Μίλτος Παπαποστόλου

Μίλτος Παπαποστόλου

Μίλτος Παπαποστόλου (1987)
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Μιλτιάδης Παπαποστόλου
Ημερ. γέννησης	9 Σεπτεμβρίου 1935 (1935-09-09)
Τόπος γέννησης	Ομβριακή Δομοκού Φθιώτιδας
Ημερ. θανάτου	2 Φεβρουαρίου 2017 (81 ετών)
Τόπος θανάτου	Αθήνα
Ύψος	1,78 μ.
Θέση	Επιθετικός μέσος/Αριστερός αμυντικός
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1951-1956	Αιγάλεω
1956-1965	ΑΕΚ
Προπονητική καριέρα
Περίοδος	Ομάδα
1972-1975	Αιγάλεω
1980-1981	ΑΕΚ
1984-1988	Ελλάδα
1989	Ολυμπιακός Πειραιώς
1990	Λεβαδειακός
1991-1992	Αθηναϊκός
1993	Προοδευτική
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Μιλτιάδης (Μίλτος) Παπαποστόλου (Ομβριακή Δομοκού Φθιώτιδας, 9 Σεπτεμβρίου 1935 - Αιγάλεω, Αθήνα, 2 Φεβρουαρίου 2017) ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής που έκανε μεγάλη καριέρα στο πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής κατηγορίας με τη φανέλα της ΑΕΚ και στη συνέχεια προπονητής, με σημαντικότερη τη θητεία του στον πάγκο της εθνικής Ελλάδας από το 1984 μέχρι το 1988.

Καριέρα ποδοσφαιριστή

Ο Παπαποστόλου αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού μέσου και ξεκίνησε από το Αιγάλεω (γράφτηκε στα «τσικό» του συλλόγου το 1948) την περίοδο 1951-52 στην Α2 κατηγορία Αθηνών, όταν προωθήθηκε κατευθείαν από την τρίτη στην πρώτη ομάδα. Στο Αιγάλεω παρέμεινε για 5 έτη, μέχρι τη μεταγραφή του στην «Ένωση» το 1956 (με ποινή διετούς αποκλεισμού αγωνίστηκε σε επίσημους αγώνες από το 1958), για να ολοκληρώσει την παρουσία του στην ΑΕΚ το 1966, σε ηλικία 31 ετών.

Με τη φανέλα της ΑΕΚ έκανε μεγάλη καριέρα και ήταν βασικότατο στέλεχος της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα την περίοδο 1962-63, χρονιά κατά την οποία καθιερώθηκε στη θέση του αριστερού ακραίου αμυντικού. Υπήρξε διεθνής με την εθνική Ενόπλων.

Καριέρα προπονητή

Σε συλλογικό επίπεδο

Ως προπονητής Α΄ Εθνικής κατηγορίας εργάστηκε για πρώτη φορά στο Αιγάλεω, από το 1972 μέχρι το 1975. Τον Φεβρουάριο του 1980 ανέλαβε προπονητής της ΑΕΚ (αρχικά τον Δεκέμβριο του 1979 είχε προσληφθεί ως έμμισθος μανάτζερ), αντικαθιστώντας, μαζί με τον Φράντισεκ Φάντρονκ, τον Αυστριακό Χέρμαν Στεσλ. Ανέλαβε την 21η αγωνιστική σε μια δύσκολη περίοδο για την ομάδα, με τη διοίκηση Μπάρλου να ταλανίζεται από οικονομικά προβλήματα, έχοντας απολογισμό 7 νίκες, 6 ισοπαλίες και 1 ήττα για τους αγώνες πρωταθλήματος, με αποτέλεσμα ο Λουκάς Μπάρλος, στην τελευταία του χρονιά στον προεδρικό θώκο του συλλόγου, να ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στον Παπαποστόλου για την επόμενη περίοδο 1980-81.

Η ΑΕΚ, παρά τα οικονομικά προβλήματα, είχε αρκετά καλή πορεία και κατέκτησε τη 2η θέση στο πρωτάθλημα, πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Ο Παπαποστόλου στους 34 αγώνες του πρωταθλήματος είχε 17 νίκες, 10 ισοπαλίες και 7 ήττες, ενώ στο κύπελλο Ελλάδας της ίδιας αγωνιστικής περιόδου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από τον ΠΑΟΚ.

Τον Ιούνιο του 1989 ανέλαβε προπονητής του Ολυμπιακού, αλλά η θητεία του ήταν σύντομη και επεισοδιακή, καθώς ήρθε σε σύγκρουση με τον Λάγιος Ντέταρι και τον Γιώτη Τσαλουχίδη. Μετά από τρεις μήνες, τον Σεπτέμβριο του 1989, ο Ντέταρι έπεισε τον τότε πρόεδρο του Ολυμπιακού, Αργύρη Σαλιαρέλη, να αποδεσμεύσει τον Παπαποστόλου και να φέρει στη θέση του τον πεθερό του Ίμρε Κόμορα. Τον Φεβρουάριο του 1992 ο Παπαποστόλου ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Αθηναϊκού. Τον Φεβρουάριο του 1993 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Προοδευτικής.

Εργάσθηκε επίσης σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών, όπως Μαρκό, Ιεράπολη, Κόρινθο (δις), Αχαρναϊκό, Κορωπί, Πανελευσινιακό και έως τον Δεκέμβριο του 1979 (οπότε προσλήφθηκε ως έμμισθος μάνατζερ στην ΑΕΚ) στην Καλλιθέα.

Στην εθνική Ελλάδας

Η σημαντικότερη περίοδος της προπονητικής του καριέρας ήταν από το 1984 έως το 1988, όταν και διατέλεσε ομοσπονδιακός προπονητής της Ελλάδας, μια θητεία που σε συνεχόμενη χρονική διάρκεια ξεπεράσθηκε μόνο από τον Ότο Ρεχάγκελ. Προηγουμένως, διετέλεσε προπονητής της εθνικής Ελπίδων και συνεργάτης του Χρήστου Αρχοντίδη στην Ανδρών, του οποίου και υπήρξε ο αντικαταστάτης το 1984.

Άλλα στοιχεία

Ο Μίλτος Παπαποστόλου ταξίδευσε πολλές φορές στο εξωτερικό για να παρακολουθήσει διεθνή σεμινάρια προπονητικής και είχε εμπειρίες και παραστάσεις από πολλές χώρες, κάτι που τον διέκρινε από πολλούς συναδέλφους του τις δεκαετίες του 1970 και 1980. Διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Ποδοσφαίρου, με σημαντικές μεταρρυθμίσεις για τον κλάδο.