Ματέια Νενάντοβιτς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ματέια Νενάντοβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 26 Φεβρουαρίου 1777[1] Μπρανκοβίνα |
| Θάνατος | 11 Δεκεμβρίου 1854[1] Βάλιεβο |
| Τόπος ταφής | Μπρανκοβίνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πριγκιπάτο της Σερβίας |
| Θρησκεία | Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά[2][3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας ιστορικός κληρικός διπλωμάτης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ljubomir Nenadović |
| Γονείς | Αλέξα Νενάντοβιτς |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρωθυπουργός της Σερβίας (1805–1807) πρέσβης |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ματέια Νενάντοβιτς (σερβικά: Матија Ненадовић) (Μπρανκοβίνα, 26 Φεβρουαρίου 1777 - Βάλιεβο, 11 Δεκεμβρίου 1854). Ήταν ιερέας και αγωνιστής της σερβικής ανεξαρτησίας, ο πρώτος πρωθυπουργός της Σερβίας και διπλωμάτης.
Γεννήθηκε στην Μπρακοβίνα της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ήταν γιος του πρίγκιπα Αλέξα Νενάντοβιτς. Έγραψε τα απομνημονεύματα του στη σερβική γλώσσα.
Ήταν από τους ηγέτες της πρώτης σερβικής εξέγερσης στο Βάλιεβο (1804 -1813). Ταξίδεψε στη Ρωσία για βοήθεια στην εξέγερση και κατ 'επανάληψη ταξίδεψε στην Αυστρία για να προμηθευτεί όπλα και πυρομαχικά. Ηγέτης στρατιωτικού σώματος απελευθέρωσε το Βάλιεβο και το Σάμπατς το 1804, το Κράλιεβο και το Ούζιτσε το 1805. Το 1805 ίδρυσε το Διοικητικό συμβούλιο των Σέρβων κι έκανε την πρώτη του συνεδρίαση στο μοναστήρι Βολιάβτσα όπου όρισε τον Νενάντοβιτς πρόεδρο του ουσιαστικά πρώτο πρωθυπουργό. Από το 1805 μέχρι το 1807 ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της Σερβίας, όσων εδαφών είχαν απελευθερωθεί, καθώς και από το 1807 μέχρι το 1811.
Μετά την πτώση της Σερβίας την περίοδο 1814-1815 μετακόμισε στην Αυστρία όπου προσπάθησε να πείσει τις μεγάλες δυνάμεις για τη βοήθεια τους στην εκ νέου απελευθέρωση της Σερβίας. Μετά το ξέσπασμα της δεύτερης Σερβικής επανάστασης γύρισε στη Σερβία και στο Βάλιεβο όπου ασχολήθηκε με την πολιτική. Λόγω των διαφωνιών με τον πρίγκιπα Μίλος Ομπρένοβιτς αποσύρθηκε το 1832, το 1840 εγκατάλειψε τη Σερβία λόγω διαφωνίας με τον πρίγκιπα Μιχαΐλο Ομπρένοβιτς γιο του Μίλος. Μετά την άφιξη του Αλέξανδρου Καρατζόρτζεβιτς πρίγκιπα της Σερβίας το 1842 επέστρεψε και αναμίχθηκε εκ νέου με την πολιτική έως το 1852 που αποσύρθηκε οριστικά. Πέθανε στο Βάλιεβο στις 11 Δεκεμβρίου 1854 (Στις 29 Νοεμβρίου το 1854 σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο).
Έγραψε ένα βιβλίο με τις αναμνήσεις του, «Απομνημονεύματα», που εκτός από τις λογοτεχνική του αξία αποτελεί ένα πολύτιμο έγγραφο της σερβικής ιστορίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 43358.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 058647996. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2020.
- ↑ CONOR.SI. 60877923.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Мемоари - Прота Матеја Ненадовић (1 έκδοση). Народна књига. 2009. ISBN 978-86-331-3421-7. Unknown parameter
|autor=ignored (|author=suggested) (βοήθεια) - «Илустрована историја Српске православне цркве».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]