Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ναόμι Γουότς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ναόμι Γουότς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Naomi Ellen Watts (Αγγλικά)
ΓέννησηΝαόμι Έλεν Γουότς
28 Σεπτεμβρίου 1968 (1968-09-28) (56 ετών)
Σόρχαμ, Κεντ, Αγγλία
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
ΣπουδέςYsgol Gyfun Llangefni, Thomas Mills High School και Mosman High School
ΙδιότηταΗθοποιός
Εν ενεργεία1986-σήμερα
ΣύζυγοςΜπίλι Κράνταπ (από 2023)
ΣύντροφοςΛιβ Σράιμπερ (2005–2016)
Χιθ Λέτζερ (2002–2004)
ΤέκναΣάσα Σράιμπερ και Κάι Σράιμπερ
ΓονείςΠίτερ Γουότς και Myfanwy Edwards
ΑδέλφιαΜπεν Γουότς
ΒραβεύσειςΒραβείο Saturn για Καλύτερη Ηθοποιό (2002), Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών (2015), Ανεξάρτητα Βραβεία Spirit (2004), Broadcast Film Critics Association Award for Best Cast (2014), Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης ομαδικής ερμηνείας σε ταινία (2014)[1], Australian Film Institute Global Achievement Award (2004)[1], Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου (2001), Medal of the Circle of Cinematographic Writers for the best actress (2013), Fangoria Chainsaw Award for Best Actress (2003), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Φλόριδας (2003), Giffoni Film Festival (2009), London Film Critics Circle Award for Actress of the Year (2005), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες (2003), National Society of Film Critics Award for Best Actress (2001), Online Film Critics Society Award for Best Breakthrough Performance (2001), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου (2001), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Διαδικτυακών Κριτικών Κινηματογράφου (2003), Βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο (2001), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο (2003), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο (2012), San Diego Film Critics Society Award for Best Performance by an Ensemble (2014), Βραβείο Saturn για Καλύτερη Ηθοποιό (2005), Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Ουάσιγκτον ΠΚ (2003) και Washington D.C. Area Film Critics Association Award for Best Ensemble (2014)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Ναόμι Έλεν Γουότς (Naomi Ellen Watts, 28 Σεπτεμβρίου 1968) είναι Βρετανό-Αυστραλή ηθοποιός.[2]

Ξεκίνησε την καριέρα της στην Αυστραλιανή τηλεόραση, όπου εμφανίστηκε σε σειρές όπως τις Hey Dad..! (1990), Brides of Christ (1991) και Home and Away (1991). Έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1986 στο δράμα For Love Alone. Στη συνέχεια, είχε ρόλους σε ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού, όπως η ταινία τρόμου του 1996 Children of the Corn IV: The Gathering, όπως επίσης και σε τηλεοπτικές και ανεξάρτητες ταινίες.

Η Γουότς έλαβε πολύ καλές κριτικές για την ερμηνεία της στο ψυχολογικό θρίλερ του 2001 Οδός Μαλχόλαντ (Mulholland Drive), όπου συμπρωταγωνίστησε μαζί με τους Τζάστιν Θέρουξ και Λόρα Χάρινγκ. Τον επόμενο χρόνο, έλαβε δημόσια αναγνώριση με τη συμμετοχή της στην επιτυχημένη ταινία τρόμου Σήμα Κινδύνου (The Ring). Το 2004, ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και για το Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας για την ερμηνεία της ως Κριστίνα Πεκ στο δράμα του 2003, 21 Γραμμάρια (21 Grams), όπου συμπρωταγωνιστούσε πλάι στον Σον Πεν. Ακόμη, έχει πρωταγωνιστήσει στο ριμέικ του 2005 της ταινίας Κινγκ Κονγκ (King Kong), στο ριμέικ του 2006 της ταινίας Βαμμένο Πέπλο (Painted Veil), στο θρίλερ Επικίνδυνες Υποσχέσεις (Eastern Promises) του 2007 και στο θρίλερ The International του 2009. Το 2010, η Γουότς συμπρωταγωνίστησε και πάλι πλάι στον Σον Πεν στο δράμα Παιχνίδια Συνωμοσίας (Fair Game). Το 2012, πρωταγωνίστησε στην ταινία The Impossible. Για την ερμηνεία της στην ταινία έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.

Το 2002, συμπεριλήφθηκε στη λίστα του περιοδικού People με τους 50 ομορφότερους ανθρώπους. Το 2006, η Γουότς έγινε πρέσβειρα καλής θελήσεως του Κοινού Προγράμματος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τον ιό HIV και τη νόσο AIDS, το οποίο βοηθά στην ευαισθητοποίηση του κοινού για θέματα που αφορούν το AIDS. Έχει συμμετάσχει σε αρκετούς εράνους για αυτόν το σκοπό και παρουσιάζεται ως εναρκτήριο μέλος των Βραβείων AIDS Red Ribbon.

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γουότς γεννήθηκε στο Σόρχαμ του Κεντ στην Αγγλία.[3] Είναι η κόρη της Μοβάνουϊ Έντουαρντς (πατρικό επίθετο: Ρόμπερτς), μια Ουαλή έμπορος αντικών και σχεδιάστρια κοστουμιών και σκηνικών[4] και του Πίτερ Γουότς, ένας Άγγλος μάνατζερ και μηχανικός ήχου που δούλευε με τους Pink Floyd.[5][6] Οι γονείς της χώρισαν όταν αυτή ήταν τεσσάρων ετών.[6][7] Μετά το διαζύγιο, η Γουότς και ο αδερφός της ο Μπεν, μεγάλωσαν με τους παππούδες τους και τις δύο θείες τους, όπως επίσης και με τη μητέρα τους. Η μητέρα της Γουότς μετακόμιζε την οικογένεια αρκετές φορές γύρω στην Ουαλία και στην Αγγλία τις περισσότερες φορές για να είναι κοντά σε κάποιο νέο φίλο της. Ο Πίτερ Γουότς άφησε τους Pink Floyd το 1974 και αυτός και η Μοβάνουϊ αργότερα επανασυνδέθηκαν. Δύο χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1976, βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμα του στο Νότινγκ Χιλ μετά από υπερβολική δόση ηρωίνης.[8]

Μετά το θάνατό του, η μητέρα της Γουότς μετακόμισε την οικογένεια στη Φάρμα Λάνφορ, στο νησί Άνγκλεσι της Βόρειας Ουαλίας, όπου έμεναν με τους γονείς της μητέρας της, τη Νίκι και τον Χιου Έντουαρντς Ρόμπερτς. Σε αυτό το διάστημα, πήγαινε σε Ουαλόφωνο σχολείο, το Ysgol Gyfun Llangefni, όπου συνέχισε τις σπουδές της για αρκετά χρόνια.[9] Η Γουότς περιέγραψε τη μητέρα της ως μια χίπισσα «με παθητικο-επιθετικές τάσεις» και χωρίς λεφτά, που συνήθιζε να απειλεί τους γονείς ότι θα έστελνε την ίδια και τον αδερφό της σε ανάδοχη οικογένεια για να τους κάνει να τους συντηρούν.[10] Η Γουότς και ο αδερφός της μετακόμισαν στο Λονδίνο όπου η μητέρα τους αγόρασε ένα σπίτι στο Πάτνεϊ. Το 1981, οι οικογένεια μετακόμισε στην Αυστραλία όπου η Μοβάνουϊ έκανε καριέρα στο χώρο του κινηματογράφου και η Ναόμι έλαβε τον πρώτο της ρόλο στην ταινία For Love Alone, κινηματογραφική απόδοση του μυθιστορήματος της Κριστίνα Στιντ. Η μητέρα της ήταν υπεύθυνη για τα σκηνικά της παραγωγής.

Η Γουότς έχει δηλώσει ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός από τότε που παρακολούθησε την ταινία του 1980, Στον Πυρετό της Δόξας (Fame).[11] Η Γουότς μετακόμισε στην Αυστραλία με τη μητέρα και τον αδερφό της όταν ήταν 14 ετών, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 (η μητέρα της μητέρας της ήταν Αυστραλή).[6][12] Η μητέρα της εργάστηκε αρχικά ως στυλίστρια για τηλεοπτικές διαφημίσεις και αργότερα έγινε σχεδιάστρια κοστουμιών, ενώ τελικά κατέληξε να εργάζεται για τη σαπουνόπερα Return To Eden. Η Γουότς γράφτηκε σε μαθήματα υποκριτικής από τη μητέρα της. Επίσης, έκανε οντισιόν για τηλεοπτικές διαφημίσεις.[8]

Φοίτησε στο Λύκειο Μόζμαν και στο Λύκειο North Sydney Girls, όπου ήταν συμμαθήτρια της ηθοποιού Νικόλ Κίντμαν.[13] Η Γουότς δεν κατάφερε να αποφοιτήσει από το σχολείο, έχοντας δουλέψει ως διανομές φυλλαδίων, κόπτρια αρνητικών και μάνατζερ ζαχαροπλαστείου στην περιοχή Νορθ Σορ του Σίδνεϊ. Αποφάσισε να γίνει μοντέλο όταν ήταν 18 ετών. Υπέγραψε συμβόλαιο με ένα πρακτορείο μοντέλων που την έστειλε στην Ιαπωνία, αλλά μετά από αρκετές αποτυχημένες οντισιόν επέστρεψε στο Σίδνεϊ.[6] Εκεί, προσελήφθει να εργαστεί στον τομέα της διαφήμισης για ένα πολυκατάστημα και από εκεί τράβηξε την προσοχή του περιοδικού Follow Me, το οποίο την προσέλαβε ως βοηθητική συντάκτρια μόδας.[8] Μια πρόχειρη πρόσκληση να συμμετάσχει σε ένα εργαστήριο υποκριτικής την ώθησε να παρατήσει τη δουλειά της και να αναζητήσει την επιτυχία ως ηθοποιός.[14]

Όσον αφορά την εθνικότητά της, η Γουότς έχει δηλώσει: «Θεωρώ ότι είμαι Βρετανίδα και έχω πολύ χαρούμενες αναμνήσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πέρασα τα πρώτα 14 χρόνια της ζωής μου στην Αγγλία και στην Ουαλία και δεν ήθελα ποτέ να φύγω. Όταν ήμουν στην Αυστραλία επέστρεφα στην Αγγλία πολύ συχνά».[15] Επίσης, έχει εκφράσει τον εθνικισμό της για την Αυστραλία, δηλώνοντας: «Θεωρώ ότι είμαι πολύ συνδεδεμένη με την Αυστραλία, άλλωστε όταν οι άνθρωποι με ρωτάνε που είναι το σπίτι μου, τους απαντώ στην Αυστραλία, γιατί εκεί είναι οι πιο ισχυρές αναμνήσεις μου».[16]

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα βήματα (1986–2000)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καριέρα της Γουότς ξεκίνησε στην τηλεόραση της Αυστραλίας, όπου έκανε σύντομες εμφανίσεις σε διαφημίσεις.[12] Το δράμα του 1986 με τίτλο For Love Alone, που εξελίσεται τη δεκαετία του 1930 και είναι βασισμένο στο ομώνυμο μπεστ-σέλερ μυθιστόρημα της Κριστίνα Στεντ, σηματοδότησε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο.[17] Ο σκηνοθέτης Τζον Ντούιγκαν την προσκάλεσε να αναλάβει έναν υποστηρικτικό ρόλο το 1991 στην ανεξάρτητη ταινία του, Flirting, κατά τη διάρκεια της πρεμιέρας της ταινίας Κρουαζιέρα στην Ακρη του Τρόμου (Dead Calm) το 1989,[12] μετά από πεντάχρονη απουσία από τον κινηματογράφο.[18] Στην ταινία πρωταγωνιστούσαν οι μελλοντικές σταρ του Χόλιγουντ, Νικόλ Κίντμαν και Θάντι Νιούτον. Η ταινία έλαβε διθυραμβικές κριτικές και συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Ρότζερ Ίμπερτ με τις 10 καλύτερες ταινίες του 1992.[19] Την επόμενη χρονιά, κέρδισε το ρόλο της Φράνσις Χέφερμαν, ένα κορίτσι που αγωνίζεται να βρει φίλους πίσω από τους τοίχους ενός Καθολικού σχολείο του Σίδνεϊ,[20] στη βραβευμένη μίνι-σειρά[21] Brides of Christ και έκανε σποραδικές εμφανίσεις στην ταινία, Home and Away ως η Τζούλι Γκίμπσον, ένα άτομο με ειδικές ανάγκες.[22] Το 1993, εμφανίστηκε σε άλλη μία ταινία του Ντούιγκαν με τίτλο Wide Sargasso Sea.

Η δυσκολία στο να βρίσκει ατζέντες, παραγωγούς και σκηνοθέτες κατά τη διάρκεια της μετάβασής της από την Αυστραλία στο Λος Άντζελες την αποθάρρυνε στις πρώτες προσπάθειές της. Η οικονομική της κατάσταση την οδήγησε στο να κάνει άλλες δουλειές έξω από την κινηματογραφική βιομηχανία, όταν αντιμετώπιζε προβλήματα όπως να μην μπορεί να πληρώνει το ενοίκιο του διαμερίσματός της και να χάνει την ιατρική της ασφάλιση.[8] Μετά από ένα μικρό ρόλο στην κωμωδία Matinee του 1993, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Τζον Γκούντμαν, κατάφερε να κερδίσει τον υποστηρικτικό ρόλο του «κοριτσιού Τζετ (Jet Girl)» στην φιουτσουριστική ταινία του 1995, Κορίτσι από Ατσάλι (Tank Girl).[23]

Κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης δεκαετίας, ανέλαβε υποστηρικτικούς ρόλους στην τηλεόραση, συμπεριλαμβανομένου τη σειρά Sleepwalkers,[24] και σε διάφορες παραγωγές Β-κατηγορίες, όπως οι Children of the Corn IV: The Gathering, στην οποία παιδιά μιας μικρής πόλης ελέγχονται υπό τις διαταγές ενός δολοφονημένου παιδιού ιεροκήρυκα[6] και στην ταινία Bermuda Triangle, όπου υποδύθηκε μια πρώην δημιουργό ντοκιμαντέρ που εξαφανίζεται στο Τρίγωνο των Βερμούδων.[25] Το μεγαλύτερο μέρος της πρώιμης καριέρας της είναι γεμάτο με απορρίψεις στο παρά πέντε σε κάστινγκ, καθώς έχασε πολλούς σημαντικούς ρόλους σε ταινίες όπως οι Ανάμεσα σε Δύο Κόσμους (The Postman) και Γαμπρός της Συμφοράς (Meet the Parents), οι οποίοι τελικά πήγαν σε άλλες ηθοποιούς.[26] Στην ταινία Επικίνδυνη Ομορφιά (Dangerous Beauty), υποδύθηκε την Γκουίλα Ντε Λεζ.[12] Το 1999, υποδύθηκε την Άλις στην ρομαντική κωμωδία Strange Planet και την Τεξανή μαθήτρια Χόλι Μάντουξ στην ταινία The Hunt for the Unicorn Killer.[27][28]

2001–2004

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γουότς και ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιντς στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών.

Ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιντς πήρε συνέντευξη από τη Γουότς, χωρίς να έχει δει προηγούμενες δουλειές της,[29] για το ψυχολογικό θρίλερ του με τίτλο Οδός Μαλχόλαντ (Mulholland Drive). Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούσαν επίσης οι Τζάστιν Θέρουξ και Λόρα Χάρινγκ, έλαβε πολύ θετικά σχόλια από τους κριτικούς και θα γινόταν ο ρόλος της Γουότς που θα την έκανε ευρύτερα γνωστή και θα την ανέδειχνε ως ηθοποιό. Ο Λιντς δήλωσε σχετικά με την επιλογή της Γουότς: «Είδα κάποια που εγώ ένιωσα ότι έχει τρομερό ταλέντο και είδα κάποια που είχε μια όμορφη ψυχή, μια εξυπνάδα και πιθανότητες για πολλούς διαφορετικούς ρόλους, έτσι ήταν ένα όμορφο πλήρες πακέτο».[30] Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 2001 και έλαβε αριθμό βραβείων και υποψηφιοτήτων, συμπεριλαμβανομένου το Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου για τη Γουότς από την οργάνωση National Society of Film Critics και το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.[31] Η σουρεαλιστική ταινία που ακολουθεί την ιστορία της φιλόδοξης ηθοποιού Μπέτι Ελμς (Γουότς) προσέλκυσε ποικίλα σχόλια εξαιτίας του έντονου λεσβιακού θέματός της.[32][33] Έλαβε επαίνους για την ερμηνεία της από τους κριτικούς, συμπεριλαμβανομένου τον Πίτερ Μπράντσο από την εφημερίδα The Guardian, ο οποίος έγραψε: «το πρόσωπο της Γουότς μεταμορφώνεται εκπληκτικά από μια όμορφη και φρέσκια νεαρή γυναίκα σε μια τρελαμένη, κλαψιάρα άσχημη γυναίκα».[34] και τον Εμάνουελ Λιβάι, ο οποίος έγραψε: «[...] Η Ναόμι Γουότς, σε μια υπέροχη ερμηνεία, μια νεαρή, αφελής και αλλόκοτα χαρούμενη ξανθιά, γεμάτη μεγάλα όνειρα για να τα καταφέρει και να φτάσει ψηλά στο Χόλιγουντ».[35]

Το 2002, πρωταγωνίστησε σε μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες της χρονιάς, το αγγλόφωνο ριμέικ της ιαπωνικής ταινίας τρόμου Σήμα Κινδύνου (The Ring), σε σκηνοθεσία του Γκορ Βερμπίνσκι. Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούσαν επίσης οι Μάρτιν Χέντερσον και Μπράιαν Κοξ, είχε έσοδα περίπου 129 εκατομμυρίων δολαρίων στις Η.Π.Α. (ισοδύναμο με 166,7 εκατομμύρια δολάρια το 2013).[36] Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές. Η Γουότς υποδύθηκε τη Ρέιτσελ Κέλερ, μια δημοσιογράφο που ερευνά τους παράξενους θανάτους της ανιψιάς της και άλλων εφήβων αφότου παρακολούθησαν μια μυστηριώδη βιντεοκασέτα και έλαβαν ένα τηλεφώνημα που τους έλεγε ότι θα πεθάνουν σε επτά ημέρες.[37] Η ερμηνεία της έλαβε θετικά σχόλια από τους κριτικούς, συμπεριλαμβανομένου τον Πολ Κλίντον του ιστοτόπου CNN.com, ο οποίος δήλωσε ότι «είναι έξοχη σε αυτόν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο οποίος αποδεικνύει ότι η αξιοσημείωτη ερμηνεία της στην ταινία Οδός Μαλχόλαντ δεν ήταν τυχαία. Καταφέρνει να διατηρεί μια τέλεια ισορροπία μεταξύ του σκεπτικισμού και της αργής συναίσθησης της αλήθειας όσον αφορά τη θανατηφόρα δύναμη της βιντεοκασέτας».[38]

Τον επόμενο χρόνο, κέρδισε το ρόλο της Τζούλια Κουκ στην Αυστραλιανή ταινία του Γκρέγκορ Τζόρνταν, Η Συμμορία του Νεντ Κέλι (Ned Kelly) πλάι στους Χιθ Λέτζερ, Ορλάντο Μπλουμ και Τζέφρεϊ Ρας,[39] όπως επίσης και στην ταινία Le Divorce υποδυόμενη τη Ροξάν ντε Πέρζαντ, μια ποιήτρια που εγκαταλείπεται από το σύζυγό της Τσαρλς-Χένρι ντε Πέρζαντ το διάστημα που είναι έγκυος. Η Ροξάν και η αδερφή της Ίζαμπελ (Κέιτ Χάντσον) αμφισβητούν την ιδιοκτησία ενός πίνακα του Ζορζ ντε λα Τουρ με την οικογένεια της ερωμένης του Χένρι. Το περιοδικό Entertainment Weekly βαθμολόγησε την ταινία με «Γ» και θρήνησε για την ερμηνεία της Γουότς: «Με απογοήτευση δηλώνω ότι η Χάντσον και η Γουότς δεν έχουν χημεία ως αδερφές, ίσως επειδή η Γουότς ποτέ δε μοιάζει με την εκπατρισμένη καλλιτέχνη που υποτίθεται ότι υποδύεται».[40]

Η ερμηνεία της πλάι στους Σον Πεν και Μπενίσιο ντελ Τόρο στο δράμα 21 Γραμμάρια (21 Grams) του 2003 της χάρισε μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.[41] Στην ταινία, υποδύεται την Κριστίνα Πεκ, μια γυναίκα σε θλίψη μετά το σκοτωμό του συζύγου και των δύο παιδιών της από τον Τζακ Τζόρνταν (Μπενίσιο ντελ Τόρο), η οποία συνάπτει σχέση με τον σοβαρά άρρωστο ακαδημαϊκό μαθηματικό Πολ Ρίβερς (Σον Πεν). Δήλωσε για την υποψηφιότητά της: "Είναι πολύ πέρα από ό, τι είχα ποτέ ονειρευτεί».[42] Επίσης, ήταν προτεινόμενη για το Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας, όπως επιπλέον και για πολλά άλλα βραβεία και επαίνους.[43] Η εφημερίδα The New York Times την επαίνεσε: "Επειδή η Κυρία Γουότς ανακαλύπτει από την αρχή τον εαυτό της με κάθε ερμηνεία, είναι εύκολο να ξεχάσεις πόσο εξέχουσα είναι. Έχει μια τόλμη που προέρχεται από την έλλειψη υπερβολικής έμφασης, κάτι που οι ηθοποιοί το κάνουν μερικές φορές για να συμβαδίσουν με τον Κύριο Πεν».[44] Η εφημερίδα The San Francisco Chronicle έγραψε: «Η Γουότς σε καθηλώνει, αλλά είναι πολύ καλύτερη σε σκηνές με ακραίο συναίσθημα από ότι σε αυτές που απαιτούν λεπτότητα».[45]

Ήταν παραγωγός και πρωταγωνίστησε πλάι στον Μαρκ Ράφαλο στην ανεξάρτητη ταινία του 2004 Δε Μένουμε πια Εδώ (We Don't Live Here Anymore), η οποία έτυχε θετικής υποδοχής. Η Γουότς υποδύθηκε την Ίντιθ Έβανς. Η ταινία που χαρακτηρίστηκε δράμα είναι βασισμένη στις σύντομες ιστορίες We Don't Live Here Anymore και Adultery του Άντρε Ντούμπους και απεικονίζει την κρίση που περνά ο γάμος δύο ζευγαριών.[46] Επανασυνδέθηκε με τον Σον Πεν στην ταινία Η Δολοφονία του Ρίτσαρντ Νίξον (The Assassination of Richard Nixon), που λαμβάνει χώρα το 1974. Υποδύθηκε τη Μαρί Άντερσεν Μπικ, σύζυγο του μελοντικού προεδρικού δολοφόνου Σάμιουελ Τζ. Μπικ (Πεν).[47] Το ίδιο έτος, συνεργάστηκε με τους Τζουντ Λο και Ντάστιν Χόφμαν στην κωμωδία συνόλου του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ Το Νόημα της Ζωής και πώς να το Χάσετε (I Heart Huckabees).[48]

2005–2008

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γουότς στην πρεμιέρα της ταινίας Επικίνδυνες Υποσχέσεις στο Λονδίνο το 2007

Το 2005, η Γουότς πρωταγωνίστησε και διετέλεσε συμπαραγωγός μαζί με τον σκηνοθέτη/σεναριογράφο στην επόμενη ταινία της, το ημι-αυτοβιογραφικό δράμα Ellie Parker, στο οποίο απεικονίζονταν ο αγώνας μια Αυστραλής ηθοποιού στο Χόλιγουντ.[49] Ο κριτικός Ρότζερ Έμπερτ επαίνεσε την ερμηνεία της Γουότς: «Η Γουότς υποδύεται τη χαρακτήρα με κουράγιο, ατρόμητη παρατήρηση και ένα χάρισμα για συγχρονισμό που βγάζει νόημα από μόνο του».[50]

Η Γουότς επέστρεψε στον πρωταγωνιστικό ρόλο στο σίκουελ Σήμα Κινδύνου 2 (The Ring Two) της ταινίας Σήμα Κινδύνου (The Ring) του 2002. Η ταινία έλαβε αρκετά αρνητικά σχόλια,[51] αλλά αποτέλεσε μεγάλη εμπορική επιτυχία, έχοντας έσοδα άνω των 161 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως (ισοδύναμο με 191,6 εκατομμύρια δολάρια το 2013) και έλαβε για μία ακόμη φορά επαίνους για την ερμηνεία της.[52] Πρωταγωνίστησε στο ομώνυμο ριμέικ του 2005 της ταινίας Κινγκ Κονγκ (King Kong) ως Αν Ντάροου. Ο ρόλος, τον οποίο υποδύθηκε η Φέι Ράι στην αρχική ταινία του 1933, έχει γίνει η πιο επιτυχημένη εμπορικά ταινία της Γουότς μέχρι και σήμερα. Υπό τη διεύθυνση του σκηνοθέτη Πίτερ Τζάκσον της τριλογίας ταινιών Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, η ταινία έλαβε πολύ θετικά σχόλια και συγκέντρωσε 550 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως (ισοδύναμο με 654,5 εκατομμύρια δολάρια το 2013).[53][54] Η διαδικτυακή εφημερίδα Seattle Post-Intelligencer επαίνεσε την ερμηνεία της: «Η τρίτη πράξη του έργου θυμίζει την ιστορία "Η Πεντάμορφη και το Τέρας" και είναι κατά πολύ πιο οπερατική και τραγική από οτιδήποτε που θα μπορούσαν να φανταστούν οι δημιουργοί της αρχικής ταινίας. Η Γουότς ερμηνεύει εξαιρετικά με δριμύτητα και πάθος που την κάνει άξια υπόληψης για Όσκαρ».[55]

Σχετικά με την εξέλιξη των απεικονίσεών της, η Γουότς δήλωσε: «Είναι καλύτερα να ξέρεις γιατί είσαι εδώ ως ηθοποιός ... Εγώ είμαι εδώ για να μελετήσω τον εαυτό μου, να βρω ποια είναι τα προβλήματά μου και να μάθω ποια είμαι, έτσι ανακαλύπτοντας αυτούς τους χαρακτήρες ίσως ρίξω καλύτερα λίγο ακόμη φως σε αυτά ... Ξέρω τον εαυτό μου. Εννοώ, φυσικά και ξέρω τον εαυτό μου καλύτερα αλλά το ταξίδι και η αναζήτηση συνεχίζεται ελπίζοντας ότι εξελισόμαστε και ωριμάζουμε συνεχώς».[56]

Η Γουότς πρωταγωνίστησε στο ομώνυμο ριμέικ του 2006 της ταινίας του 1934 Βαμμένο Πέπλο (The Painted Veil) πλάι στους Έντουαρντ Νόρτον και Λιβ Σράιμπερ. Η Γουότς υποδύθηκε την Κίτι Γκάρστιν, κόρη ενός διακεκριμένου επιστήμονα, η οποία παντρεύεται τον Γουόλτερ Φέιν (Νόρτον) για τη φήμη του ως γιατρός και βακτηριολόγος. Η ταινία επικεντρώνεται στη σχέση του ζευγαριού τον καιρό που μετακομίζουν στην Κίνα, όπου ο Φέιν τοποθετήθηκε για να μελετήσει μεταδοτικές ασθένειες.[57] Συγκρίνοντας την ερμηνεία της με αυτήν της Γκρέτα Γκάρμπο, η εφημερίδα San Francisco Chronicle έγραψε: «Η Γουότς κάνει το ρόλο να λειτουργεί με τους δικούς της όρους — η δική της Κίτι είναι πιο απελπισμένη, πιο αφελής, πιο δυστυχισμένη και πιο ανήσυχη ... και το πνευματικό της ταξίδι είναι μεγαλύτερο.[58]

Επίσης την ίδια χρονιά, παρήχε τη φωνή ενός μικρού ρόλου, της Σούζι Ράμπιτ, στο ψυχολογικό θρίλερ Inland Empire.[59] Το 2007, συμπρωταγωνίστησε στο εγκληματικό θρίλερ Επικίνδυνες υποσχέσεις (Eastern Promises) του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ πλάι στον Βίγκο Μόρτενσεν. Η ταινία αλλά και η ίδια η Γουότς έλαβαν διθυραμβικές κριτικές.[60] Η ταινία αποτέλεσε μέτρια εισπρακτική επιτυχία, έχοντας έσοδα 56 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως (ισοδύναμο με 66,6 εκατομμύρια δολάρια το 2013).[61] Ο κριτικός Μάθιου Τέρνερ του ιστοτόπου View London έγραψε ότι η Γουότς «πετυχαίνει μια ενδιαφέρουσα ισορροπία ανάμεσα στη δύναμη και στην συναισθηματική τρωτότητα».[60]

Το 2008, συμπρωταγωνίστησε στο ομώνυμο ριμέικ της ταινίας του 1997, Funny Games από τον σκηνοθέτη Μίχαελ Χάνεκε, πλάι στον Τιμ Ροθ. Στην ταινία, υποδύθηκε την Αν Φάρμπερ, η οποία μαζί με το σύζυγό της και το γιο τους κρατούνται όμηροι από δύο εφήβους που πάσχουν από αντικοινωνική διαταραχή. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 20 Οκτωβρίου 2007 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λονδίνου.[62]

2009–σήμερα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γουότς στο Αμερικανικό Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ντόβιλ το 2011

Το 2009, η Γουότς πρωταγωνίστησε πλάι στον Κλάιβ Όουεν στο πολιτικό θρίλερ The International. Υποδύθηκε μια βοηθό εισαγγελέα στο Μανχάταν που συνεργάζεται με ένα πράκτορα της Ιντερπόλ στην έρευνα του επιπέδου της διαφθοράς μιας τράπεζας.[63] Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, η Γουότς σχολίασε το ρόλο της: «Τα βγάζει πέρα με τους γρήγορους ρυθμούς της κοινωνίας και με τις απαιτήσεις του συνεργάτη της, Σάλινγκερ, αλλά επίσης προσπαθεί να τα ισορροπήσει με τη μητρότητα και θεωρώ ότι μπορώ σίγουρα να ταυτιστώ μαζί της τώρα και εύχομαι και άλλες εργαζόμενες μητέρες να μπορέσουν».[64] Η ταινία The International έλαβε θετικά σχόλια από τους κριτικούς[65] και συγκέντρωσε πάνω από 60 εκατομμύρια δολάρια (ισοδύναμο με 65 εκατομμύρια δολάρια το 2013) παγκοσμίως.[66]

Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στο Αμερικανικό δράμα Μέχρι να σε Βρω (Mother and Child), το οποίο προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς.[67] Υποδύθηκε την Ελίζαμπεθ, μια δικηγόρο που δε γνώρισε ποτέ τη βιολογική της μητέρα. Η Γουότς συμπρωταγωνίστησε στην ταινία πλάι στους Ανέτ Μπένινγκ, Κέρι Ουάσινγκτον και Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.[68] Η ταινία έλαβε αρκετές θετικές κριτικές και η ερμηνεία της Γουότς επαινέθηκε από τον Τομ Λονγκ της εφημερίδας Detroit News, ο οποίος δήλωσε ότι «έχει την ικανότητα να κάνει μια τόσο ακανόνιστη μετάβαση να δουλεύει».[69] Για την ερμηνεία της ήταν προτεινόμενη για το Βραβείο AACTA Καλύτερης Ηθοποιού.[70] Η Γουότς ήταν επίσης προτεινόμενη για το Βραβείο Independent Spirit στην κατηγορία Β' Γυναικείου Ρόλου.[71]

Η επόμενη ταινία της, η κωμωδία Θα Συναντήσεις έναν Ψηλό Μελαχρινό Άνδρα (You Will Meet a Tall Dark Stranger) του Γούντι Άλεν, προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών στις 15 Μαΐου 2010[72] Υποδύθηκε τη Σάλι, μια γυναίκα που έχει ένα προβληματικό γάμο με το συγγραφέα Ρόι (τον οποίο υποδύεται ο Τζος Μπρόλιν). Οι Αντόνιο Μπαντέρας, Φρίντα Πίντο, Λούσι Παντς και Άντονι Χόπκινς επίσης συμπρωταγωνιστούν στην ταινία, η οποία έλαβε μικτές κριτικές[73] και είχε έσοδα άνω των 26 εκατομμυρίων δολαρίων (ισοδύναμο με 27,7 εκατομμύρια δολάρια το 2013).[74]

Πρωταγωνίστησε στην ταινία Παιχνίδια Συνωμοσίας (Fair Game), η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών το 2010 και κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 5 Νοεμβρίου 2010.[75] Βασισμένη στα απομνημονεύματα της πρώην κατασκόπου της CIA, Βάλερι Παλμ, με τίτλο Fair Game: My Life as a Spy, My Betrayal by the White House, η ταινία επίσης σηματοδοτεί την τρίτη συνεργασία της Γουότς με τον Σον Πεν μετά από τις ταινίες 21 Γραμμάρια (21 Grams) και Η Δολοφονία του Ρίτσαρντ Νίξον (The Assassination of Richard Nixon).[76] Η Γουότς ήταν προτεινόμενη για το Βραβείο Satellite Καλύτερης Ηθοποιού για την ερμηνεία της στην ταινία.[77] Το περιοδικό Boxoffice έγραψε: «Η Γουότς δεν έχει τις μεγάλες συναισθηματικές σκηνές που χαρακτήριζαν τις προηγούμενες ερμηνείες της. Αντίθετα, υποδύεται τη Βάλερι ως μια γυναίκα που βρίσκεται ξαφνικά σε δύσκολη θέση όταν η μυστική της ταυτότητα αποκαλύπτεται. Αποφεύγει λαμπρά την έμφαση και αποτελεί εξαιρετική δουλειά».[78]

Τον Ιανουάριο του 2010, εμφανίστηκε στο θρίλερ Το Σπίτι των Ονείρων (Dream House), που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2011. Τη σκηνοθεσία της ταινίας ανέλαβε ο Τζιμ Σέρινταν και η Γουότς συμπρωταγωνιστεί πλάι στους Ντάνιελ Κρεγκ και Ρέιτσελ Βάις.[79] Τον Οκτώβριο του 2010, ανακοινώθηκε ότι η Γουότς κέρδισε το ρόλο της Μέριλιν Μονρόε στην ταινία Blonde, της οποίας τα γυρίσματα θα ξεκινούσαν τον Ιανουάριο του 2011, αλλά έχουν αναβληθεί.[80] Στις αρχές του 2011, η Γουότς συμπρωταγωνίστησε στην ταινία J. Edgar του Κλιντ Ίστγουντ, πλάι στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Η Γουότς υποδύθηκε τη γραμματέα του Έντγκαρ, Έλεν Γκάντι.[81]

To 2012, η Γουότς πρωταγωνίστησε στην ταινία The Impossible, ένα δράμα καταστροφής βασισμένο στην πραγματική ιστορία μιας οικογένειας και στην περιπέτεια που πέρασε όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με το τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού το 2004. Η ταινία έλαβε θετικά σχόλια, με τους κριτικούς να επαινούν ιδιαίτερα την ερμηνεία της Γουότς.[82] Η Ντέμπορα Γιανγκ του The Hollywood Reporter ανέφερε ότι «Η Γουότς αποδίδει ένα μεγάλο εύρος συναισθημάτων ως η ταλαιπωρημένη, όλο και πιο αδύναμη Μαρία της οποίας τα δάκρυα πόνου και φόβου ποτέ δεν φαίνονται ψεύτικα ή εξιδανικευμένα».[83] Ο Τζάστιν Τσανγκ του περιοδικού Variety σημείωσε ότι «Οι ισάξιοι ηθοποιοί που να μπορούν να απεικονίζουν σωματικά και συναισθηματικά άκρα όπως η Γουότς είναι λίγοι».[84] Ο Ντέιμον Γουάιζ της εφημερίδας Τhe Guardian ανέφερε ότι «Η Γουότς ειναι ταυτόχρονα γενναία και ευάλωτη, ενώ οι σκηνές της με το νεαρό Λούκας...είναι μερικές απο τις καλύτερες τις ταινίας».[85] Για την ερμηνεία της στην ταινία η Γουότς ήταν προτεινόμενη για το Όσκαρ, τη Χρυσή Σφαίρα και το Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Α' Γυναικείου Ρόλου.

Η Γουότς εμφανίστηκε επίσης στο ντοκιμαντέρ The Last Impresario του δημιουργού ταινιών Γκρέισι Ότο σχετικά με το Βρετανό κινηματογραφικό και θεατρικό παραγωγό Μάικλ Γουάιτ, ο οποίος είναι κοντινός φίλος της Γουότς. Η ταινία κυκλοφόρησε στις αρχές του 2013.[86]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γουότς με το σύντροφό της Λιβ Σράιμπερ

Η Γουότς είχε σχέση με τον σκηνοθέτη Στίβεν Χόπκινς[87] τη δεκαετία του 1990 και με τον ηθοποιό Χιθ Λέτζερ[88] από τον Αύγουστο του 2002 έως τον Μάιο του 2004. Την Άνοιξη του 2005, η Γουότς ξεκίνησε τη σχέση της με τον ηθοποιό Λιβ Σράιμπερ. Επιβεβαίωσε σε μια συνέντευξη στα τέλη του Ιανουαρίου 2009 ότι ο Σράιμπερ της έχει δώσει δαχτυλίδι αρραβώνων (το οποίο δεν φορούσε στη συνέντευξη) αλλά κανένας από τους δυο τους δεν βιάζεται να παντρευτούν.[89] Ο Σράιμπερ, είναι γνωστός για τα κόλπα που παίζει με τα ΜΜΕ, καθώς το 2007 είχε αποκαλέσει την Γουότς σύζυγό του, αλλά αργότερα αποκάλυψε ότι ήταν αστείο.[90] Ο πρώτος γιος του ζευγαριού, Αλεξάντερ «Σάσα» Πιτ, γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου 2007 στο Λος Άντζελες και ο δεύτερος γιος του ζευγαριού, Σάμιουελ «Σάμι» Κάι γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2008 στη Νέα Υόρκη.[91] Μετά από μια προσωρινή αποχή από την υποκριτική, επέστρεψε με το The International, την πρώτη της ταινία αφότου έγινε μητέρα.[92] Η Γουότς δήλωσε τον Απρίλιο του 2010, ότι θα έκανε και τρίτο παιδί αν μπορούσε να εγγυηθεί ότι θα είναι κορίτσι.[93] Τον Σεπτέμβριο του 2016, το ζευγάρι ανακοίνωσε το χωρισμό του. Από το 2017, βρίσκεται σε σχέση με τον βραβευμένο ηθοποιό Μπίλι Κρούνταπ.

Σκέφτηκε να στραφεί στο Βουδισμό, καθώς απέκτησε ενδιαφέρον για τη θρησκεία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Βαμμένο Πέπλο (The Painted Veil). Έχει δηλώσει σχετικά με τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις, «Έχω κάποια πίστη αλλά δεν είμαι αυστηρή βουδίστρια ή κάτι παρόμοιο ακόμα».[94] Εξασκεί τον Υπερβατικό διαλογισμό, μια μέθοδο διαλογισμού, βασισμένη στη Βεδική παράδοση.[95] Το 2002, συμπεριλήφθηκε στη λίστα του περιοδικού People με τους 50 ομορφότερους ανθρώπους.[96]

Φιλανθρωπικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2006, η Γουότς έγινε πρέσβειρα καλής θελήσεως του Κοινού Προγράμματος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τον ιό HIV και τη νόσο AIDS, το οποίο βοηθά στην ευαισθητοποίηση του κοινού για θέματα που αφορούν το AIDS, όπως τις ανάγκες των ανθρώπων που ζουν με τη νόσο.[97] Η Γουότς έχει συμμετάσχει σε αρκετούς εράνους και καμπάνιες, αλλά και σε γεγονότα και δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου την 21η Ετήσια Πορεία AIDS.[98] Παρουσιάζεται ως εναρκτήριο μέλος των Βραβείων Κόκκινης Κορδέλας AIDS. Στη 1 Δεκεμβρίου 2009, η Γουότς συναντήθηκε με το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και αποφάσισε να συμμετάσχει σε μια δημόσια εκδήλωση εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας AIDS του 2009.[99] Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, δήλωσε: «Είναι και ατυχές και άδικο να θεωρείται η μόλυνση από τον ιό HIV μια ντροπιαστική ασθένεια, να κρίνονται οι άνθρωποι που ζουν με HIV ως αξιοκατάκριτοι και το AIDS να εξισώνεται με το βέβαιο θάνατο. Εγώ έχω προσωπικά δει την αξιοπρέπεια και την ελπίδα να είναι οι πιο δυνατές σε αυτούς τους ανθρώπους που οι ζωές τους άλλαξαν από τον HIV».[100]

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Ταινία Ρόλος Σημειώσεις
1986 For Love Alone Το κορίτσι του Λίο Κινηματογραφικό ντεμπούτο
1990 Hey Dad..! Μπελίντα Λόρες Τηλεοπτική σειρά (2 επεισόδια)
1991 Flirting Τζάνετ Όντζερς
Home and Away Τζούλι Γκίμπσον Τηλεοπτική σειρά (4 επεισόδια)
Brides of Christ Φράνσις Χέφερμαν Τηλεοπτική σειρά (3 επεισόδια)
1993 Wide Sargasso Sea Φάνι Γκρέι
Matinee Κορίτσι με καλάθι αγορών
Gross Misconduct Τζένιφερ Κάρτερ
Custodian Λουίζ
1995 Κορίτσι από Ατσάλι (Tank Girl) Κορίτσι Τζετ
1996 Children of the Corn IV: The Gathering Γκρέις Ρόουντς
Persons Unknown Μόλι
Bermuda Triangle Αμάντα Τηλεταινία
Timepiece Μαίρη Τσάντλερ Τηλεταινία
1997 Under the Lighthouse Dancing Λουίζ
1998 A House Divided Αμάντα Ταινία μικρού μήκους
Επικίνδυνη Ομορφιά (Dangerous Beauty) Γκουίλα Ντε Λεζ
Sleepwalkers Κέιτ Ράσελ Τηλεοπτική σειρά (9 επεισόδια)
Μπέιμπ: Το Μικρό Γουρουνάκι στη Μεγάλη Πόλη (Babe: Pig in the City) Φωνή
The Christmas Wish Ρενέ Τηλεταινία
1999 The Hunt for the Unicorn Killer Χόλι Μάντουξ Τηλεταινία
Strange Planet Άλις
2000 Wyvern Mystery Άλις Φέαρφιλντ Τηλεταινία
2001 Never Date an Actress Το ρηχό κορίτσι Ταινία μικρού μήκους
Ellie Parker Έλι Πάρκερ Ταινία μικρού μήκους
Down Τζένιφερ Έβανς Κυκλοφόρησε με τίτλο The Shaft στις Ηνωμένες Πολιτείες
Οδός Μαλχόλαντ (Mulholland Drive) Μπέτι Ελμς/Νταϊάν Σέλγουιν Βραβείο Chicago Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Outfest - Βραβείο Ειδώλου Οθόνης Α' Γυναικείου Ρόλου
Βραβείο National Board of Review Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης
Βραβείο National Society of Film Critics Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Online Film Critics Society Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης
Βραβείο Online Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Village Voice Film Poll - Καλύτερη Πρωταγωνιστική Ερμηνεία
Υποψηφιότητα – Βραβείο Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού
2002 Rabbits Σούζι
Σήμα Κινδύνου (The Ring) Ρέιτσελ Κέλερ Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού
4 Κηδείες για 1 Γάμο (Undertaking Betty) Μέρεντιθ Επίσης κυκλοφόρησε και με τίτλο Plots with a View
The Outsider Ρεμπέκα Γιόντερ Τηλεταινία
2003 Ned Kelly Τζούλια Κουκ
Το Διαζύγιο (Le Divorce) Ροξάν ντε Περσάντ Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας – Βραβείο Wella και για την ταινία 21 Γραμμάρια (21 Grams)
21 Γραμμάρια (21 Grams) Κριστίνα Πεκ Βραβείο Florida Film Critics Circle Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Independent Spirit – Βραβείο Ειδικής Διάκρισης
Βραβείο Los Angeles Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Online Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Phoenix Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Phoenix Film Critics Society Καλύτερου Καστ
Βραβείο San Diego Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Southeastern Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας – Βραβείο Κοινού
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας – Βραβείο Wella και για την ταινία Το Διαζύγιο (Le Divorce)
Βραβείο Washington D.C. Area Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα – Βραβείο BAFTA Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα – Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Chicago Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Satellite Καλύτερης Ηθοποιού – Δράμα
Υποψηφιότητα – Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας
2004 Δε Μένουμε πια Εδώ (We Don't Live Here Anymore) Έντιθ Έβανς
Το Νόημα της Ζωής και πώς να το Χάσετε (I Heart Huckabees) Ντον Κάμπελ
Η Δολοφονία του Ρίτσαρντ Νίξον (The Assassination of Richard Nixon) Μαρί Άντερσεν Μπικ
2005 Σήμα Κινδύνου 2 (The Ring Two) Ρέιτσελ Κέλερ Υποψηφιότητα – Βραβείο Teen Choice Α' Γυναικείου Ρόλου
Stay Λίλα Καλπέπερ
Ellie Parker Έλι Πάρκερ Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σιάτλ – Βραβείο Νέου Αμερικανικού Κινηματογράφου - Αξιότιμη αναφορά
Κινγκ Κονγκ (King Kong) Άν Ντάροου Βραβείο International Cinephile Society Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο London Film Critics' Circle Καλύτερης Ηθοποιού
Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Australian Film Institute International Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Chicago Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Empire Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Online Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
2006 Inland Empire Σούζι Ράμπιτ Φωνή
Βαμμένο Πέπλο (The Painted Veil) Κίτι Φέιν
2007 Επικίνδυνες υποσχέσεις (Eastern Promises) Άννα Κιτρόβα Υποψηφιότητα – Βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού
2008 Παράξενα Παιχνίδια (Funny Games) Αν Φάρμπερ Υποψηφιότητα – Βραβείο Fangoria Chainsaw Καλύτερης Ηθοποιού
2009 The International Έλεανορ Γουίτμαν
2010 Μέχρι να σε Βρω (Mother and Child) Ελίζαμπεθ Τζόις Υποψηφιότητα – Βραβείο Australian Film Institute International Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Independent Spirit Β' Γυναικείου Ρόλου
Θα Συναντήσεις έναν Ψηλό Μελαχρινό Άνδρα (You Will Meet a Tall Dark Stranger) Σάλι
Παιχνίδια Συνωμοσίας (Fair Game) Βάλερι Πλέιμ Υποψηφιότητα – Βραβείο Satellite Καλύτερης Ηθοποιού – Δράμα
Υποψηφιότητα – Βραβείο St. Louis Gateway Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
2011 Το Σπίτι των Ονείρων (Dream House) Αν Πάτερσον
J. Edgar Έλεν Γκάντι
2012 The Impossible Δρ. Μαρία Μπελόν[101] Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Παλμ Σπρινγκς - Βραβείο Επιτεύγματος
Υποψηφιότητα – Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου
Υποψηφιότητα – Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ηθοποιού - Δράμα
Υποψηφιότητα – Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Α' Γυναικείας Ερμηνείας
Εκκρεμεί – Βραβείο Broadcast Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Εκκρεμεί – Διεθνές Βραβείο AACTA Καλύτερης Ηθοποιού
Εκκρεμεί – Βραβείο Γκόγια Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Chicago Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Dallas-Fort Worth Film Critics Association Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Detroit Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο San Diego Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
Υποψηφιότητα – Βραβείο Houston Film Critics Society Καλύτερης Ηθοποιού
2013 Movie 43 Σαμάνθα «Homeschooled»
Adore Λιλ
Sunlight Jr. Μελίσα
Diana Νταϊάνα, πριγκίπισσα της Ουαλίας
The Last Impresario Ο εαυτός της Εμφανίζεται ως ο εαυτός της στο ντοκιμαντέρ σχετικά με τον κοντινό της φίλο και παραγωγό Μάικλ Γουάιτ.
2014 St. Vincent: Ο Αγαπημένος μου Άγιος (St. Vincent) Ντάκα Υποψηφιότητα – Βραβείο Σωματείου Ηθοποιών Καλύτερης Β' Γυναικείας Ερμηνείας
Birdman ή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας (Birdman) Λέσλι
2015 While We're Young Μετα-παραγωγή
The Divergent Series: Insurgent Έβελιν Τζόνσον-Ίτον Γυρίσματα
02016 2016 The Divergent Series: Allegiance - Part 1 Έβελιν Τζόνσον-Ίτον Μετα-παραγωγή
02017 2017 The Divergent Series: Allegiance - Part 2 Έβελιν Τζόνσον-Ίτον Μετα-παραγωγή

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Allmovie.
  2. ↑ «Watts' Nationality Confusion». Contact Music. 23 Ιανουαρίου 2004. Είμαι και Αυστραλή και Αγγλίδα - αλλά έχω Βρετανικό διαβατήριο. 
  3. ↑ Naomi Watts on Funny Games - Telegraph
  4. ↑ Contemporary Theatre, Film and Television: A Biographical Guide Featuring Performers, Directors, Writers, Producers, Designers, Managers, Choregraphers, Technicians, Composers, Executives, Dancers. Gale / Cengage Learning. 2005. σελ. 340. ISBN 978-0-7876-9037-3. 
  5. ↑ Sams, Christine (2004-02-23). «How Naomi told her mum about Oscar». The Sun-Herald. http://www.smh.com.au/articles/2004/02/22/1077384633676.html. Ανακτήθηκε στις 2008-12-15. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Stated on Inside the Actors Studio, 2003
  7. ↑ Heller, Scott (2003-11-23). «A role filled with rage and anguish reveals the fearless side of an actress who respects the power of emotion». Boston Globe (The New York Times Company). http://www.boston.com/ae/celebrity/articles/2003/11/23/naomi_watts/. Ανακτήθηκε στις 2011-07-05. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Naomi Watts Biography». TalkTalk. Tiscali UK Limited trading. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011. 
  9. ↑ «Naomi Watts». BBC North West Wales. BBC. Νοέμβριος 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011. 
  10. ↑ Fuller, Graham (Νοέμβριος 2001). «Three continents later, an outsider actress finds her place». Interview Magazine (Brandt Publications). 
  11. ↑ «Naomi Watts». People Magazine. Time Inc. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 «Naomi Watts Biography». The Biography Channel UK. A&E Television Networks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2011. 
  13. ↑ «Lower North Shore's top Aussie legends». The Mosman Daily (News Community Media). 2010-01-21. http://mosman-daily.whereilive.com.au/news/story/lower-north-shores-top-aussie-legends/. Ανακτήθηκε στις 2011-07-05. 
  14. ↑ Sischy, Ingrid (Δεκέμβριος 2003). «For Anyone who Ever Needed a reminder of what can happen when you hold onto your dreams— here she is». Interview magazine. Brandt Publications. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2010. 
  15. ↑ «Watts turns back on Australia». The Daily Telegraph. 2007-04-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-29. https://archive.today/20120529211332/http://www.dailytelegraph.com.au/entertainment/sydney-confidential/watts-turns-back-on-australia/story-e6frewz0-1111113396339. Ανακτήθηκε στις 2008-12-15. 
  16. ↑ Aspen, Richard (Interviewer); Watts, Naomi (Interviewee) (11 Σεπτεμβρίου 2007). Eastern Promises Interview. Sunrise.  Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια)
  17. ↑ «For Love Alone (1986) Overview». The New York Times (The New York Times Company). http://movies.nytimes.com/movie/18132/For-Love-Alone/overview. Ανακτήθηκε στις 2011-07-06. 
  18. ↑ «Naomi enjoys her shot». Iofilm.co.uk. Alstead Consulting Ltd. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2011. 
  19. ↑ Ebert, Roger (1992-12-31). «The Best 10 Movies of 1992». Chicago Sun-Times (Sun-Times Media Group). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-11-05. https://web.archive.org/web/20111105174530/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F19921231%2FCOMMENTARY%2F40308026%2F1023. Ανακτήθηκε στις 2011-07-06. 
  20. ↑ «Brides of Christ: episode guide». Australian Television Information Archive's Official Site. Australian Television Information Archive. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2011. 
  21. ↑ «Brides of Christ description on Australian Broadcasting Corporation's shop». Australian Broadcasting Corporation. Australian government. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2011. 
  22. ↑ Kent, Melissa (2009-02-08). «Cast and fans of Home and Away well on the way to belonging forever and ever». The Age (Australia). http://www.theage.com.au/news/entertainment/tv--radio/cast-and-fans-of-home-and-away-well-on-the-way-to-belonging-foreverand-ever/2009/02/07/1233423560588.html. Ανακτήθηκε στις 2011-08-28. 
  23. ↑ «Tank Girl (1995) on Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Flixster, Inc. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2011. 
  24. ↑ «Naomi Watts: Biography». TV Guide. TV Guide Online Holdings LLC. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2011. 
  25. ↑ «Bermuda Triangle (1996)». Encyclopedia of fantastic Film and Television. Kim Newman. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2011. 
  26. ↑ «Naomi Watts: Biography». Encyclopedia of World Biography. Advameg, Inc. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2011. 
  27. ↑ «Strange Planet (1999)». AllRovi. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2011. 
  28. ↑ «The Hunt for the Unicorn Killer (1999)». AllRovi. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2011. 
  29. ↑ David, Anna (Νοέμβριος 2001). «Twin Piques». Premiere Magazine (Hachette Filipacchi Media U.S.) 15 (3): 80–81. 
  30. ↑ Cheng, Scarlet (2001-12-10). «It's a Road She Knows Well; 'Mulholland Dr.' star Naomi Watts has lived the Hollywood metaphor behind the fabled highway». Los Angeles Times (Tribune Company): 20. 
  31. ↑ «Mulholland Dr. (2001) Awards». AllRovi. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  32. ↑ Bernard, Jami (2001-04-10). «Dangerous curves on Lynch's 'Drive'». Daily News (Daily News, L.P.). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-04-12. https://web.archive.org/web/20200412110225/https://www.nydailynews.com/archives/entertainment/2001/10/05/2001-10-05_dangerous_curves_on_lynch_s_.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  33. ↑ Symons, Red (2002-07-06). «Man in spirit-led, Mulholland-riddle miracle!». The Age (Fairfax Media). http://www.theage.com.au/articles/2002/07/23/1027332361018.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  34. ↑ Bradshaw, Peter (2002-01-04). «Mulholland Drive review». The Guardian (Guardian News and Media Limited). http://www.guardian.co.uk/film/2002/jan/04/1. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  35. ↑ Levy, Emanuel. «Mulholland Drive review by Emanuel Levy». Emanuel Levy. Emanuel Levy's Official Site. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  36. ↑ «The Ring at Box Office Mojo». Box Office Mojo. IMDb Company. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  37. ↑ «The Ring (2002)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  38. ↑ Clinton, Paul (2002-10-18). «Review: 'The Ring' gets under your skin». CNN. http://edition.cnn.com/2002/SHOWBIZ/Movies/10/18/review.the.ring/index.html. Ανακτήθηκε στις 2010-12-08. 
  39. ↑ «Ned Kelly (2003)». AllRovi. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  40. ↑ Gleiberman, Owen (2003-08-05). «'Le Divorce'». Entertainment Weekly (Time Warner). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-08. https://web.archive.org/web/20121008160948/http://www.ew.com/ew/article/0,,472427,00.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  41. ↑ «Nominees & Winners for the 76th Academy Awards». Academy Awards- Official Site. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  42. ↑ Clinton, Paul (2011-02-11). «Watts bath to fame». The Age (Fairfax Media). http://www.theage.com.au/articles/2004/02/11/1076388374177.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  43. ↑ «21 Grams (2003) Awards». AllRovi. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  44. ↑ Mitchell, Elvis (2003-10-18). «21 Grams (2003) movie review». The New York Times (The New York Times Company). http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9B02EEDB153EF93BA25753C1A9659C8B63. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  45. ↑ Meyer, Carla (2003-11-26). «Gloomy '21 Grams' for weighty souls». San Francisco Chronicle (Hearst Communications Inc.). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-24. https://web.archive.org/web/20110124113926/http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=%2Fchronicle%2Freviews%2Fmovies%2F21GRAMS.DTL. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  46. ↑ Scott, A. O.. «We Don't Live Here Anymore (2004)». The New York Times (The New York Times Company). http://movies.nytimes.com/movie/287908/We-Don-t-Live-Here-Anymore/overview. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  47. ↑ «The Assassination of Richard Nixon». AllRovi. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  48. ↑ «I Heart Huckabees: Cast & Details». TV Guide. TV Guide Online Holdings LLC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  49. ↑ «Ellie Parker Synopsis». AllRovie. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  50. ↑ Ebert, Roger (16 Δεκεμβρίου 2005). «Ellie Parker». Chicago-Sun Times. Sun-Times Media Group. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011. 
  51. ↑ «The Ring Two (2005)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  52. ↑ «The Ring Two». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  53. ↑ «King Kong BoxOffice». Box Office Mojo. IMDb.com, Inc. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011. 
  54. ↑ «Naomi Watts BoxOffice». Box Office Mojo. IMDb.com, Inc. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011. 
  55. ↑ Arnold, William (2005-12-13). «A bigger, better 'Kong'». Seattle Post-Intelligencer (Hearst Corporation). http://www.seattlepi.com/ae/movies/article/A-bigger-better-Kong-1189771.php. Ανακτήθηκε στις 2011-08-07. 
  56. ↑ Fischer, Paul. «A Girl, an Ape and Hollywood». Girl.com.au. [νεκρός σύνδεσμος]
  57. ↑ «The Painted Veil». AllRovie. Rovi Corpotation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011. 
  58. ↑ LaSalle, Mick (2006-12-29). «Will you marry me? And live unhappily ever after in China?». San Francisco Chronicle (Hearst Corporation). http://www.sfgate.com/cgi-bin/article.cgi?f=/c/a/2006/12/29/DDG4MN9CKF1.DTL&type=movies. Ανακτήθηκε στις 2011-08-07. 
  59. ↑ «Inland Empire». AllRovie. Rovi Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011. 
  60. ↑ 60,0 60,1 Turner, Matthew. «Eastern Promises». View London. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  61. ↑ «Eastern Promises». Box Office Mojo. IMDb, Inc. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2011. 
  62. ↑ Tilly, Chris (2007-10-17). «Top 10 Films at the London Film Festival». IGN UK (IGN Entertainment). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-25. https://web.archive.org/web/20071025040623/http://uk.movies.ign.com/articles/827/827704p3.html. Ανακτήθηκε στις 2009-01-25. 
  63. ↑ Borys, Kit (2007-07-13). «Watts has passport for Col's 'Int'l'». The Hollywood Reporter (Prometheus Global Media). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-07-15. https://web.archive.org/web/20070715164550/http://www.hollywoodreporter.com/hr/content_display/film/news/e3i47021a7b93e54966cb8af7e263c109c8. Ανακτήθηκε στις 2010-12-08. 
  64. ↑ Roberts, Sheila. «Naomi Watts Interview, The International». Movies Online. Movies Online.ca. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  65. ↑ «The International (2009)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  66. ↑ «The International». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  67. ↑ Kit, Borys (2010-10-13). «Naomi Watts joins Daniel Craig movie». The Hollywood Reporter (Prometheus Global Media). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-26. https://web.archive.org/web/20100126074958/http://www.hollywoodreporter.com/hr/content_display/news/e3i21640ce071c3e4cef7e3f4504d8cc6c4. Ανακτήθηκε στις 2011-08-08. 
  68. ↑ «Mother and Child – Cast and Crew». Allrovie. Rovie Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2011. 
  69. ↑ «Review: 'Mother and Child' falls short of high potential». Detroit News. MediaNews Group. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  70. ↑ «2010 Samsung Mobile AFI Awards Nominees & Winners». AFI Awards. Australian Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2011. 
  71. ↑ «Mother and Child – Awards». Allrovie. Rovie Corporation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2011. 
  72. ↑ «Cannes Film Festival – Selection List». Le Festival International du Film de Cannes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2010. 
  73. ↑ «You Will Meet a Tall Dark Stranger». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2010. 
  74. ↑ «You Will Meet a Tall Dark Stranger». Box Office Mojo. IMDb, Inc. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  75. ↑ «Fair Game». Le Festival International du Film de Cannes. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2010. 
  76. ↑ Fleming, =Michael (2009-02-23). «Sean Penn in talks for Plame 'Game'». Variety (Reed Business Information). http://www.variety.com/article/VR1118000481.html?categoryid=1236&cs=1. Ανακτήθηκε στις 2009-05-30. 
  77. ↑ «'Winter's Bone' Tops Indie Spirit Award Noms». Warner Bros. (Time Warner). http://extratv.warnerbros.com/2010/11/winters_bone_tops_independent_spirit_award_nominations.php. Ανακτήθηκε στις 2010-12-08. 
  78. ↑ Hammond, Pete (22 Μαΐου 2010). «A taut retelling of the scandal that exposed Valerie Plame». Box Office magazine. Box Office Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2011. 
  79. ↑ «Dream House Trailer Starring Daniel Craig and Naomi Watts». The Hollywood Reporter. Prometheus Global Media. 20 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2011. 
  80. ↑ «Naomi Watts Still Set To Play Marilyn Monroe, Talks Preparation Process». Cinema Blend (Joshua Tyler). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-02-08. https://web.archive.org/web/20180208065725/https://www.cinemablend.com/new/Naomi-Watts-Still-Set-To-Play-Marilyn-Monroe-Talks-Preparation-Process-21333.html. Ανακτήθηκε στις 2010-12-08. 
  81. ↑ Weinstein, Joshua (2011-08-03). «'J. Edgar' Slips Into Theaters Nov. 9 With Limited Bow». The Wrap News, Inc (Thomson Reuters). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-18. https://web.archive.org/web/20151018093757/http://www.reuters.com/article/2011/08/03/idUS53343025320110803. Ανακτήθηκε στις 2011-08-08. 
  82. ↑ «The Impossible». Chicago Sun-Times. 2012-12-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-03-03. https://web.archive.org/web/20130303131446/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20121219%2FREVIEWS%2F121219990%2F1023. Ανακτήθηκε στις 2014-07-23. 
  83. ↑ Young, Deborah (10 Σεπτεμβρίου 2012). «The Impossible: Toronto Review». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  84. ↑ Chang, Justin (10 Σεπτεμβρίου 2012). «The Impossible». Variety. Reed Elsevier Properties Inc. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  85. ↑ Wise, Damon (12 Σεπτεμβρίου 2012). «The Impossible». Guardian.co.uk. Guardian News and Media Limited. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  86. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2013. 
  87. ↑ «Naomi Watts Biography». Yahoo! Movies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2008. 
  88. ↑ «Scoop: Watts opens up about loss of Ledger». MSNBC. 29 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2011. 
  89. ↑ «Naomi Watts Refuses To Rush Into Marriage With Liev Schreiber». Exposay.com. 30 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2011. 
  90. ↑ Perry, Simon (2007-06-12). «Liev Schreiber & Naomi Watts are 'not married'». People Magazine (Time Inc.). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304060143/http://www.people.com/people/article/0,,20042176,00.html. Ανακτήθηκε στις 2010-04-20. 
  91. ↑ Silverman, Stephen (2007-02-27). «Liev Schreiber: 'I'm going to be a dad'». People Magazine (Time Inc.). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-10-02. https://web.archive.org/web/20161002185645/http://www.people.com/people/article/0,,20013570,00.html. Ανακτήθηκε στις 2008-12-15. 
  92. ↑ Lee, Michael J. (29 Ιανουαρίου 2009). «Naomi Watts on 'The International'». RadioFree.com. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2009. 
  93. ↑ Leon, Anya (2010-04-14). «Naomi Watts’ wish? A baby girl guarantee!». People Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-08-09. https://web.archive.org/web/20110809140910/http://celebritybabies.people.com/2010/04/14/naomi-watts-wish-a-baby-girl-guarantee/. Ανακτήθηκε στις 2010-04-20. 
  94. ↑ «Watts drawn to Buddhism». Actress Archives (Ugo Entertainment). 2006-02-03. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-27. https://web.archive.org/web/20110927190045/http://www.actressarchives.com/news/watts-drawn-to-buddhism. Ανακτήθηκε στις 2011-08-03. 
  95. ↑ «MY STYLE - Screen siren Naomi Watts reveals her fashion secrets». Daily Mail. 4 Αυγούστου 2008. 
  96. ↑ «50 Most Beautiful People – Naomi Watts». People Magazine (Time, Inc) 57 (18): 106. 2002-05-13. ISSN 0093-76723. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304062522/http://www.people.com/people/archive/article/0,,20136998,00.html. Ανακτήθηκε στις 2011-08-08. 
  97. ↑ «UNAIDS goodwill ambassador Naomi Watts» (PDF). UNAIDS. United Nations. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2011. 
  98. ↑ «UNAIDS goodwill ambassador Naomi Watts». ACQC Voices (AIDS Center of Queens County). Καλοκαίρι 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-06. https://web.archive.org/web/20110706113953/http://acqc.org/pdf/Voices5_sum_06.pdf. Ανακτήθηκε στις 2011-07-28. 
  99. ↑ «Light for rights: World AIDS day 2009». The Foundation for AIDS Research (The Foundation for AIDS Research's Official Site). 2009-12-03. http://www.amfar.org/community/article.aspx?id=8226. Ανακτήθηκε στις 2011-07-28. 
  100. ↑ «UN Secretary-General, Naomi Watts, Kenneth Cole, Oscar winner Susan Sarandon and others highlight human rights at world AIDS day "Light for Rights" event in New York City». The Foundation for AIDS Research. 2009-12-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-25. https://web.archive.org/web/20130725095718/http://data.unaids.org/pub/PressRelease/2009/20091201_ny_pr_en.pdf. Ανακτήθηκε στις 2011-07-28. 
  101. ↑ «Naomi Watts – Filmography». The New York Times. http://movies.nytimes.com/person/75056/Naomi-Watts/filmography. Ανακτήθηκε στις 2010-08-27. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ναόμι_Γουότς&oldid=10216336"