Historia Regum Britanniae
Το έργο Historia Regum Britanniae (αποδιδόμενο ως «Η Ιστορία των Βασιλέων της Βρετανίας») είναι ψευδοϊστορικό έργο, το οποίο συνέγραψε ο Τζέφρεϊ του Μονμάουθ κάπου ανάμεσα στην περίοδο 1135 - 1139 και αποτελούσε ένα από τα πλέον δημοφιλή βιβλία κατά την περίοδο του Μεσαίωνα[1].
Περιεχόμενο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Ιστορία των βασιλέων της Βρετανίας αφηγείται την ιστορία της Βρετανίας από την εποχή που ο, καταγόμενος από την Τροία, Ρωμαίος Βρούτος (λατ. Brutus, κελτικά Bryttys), δισέγγονος του Αινεία[2] ως τα τέλη του 7ου αιώνα, οπότε οι Σάξονες επέβαλαν την κυριαρχία τους στη νήσο. Η αφήγηση βρίθει ηρώων, εν τούτοις μεγάλο της μέρος είναι απλά μύθοι. Υπάρχουν, όμως, και γεγονότα τα οποία δεν είναι προϊόντα μυθοπλασίας. Στον Τζέφρεϊ συχνά αποδίδεται το γεγονός ότι ο βασιλέας Αρθούρος μεταβλήθηκε σε παγκόσμια γνωστό μυθικό ήρωα και ότι ήταν αυτός που απέδωσε στον Αρθούρο την μυθική του διάσταση.
Η εργασία του Τζέφρεϊ ήταν αμφισβητήσιμη ακόμη και από τους συγχρόνους του, καθώς πολλοί την θεωρούσαν «ένα σωρό σκουπιδιών», αποτέλεσε, όμως, την βάση της αγγλικής ιστοριογραφικής παράδοσης. Ο πλέον αμφισβητούμενος ισχυρισμός του ήταν ότι βάσισε την «Ιστορία» του σε ένα «Βρετανικό βιβλίο» (εννοώντας «Ουαλικό»). Ο ίδιος ο συγγραφέας ήταν Ουαλός και η εργασία του σαφώς σκιαγραφεί πολλές από τις ουαλικές και κελτικές παραδόσεις. Οι ιστορικοί συχνά ήρθαν σε διενέξεις σχετικά με το αν πράγματι χρησιμοποίησε κάποιο παρόμοιο βιβλίο ή αν απλώς το ανέφερε για να αποκτήσει περισσότερη αξιοπιστία[3].
Η ιστορία ξεκινά με την ίδρυση της Βρετανίας από τον Βρούτο και τον Κοριναίο, τον επώνυμο ιδρυτή της Κορνουάλης, ο οποίος εξολόθρευσε τους γίγαντες που ζούσαν εκεί. Ακολουθούν οι ιστορίες των πρώτων βασιλέων ως την ρωμαϊκή κατάκτηση της νήσου. Περιλαμβάνει επεισόδια όπως η ίδρυση του Μπαθ από τον Bladud και η ίδρυση του Λέστερ (Leicester) από τον Ληρ (Leir ή Lear). Η ιστορία της διείσδυσης των Σαξόνων κατά την διάρκεια της βασιλείας του «άνομου σφετεριστή» Βόρτιγκερν (Vortigern), της επιτυχημένης αντίστασης κατά των Σαξόνων από τον Βόρτιμερ (Vortimer) και η αποκατάσταση της ορθής γραμμής διαδοχής ακολουθείται από τις ένδοξες θητείες του Αυρηλίου (Aurelius) και του αδελφού του Ούθερ Πέντραγκον (Uther Pendragon) και τις κατακτήσεις του Αρθούρου, που αποτελούν το αποκορύφωμα της εξιστόρησης. Στα κεφάλαια 106 ως 111 παρουσιάζεται ο γητευτής Μέρλιν, ο οποίος προφητεύει με σκοτεινό αλλά αποκαλυπτικό τρόπο την μέλλουσα πολιτική ιστορία της Βρετανίας. Τα συγκεκριμένα κεφάλαια εκδόθηκαν πρώτα, πριν το 1136 και ήταν αυτά από τα οποία πηγάζει το ύφος των πολιτικών προφητειών που αποδίδονται στον Μέρλιν[1].
Το τελευταίο κεφάλαιο της «Ιστορίας» αντικρούει τους ισχυρισμούς ιστορικών που αμφισβήτησαν τις ιστορικές πηγές του συγγραφέα και τους καλεί να εξετάσουν καλύτερα την μαρτυρία των χειρογράφων[3].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 "Historia regum Britanniae." Encyclopædia Britannica Online, 2011 Ανακτήθηκε στις 09 Dec. 2011
- ↑ William R. Cooper, Chronicle of the Early Britons, 2002, σελ. 9 (pdf)
- ↑ 3,0 3,1 Medieval Source Bibliography: Griscom, Acton, ed.; Jones, Robert Ellis, trans., The Historia Regum Britanniae of Geoffrey of Monmouth, with contributions to the study of its place in early British history (London: Longmans, Green & Co., 1929)[νεκρός σύνδεσμος]