρησιμοποιούνται πινέλα, μύτη από μπαμπού ή φτερά.[4]
Βήματα καλλιγραφίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αρχική ιδέα, η επιλογή των σωστών υλικών, το τελικό δοκιμαστικό στάδιο, η επίσημη δημιουργία και ο τελικός έλεγχος.[13]
Μάθημα καλλιγραφίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διδασκόταν στο ωρολόγιο πρόγραμμα της 5ης και 6ης τάξης του δημοτικού σχολείου. Είχε σημαντικό βαθμό δυσκολίας και ακολουθούνταν συγκεκριμένοι κανόνες με μεγάλη αυστηρότητα, όπως:
- Σωστή στάση του σώματος [Σημ 7]
- Απαλό, και όχι σφικτό, κράτημα της γραφίδας [Σημ 8]
- Συνεχιζόμενη απεικόνιση των γραμμάτων επάνω στο τετράδιο καλλιγραφίας
- Γραφή εντός των οριζοντίων γραμμών
Συμβολή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην τυπογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι πρώτοι τυπογράφοι επηρεάστηκαν από την καλλιγραφία. Γι’ αυτό και τα πρώτα βιβλία μοιάζουν με καλλιγραφικά χειρόγραφα.[4]
Στη γραφή των παιδιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βελτιώνει τα άσχημα γράμματα των παιδιών και έτσι αυτά αποκτούν αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια, καθώς επιβραβεύονται από το δάσκαλο που αντικρίζει ένα ευανάγνωστο γραπτό και με χαρά το διορθώνει.[14]
Αισθητική αξία της εικαστικής καλλιγραφίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα κινέζικα καλλιγραφικά χειρόγραφα ή όποιο άλλο έγγραφο με ποικιλία χρωματισμών, μεγέθους γραμμάτων ή διακοσμήσεων δίνουν έμφαση στην κίνηση και συνδυάζουν το δυναμισμό με το ρυθμό. Έτσι, δημιουργείται ένα θαυμάσιο κομμάτι τέχνης.[15]
Αξία γραπτού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όπως κάθε έργο τέχνης έτσι και μια καλλιγραφία έχει αντίστοιχη αξία. Προϋποθέτει μια ολόκληρη σχεδιαστική ιδέα βάσει της οποίας ο έμπειρος πεναδόρος θα αναπαράξει το έργο, θα επιλέξει τα υλικά, θα κάνει δοκιμαστικά για την κατάλληλη γραμματοσειρά αναλόγως του ύφους.[16]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Είναι δημιούργημα ηλεκτρονικού υπολογιστή και όχι ανθρώπινου χεριού.
- ↑ Έως τότε, στο φοινικικό αλφάβητο χρησιμοποιούνταν μόνο σύμφωνα.
- ↑ Μαζί με τη βυζαντινή.
- ↑ Όπως στην αραβική και τη δυτική γραφή.
- ↑ Το καλάμι που χρησιμοποιούσαν ως όργανο γραφής και ιδίως το ξύλινο ή μεταλλικό στέλεχος στο άκρο του οποίου προσαρμοζόταν η γραφίδα (Γ. Μπαμπινιώτης, σ.928).
- ↑ Στολίσματα, διακοσμήσεις.
- ↑ Σύμφωνα με το αρχαίο γνωμικό «Νοῦς ὑγιὴς ἐν σώματι ὑγιεῖ» (Mens sana in corpore sano).
- ↑ Το όργανο, συνήθως από φτερό πτηνού, αλλιώς και καλάμι με αιχμηρή απόληξη, το οποίο βουτάμε σε μελάνι και χρησιμοποιείται για γραφή ή σχεδίαση επάνω σε χαρτί (Γ. Μπαμπινιώτης, σ.447, 1382).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Calligraphy, The Concise Oxford Dictionary of Art Terms. Oxford Art Online.
- ↑ 2,0 2,1 Γ. Μπαμπινιώτης, σ.820
- ↑ 3,0 3,1 Βασιλειάδης Γεώργιος (9 Μαρτίου 2012). «Το σχολείο μας κάποτε, Καλλιγραφία ορθής γραφής». 3ο Δημοτικό σχολείο Μεγάρων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Για σας, παιδιά (εγκυκλοπαίδεια) σ.1829-1830
- ↑ Calligraphy, Encyclopædia Britannica, 2008
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 Λένα Σεπτέμβρη (28 Ιουνίου 2010). «Καλλιγραφία-Μια υπέροχη ξεχασμένη τέχνη!». artmag, All about Arts & Culture. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη, καλλιγράφος (25 Φεβρουαρίου 2014). «Διακρίνετε ένα χειρόγραφο έργο καλλιγραφίας από ένα τυποποιημένο». Λένα Σεπτέμβρη. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη (21 Απριλίου 2014). «Καλλιγραφία, μια υπέροχη ξεχασμένη τέχνη». Thessaloniki Arts and Culture. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ 9,0 9,1 Α’ Δημοτικό Εκάλης. «Η ιστορία της γραφής». Copyright © 2015 Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία (Έτος Ιδρύσεως 1836) Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Persian calligraphy.org. «History of Persian Scripts». Persian calligraphy.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη, καλλιγράφος (24 Φεβρουαρίου 2014). «Κατάλληλα χαρτιά για καλλιγραφία». Λένα Σεπτέμβρη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη, καλλιγράφος (22–24 Φεβρουαρίου 2014). «Πένες, μελάνια καλλιγραφίας, βουλοκέρια & φιγούρες». Λένα Σεπτέμβρη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη, καλλιγράφος (24 Φεβρουαρίου 2014). «Πώς δημιουργείται ένα έργο καλλιγραφίας». Λένα Σεπτέμβρη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη, καλλιγράφος (24 Φεβρουαρίου 2014). «Πώς βοηθά η καλλιγραφία τη γραφή των παιδιών…». Λένα Σεπτέμβρη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη, καλλιγράφος (24 Φεβρουαρίου 2014). «Η καλλιγραφία στην εικαστική της μορφή…». Λένα Σεπτέμβρη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Λένα Σεπτέμβρη, καλλιγράφος (22 Φεβρουαρίου 2014). «Η υποτίμηση της τέχνης…». Λένα Σεπτέμβρη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2015.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γ. Μπαμπινιώτης (2008). Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας, Εκτύπωση Τυποεκδοτική Α.Ε. σελ. 2064. ISBN 960-86190-0-9.
- Εγκυκλοπαίδεια. «τόμος πέμπτος». Για σας, παιδιά. Αθήνα: Εκδόσεις Αυλός, εκτύπωση: Γραφικές τέχνες Ι. Πέππας. σελ. 1839.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- http://www.caus.it/concorsi-caus.shtml Αρχειοθετήθηκε 2016-11-15 στο Wayback Machine. C.A.U.S. – Alphabets and Calligraphy