NGC 3169
Συντεταγμένες: 
10h 14m 14.7s, +03° 28′ 01″
| NGC 3169 | |
|---|---|
 Φωτογραφία του NGC 3169 από το Διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ. | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
| Αστερισμός | Εξάς |
| Ορθή Αναφορά | 10h 14m 15.099s[1] |
| Απόκλιση | +03° 27′ 58.03″[1] |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | +0.004113 ± 0.000017[2] |
| Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα | +1,232 km/s[3] |
| Απόσταση | 57 Mly (17.43 Mpc)[3] |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 10.3 |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | SA(s)a pec[4] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 4.2′ × 2.9′ |
| Άλλες ονομασίες | |
| UGC 5525, PGC 29855[4] | |
Ο NGC 3169 είναι σπειροειδής γαλαξίας που απέχει περίπου 57 εκατομμύρια έτη φωτός[3] και βρίσκεται στον αστερισμό Εξάντα. Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 19 Δεκεμβρίου 1783.[5]
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο NGC 3169 είναι τύπου SA(s)a pec σύμφωνα με το σχήμα μορφολογικής ταξινόμησης των γαλαξιών,[6] είναι δηλαδή ένας σπειροειδής γαλαξίας χωρίς κεντρική «ράβδο» με «σφιχτοδεμένους» βραχίονες και ορισμένες ιδιομορφίες.[7] Έχει έναν ασύμμετρο σπειροειδή βραχίονα ενώ εκτεταμένη είναι και η γαλαξιακή άλως του.[8]
Ανήκει στην ομάδα γαλαξιών NGC 3166, που με τη σειρά της εντάσσεται στις ομάδες γαλαξιών Λέοντα II, μιας σειράς γαλαξιών και γαλαξιακών σμηνών που εκτείνονται πέρα από το άκρο του Υπερσμήνους της Παρθένου.[9] Είναι επίσης γαλαξίας LINER 2 με έντονες εκπομπές ακτίνων Χ από την περιοχή του πυρήνα του.[10] Η παρουσία πηγής ακτίνων Χ στο κέντρο ενός γαλαξία πιθανότατα σημαίνει πως έχει Ενεργό Γαλαξιακό Πυρήνα.[11] Ο αστρικός πληθυσμός στον πυρήνα καθώς και ένας δακτύλιος σε γωνιακή ακτίνα 6″ φαίνεται πως είναι ηλικίας μόλις ενός δισεκατομμυρίου ετών και είναι εν γένει μικρότερης ηλικίας από τον περιβάλλοντα αστρικό πληθυσμό. Τα παραπάνω υποδηλώνουν πως στον πυρήνα του NGC 3169 υπήρξε περίοδος εντονότατης γέννησης νέων αστέρων πριν από ένα δισεκατομμύριο χρόνια.[6]
Ο NGC 3169 βρίσκεται πολύ κοντά στον NGC 3166, με την μεταξύ τους απόσταση να είναι περίπου 160 χιλιάδες έτη φωτός. Η βαρυτική αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο έχει σαν αποτέλεσμα την παραμόρφωση του δίσκου του NGC 3166,[12] ενώ οι δύο αυτοί γαλαξίες καθώς και ο NGC 3156 σχηματίζουν μικρή ομάδα που περιβάλλεται από ευρύ δακτύλιο ουδέτερου υδρογόνου και βρίσκεται εντός της ομάδας γαλαξιών M96.[6]
Υπερκαινοφανείς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1984 παρατηρήθηκε υπερκαινοφανής τύπου ΙΙ στον γαλαξία αυτόν. Ονομάστηκε 1984E και είναι αξιοσημείωτος για τις έντονες φασματικές γραμμές Balmer που υποδηλώνουν πως ο αστέρας που εξερράγη βρίσκονταν εντός πυκνού νέφους υδρογόνου.
Ένας ακόμη υπερκαινοφανής, ο τύπου Ia SN 2003cg, παρατηρήθηκε το 2003.[13][14]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Skrutskie, Michael F.; Cutri, Roc M.; Stiening, Rae; Weinberg, Martin D.; Schneider, Stephen E.; Carpenter, John M.; Beichman, Charles A.; Capps, Richard W. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131 (2): 1163–1183. doi:. ISSN 0004-6256. Bibcode: 2006AJ....131.1163S. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2006AJ....131.1163S/abstract.
- ↑ De Vaucouleurs, G.; De Vaucouleurs, A.; Corwin, Jr., H. G.; Buta, R. J.; Paturel, G.; Fouque, P. (1991), Third Reference Catalogue of Bright Galaxies
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Crook, Aidan C.; Huchra, John P.; Martimbeau, Nathalie; Masters, Karen L.; Jarrett, Tom; Macri, Lucas M. (February 2007), «Groups of Galaxies in the Two Micron All Sky Redshift Survey», The Astrophysical Journal 655 (2): 790–813, doi:
- ↑ 4,0 4,1 NED results for object NGC 3169, NASA, http://nedwww.ipac.caltech.edu/cgi-bin/nph-objsearch?objname=ngc+3169&extend=no&hconst=73&omegam=0.27&omegav=0.73&corr_z=1&out_csys=Equatorial&out_equinox=J2000.0&obj_sort=RA+or+Longitude&of=pre_text&zv_breaker=30000.0&list_limit=5&img_stamp=YES, ανακτήθηκε στις 2013-05-30
- ↑ Seligman, Courtney. «NGC 3169 (= PGC 29855)». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Sil'chenko, O. K.; Afanasiev, V. L. (August 2006), «Central regions of the early-type galaxies in the NGC 3169 group», Astronomy Letters 32 (8): 534–544, doi:
- ↑ Buta, Ronald J.; Corwin, Harold G.; Odewahn, Stephen C. (2007), Atlas of Galaxies, Cambridge University Press, σελ. 13–17, ISBN 978-0521820486, https://books.google.com/books?id=g-P7dCbB5MEC&pg=PA16
- ↑ Haynes, M. P. (August 1981), «Neutral hydrogen streams in groups of galaxies. I - Observations», Astronomical Journal 86: 1126–1154, doi:
- ↑ «The Leo III Groups». Atlas of the Universe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ Terashima, Yuichi; Wilson, Andrew S. (January 2003), «Chandra Snapshot Observations of Low-Luminosity Active Galactic Nuclei with a Compact Radio Source», The Astrophysical Journal 583 (1): 145–158, doi:
- ↑ Mathur, Smita; Ghosh, Himel; Ferrarese, Laura; Fiore, Fabrizio (October 2008), «AIP Conference Proceedings», American Institute of Physics Conference Series 1053: 43–49, doi:
- ↑ Drory, Niv; Fisher, David B. (August 2007), «A Connection between Bulge Properties and the Bimodality of Galaxies», The Astrophysical Journal 662 (2): 640–649, doi:
- ↑ Elias-Rosa, N.; Benetti, S.; Cappellaro, E.; Turatto, M.; Mazzali, P. A.; Patat, F.; Meikle, W. P. S.; Stehle, M. και άλλοι. (July 2006), «Anomalous extinction behaviour towards the Type Ia SN 2003cg», Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 369 (4): 1880–1900, doi:
- ↑ Transient Name Server entry for SN 2003cg. Retrieved 29 March 2023.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεδομένα για το NGC 3169 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 3169 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 3169 στο Wikimedia Commons
