Ab urbe condita
Η λατινική φράση ab urbe condita (επίσης conditae urbis Anno: AUC ή a.u.c.), που επί λέξει σημαίνει «από κτίσεως πόλεως»,[1] αναφέρεται στην ίδρυση της Ρώμης που τοποθετείται κατά παράδοση στο έτος 753 π.Χ. Η φράση έχει χρησιμοποιηθεί από ορισμένους Ρωμαίους ιστορικούς ως αφετηρία του ημερολογίου τους, αν και το συνηθέστερο σύστημα χρονολόγησης των Ρωμαϊκών ετών ήταν η αναφορά των ονομάτων των δύο υπάτων κάθε έτους. Το όνομα του αυτοκράτορα χρησιμοποιήθηκε επίσης για να προσδιορίσει τα έτη, ιδιαίτερα στην βυζαντινή αυτοκρατορία μετά από το 537, όταν ο Ιουστινιανός Α' απαίτησε τη χρήση του.
Επίσης, με τον ίδιο τίτλο είναι γνωστό και το έργο του Τίτου Λίβιου, στο οποίο καταγράφει την ιστορία της Ρώμης από την ίδρυση της μέχρι το 9 π.Χ. Μόνο ένα μέρος του έργου έχει σωθεί.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (2η έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. ISBN 960-86190-1-7.