Grumman XSBF
| Grumman XSBF | |
|---|---|
 Το Grumman XSBF | |
| Τύπος | αναγνωριστικό/βομβαρδιστικό αεροσκάφος |
| Κατασκευαστής | Grumman |
| Χώρα προέλευσης | ΗΠΑ |
| Παρθενική πτήση | 18 Φεβρουαρίου 1936 |
| Αναπτύχθηκε από | Grumman FF/SF |
Το Grumman XSBF, επίσης γνωστό με την ονομασία G-14, ήταν μονοκινητήριο διπλάνο βομβαρδιστικό - αναγνωριστικό αεροσκάφος που αναπτύχθηκε από την Grumman για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ την δεκαετία του 1930. Ήταν βασισμένο σχεδιαστικά στο επιτυχημένο μαχητικό Grumman FF/SF, όμως η ανάπτυξη του ξεκίνησε την περίοδο που τα μονοπλάνα είχαν ήδη αρχίσει να αντικαθιστούν τα διπλάνα. Στις συγκριτικές δοκιμές με ανταγωνιστικά αεροσκάφη αποδείχθηκε ότι είχε κατώτερες επιδόσεις και έτσι δεν εντάχθηκε σε παραγωγή. Το μοναδικό πρωτότυπο που κατασκευάστηκε χρησιμοποιήθηκε σαν αεροσκάφος συνδέσμου καθώς και για την διεξαγωγή πειραμάτων από την NACA, μέχρι την καταστροφή του σε ατύχημα το 1939.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στα τέλη του 1934 το Γραφείο Αεροναυτικής (Bureau of Aeronautics, BuAer) του Ναυτικού εξέδωσε απαίτηση για την ανάπτυξη νέου βομβαρδιστικού-αναγνωριστικού αεροσκάφους.[3] Στον σχετικό διαγωνισμό συμμετείχαν οκτώ διαφορετικές εταιρείες που παρουσίασαν δέκα διαφορετικές σχεδιάσεις, εκ των οποίων οι πέντε αφορούσαν μονοπλάνα και οι άλλες πέντε διπλάνα.[4][N 2] Η Grumman, που είχε ήδη προμηθεύσει τα μαχητικά FF και F2F, καθώς και το αναγνωριστικό SF στο Ναυτικό, [3] παρουσίασε ένα αεροσκάφος που ήταν επί της ουσίας μια προηγμένη έκδοση του SF-2 για να καλύψει την απαίτηση ανάπτυξης αεροσκάφους βάρους 2300 kg με ικανότητα μεταφοράς μιας βόμβας των 500 kg.[5][6] Το αεροσκάφος είχε εσωτερικά την ονομασία G-14, ενώ το Ναυτικό του έδωσε την επίσημη ονομασία XSBF-1.[3] Τον Μάρτιο του 1935 δόθηκε εντολή για την κατασκευή ενός πρωτοτύπου.[7]
Το XSBF-1 ήταν διθέσιο διπλάνο με κλειστό πιλοτήριο, άτρακτο ολομεταλλικής κατασκευής και πτέρυγες που στο μεγαλύτερο μέρος τους είχαν υφασμάτινη επικάλυψη. Προωθούνταν από αερόψυκτο αστεροειδή κινητήρα Pratt & Whitney R-1535 Twin Wasp Junior ισχύος 650 hp που έστρεφε έλικα μεταβλητού βήματος.[3] Ο οπλισμός θα αποτελούνταν από δύο πολυβόλα των 7,62 mm εκ των οποίων το ένα σχεδιάζονταν να αντικατασταθεί αργότερα από βαρύτερο των 12,7 mm.[3] Το πρωτότυπο είχε τελικά μονάχα ένα πολυβόλο.[8] Στο πίσω μέρος είχε εγκατασταθεί ακόμα ένα όπλο των 7,62 mm, ενώ η βόμβα των 500 kg μεταφέρονταν κρεμασμένη κάτω από την άτρακτο. Το σύστημα προσγείωσης ήταν παρόμοιο με του μαχητικού F3F.[3]
Επιχειρησιακή ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το XSBF-1 πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 24 Δεκεμβρίου 1934 με τον δοκιμαστή πιλότο Bud Gillies στα χειριστήρια.[1] Μετά την ολοκλήρωση της αρχικής φάσης των δοκιμών, κατά την διάρκεια των οποίων δεν παρουσιάστηκαν αξιοσημείωτα προβλήματα, το αεροσκάφος παραδόθηκε στο Ναυτικό για την πραγματοποίηση συγκριτικής αξιολόγησης με άλλα δύο διπλάνα, τα Great Lakes XB2G και Curtiss XSBC-3.[9] Το αεροσκάφος της Curtiss αποδείχθηκε ανώτερο των άλλων δύο και εντάχθηκε σε παραγωγή σαν SBC-3 Helldiver.[9] Μετά την αποτυχία στον διαγωνισμό, τερματίστηκε η ανάπτυξη του XSBF-1[9] και το μοναδικό πρωτότυπο στάλθηκε για δοκιμές στον Αεροναύσταθμο της Anacostia όπου αξιολογήθηκε για χρήση σαν αεροσκάφος συνδέσμου. Επιπλέον η NACA το αξιοποίησε στο κέντρο ερευνών του Langley για την διεξαγωγή ερευνών στον χώρο της αεροναυτικής.[3] Μετά το τρίτο κατά σειρά ατύχημα, που συνέβη στις 25 Μαΐου 1939 με θάνατο του πιλότου,[10] κρίθηκε ότι η επισκευή του XSBF-1 δεν ήταν συμφέρουσα και έτσι διαγράφηκε από τις τάξεις του Ναυτικού τον Ιούλιο του 1939.[3]
Χρήστες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του XSBF
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρόμοια αεροσκάφη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Η ονομασία SBF-1 δόθηκε επίσης στα SB2C Helldiver που κατασκευάζονταν κατόπιν αδείας από την Fairchild Aircraft.[1][2]
- ↑ Τα αεροσκάφη που συμμετείχαν στον διαγωνισμό ήταν τα: Brewster SBA, Curtiss SBC Helldiver, Douglas TBD Devastator, Great Lakes XB2G, Great Lakes XTBG, Grumman XSBF, Hall XPTBH, Northrop BT (που εξελίχθηκε στο Douglas SBD Dauntless), Vought SB2U Vindicator και Vought XSB3U.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Andrade, John (1979). U.S. Military Aircraft Designations and Serials since 1909. Leicester, UK: Midland Counties Publications. ISBN 0-904597-22-9.
- Baugher, Joe (5 Οκτωβρίου 2009). «US Navy and US Marine Corps BuNos, First Series (A6002 to 9999)». US Navy and US Marine Corps Aircraft Serial Numbers and Bureau Numbers--1911 to Present. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2011.
- Bowers, Peter M. (1979). Curtiss Aircraft, 1907-1947. New York: Putnam. ISBN 978-0-370-10029-6.
- Dann, Richard S. (1996). Grumman Biplane Fighters in action. Aircraft In Action. 150. Carrollton, TX: Squadron/Signal Publications. ISBN 0-89747-353-1.
- Doll, Tom (1992). SB2U Vindicator in action. Aircraft In Action. 122. Carrollton, TX: Squadron/Signal Publications. ISBN 0-89747-274-8.
- Friedman, Norman (1981). Carrier Air Power. London: Conway Maritime Press. ISBN 978-0-85177-216-5. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011.
- Hansen, James R. (1987). Engineer In Charge: A History of the Langley Aeronautical Laboratory, 1917-1958. NASA History Series. SP-4305. Washington, D.C.: Scientific and Technical Information Office, National Aeronautics and Space Administration. ASIN B0047OKSSO. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011.
- Heyman, Jos· Andreas Parsch (2004). «Duplications in U.S. Military Aircraft Designation Series». designation-systems.net. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011.
- Johnson, E.R. (2008). American Attack Aircraft Since 1926. Jefferson, NC: McFarland & Company. ISBN 978-0786471621. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011.
- Lednicer, David (2010). «The Incomplete Guide to Airfoil Usage». Champaign, IL: University of Illinois at Urbana-Champaign. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011.
- Smith, Peter Charles (1982). Dive Bomber! An Illustrated History. Annapolis, MD: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-930-6. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2011.
- Wagner, Roy (1968). American Combat Planes. New York: Doubleday. ISBN 978-0-385-04134-8.
