حسب

See also: جست, چست, خشت, حست, خشب, خسپ, ح س ب, and خ ش ب

Arabic

Etymology 1

Root
ح س ب (ḥ s b)
17 terms

Cognate with Hebrew חָשַׁב (khasháv), Classical Syriac ܚܫܒ, and Egyptian ḥsb.

Verb

حَسَبَ • (ḥasaba) I (non-past يَحْسُبُ (yaḥsubu), verbal noun حَسْب (ḥasb) or حِسَاب (ḥisāb) or حُسْبَان (ḥusbān))

1. to calculate, to compute
2. to charge, to debit
3. to credit
4. to take (into account), to take (into consideration), to reckon with
5. to attach (importance)

Conjugation

    Conjugation of حَسَبَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns حَسْب, حِسَاب, حُسْبَان)

verbal noun الْمَصْدَر						حَسْب, حِسَاب, حُسْبَان ḥasb, ḥisāb, ḥusbān
active participle اِسْم الْفَاعِل						حَاسِب ḥāsib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَحْسُوب maḥsūb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَسَبْتُ ḥasabtu	حَسَبْتَ ḥasabta	حَسَبَ ḥasaba		حَسَبْتُمَا ḥasabtumā	حَسَبَا ḥasabā		حَسَبْنَا ḥasabnā	حَسَبْتُمْ ḥasabtum	حَسَبُوا ḥasabū
	f		حَسَبْتِ ḥasabti	حَسَبَتْ ḥasabat			حَسَبَتَا ḥasabatā			حَسَبْتُنَّ ḥasabtunna	حَسَبْنَ ḥasabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَحْسُبُ ʔaḥsubu	تَحْسُبُ taḥsubu	يَحْسُبُ yaḥsubu		تَحْسُبَانِ taḥsubāni	يَحْسُبَانِ yaḥsubāni		نَحْسُبُ naḥsubu	تَحْسُبُونَ taḥsubūna	يَحْسُبُونَ yaḥsubūna
	f		تَحْسُبِينَ taḥsubīna	تَحْسُبُ taḥsubu			تَحْسُبَانِ taḥsubāni			تَحْسُبْنَ taḥsubna	يَحْسُبْنَ yaḥsubna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحْسُبَ ʔaḥsuba	تَحْسُبَ taḥsuba	يَحْسُبَ yaḥsuba		تَحْسُبَا taḥsubā	يَحْسُبَا yaḥsubā		نَحْسُبَ naḥsuba	تَحْسُبُوا taḥsubū	يَحْسُبُوا yaḥsubū
	f		تَحْسُبِي taḥsubī	تَحْسُبَ taḥsuba			تَحْسُبَا taḥsubā			تَحْسُبْنَ taḥsubna	يَحْسُبْنَ yaḥsubna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحْسُبْ ʔaḥsub	تَحْسُبْ taḥsub	يَحْسُبْ yaḥsub		تَحْسُبَا taḥsubā	يَحْسُبَا yaḥsubā		نَحْسُبْ naḥsub	تَحْسُبُوا taḥsubū	يَحْسُبُوا yaḥsubū
	f		تَحْسُبِي taḥsubī	تَحْسُبْ taḥsub			تَحْسُبَا taḥsubā			تَحْسُبْنَ taḥsubna	يَحْسُبْنَ yaḥsubna
imperative الْأَمْر	m		اُحْسُبْ uḥsub			اُحْسُبَا uḥsubā				اُحْسُبُوا uḥsubū
	f		اُحْسُبِي uḥsubī							اُحْسُبْنَ uḥsubna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُسِبْتُ ḥusibtu	حُسِبْتَ ḥusibta	حُسِبَ ḥusiba		حُسِبْتُمَا ḥusibtumā	حُسِبَا ḥusibā		حُسِبْنَا ḥusibnā	حُسِبْتُمْ ḥusibtum	حُسِبُوا ḥusibū
	f		حُسِبْتِ ḥusibti	حُسِبَتْ ḥusibat			حُسِبَتَا ḥusibatā			حُسِبْتُنَّ ḥusibtunna	حُسِبْنَ ḥusibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُحْسَبُ ʔuḥsabu	تُحْسَبُ tuḥsabu	يُحْسَبُ yuḥsabu		تُحْسَبَانِ tuḥsabāni	يُحْسَبَانِ yuḥsabāni		نُحْسَبُ nuḥsabu	تُحْسَبُونَ tuḥsabūna	يُحْسَبُونَ yuḥsabūna
	f		تُحْسَبِينَ tuḥsabīna	تُحْسَبُ tuḥsabu			تُحْسَبَانِ tuḥsabāni			تُحْسَبْنَ tuḥsabna	يُحْسَبْنَ yuḥsabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحْسَبَ ʔuḥsaba	تُحْسَبَ tuḥsaba	يُحْسَبَ yuḥsaba		تُحْسَبَا tuḥsabā	يُحْسَبَا yuḥsabā		نُحْسَبَ nuḥsaba	تُحْسَبُوا tuḥsabū	يُحْسَبُوا yuḥsabū
	f		تُحْسَبِي tuḥsabī	تُحْسَبَ tuḥsaba			تُحْسَبَا tuḥsabā			تُحْسَبْنَ tuḥsabna	يُحْسَبْنَ yuḥsabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحْسَبْ ʔuḥsab	تُحْسَبْ tuḥsab	يُحْسَبْ yuḥsab		تُحْسَبَا tuḥsabā	يُحْسَبَا yuḥsabā		نُحْسَبْ nuḥsab	تُحْسَبُوا tuḥsabū	يُحْسَبُوا yuḥsabū
	f		تُحْسَبِي tuḥsabī	تُحْسَبْ tuḥsab			تُحْسَبَا tuḥsabā			تُحْسَبْنَ tuḥsabna	يُحْسَبْنَ yuḥsabna

Etymology 2

Verb

حَسِبَ • (ḥasiba) I (non-past يَحْسَبُ (yaḥsabu) or يَحْسِبُ (yaḥsibu), verbal noun حِسْبَان (ḥisbān) or مَحْسَبَة (maḥsaba) or مَحْسِبَة (maḥsiba))

1. to assume, to think, to suppose, to believe
   • 609–632 CE, Qur'an, 14:42:

     وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّٰهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ

     wa-lā taḥsabanna allāha ḡāfilan ʕammā yaʕmalu ẓ-ẓālimūna

     Do not think that God is unaware of what the wrongdoers do.

2. to regard, to consider, to deem

Conjugation

    Conjugation of حَسِبَ (I, sound, i ~ a/i, full passive, verbal nouns حِسْبَان, مَحْسَبَة, مَحْسِبَة)

verbal noun الْمَصْدَر						حِسْبَان, مَحْسَبَة, مَحْسِبَة ḥisbān, maḥsaba, maḥsiba
active participle اِسْم الْفَاعِل						أَحْسَب ʔaḥsab
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَحْسُوب maḥsūb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَسِبْتُ ḥasibtu	حَسِبْتَ ḥasibta	حَسِبَ ḥasiba		حَسِبْتُمَا ḥasibtumā	حَسِبَا ḥasibā		حَسِبْنَا ḥasibnā	حَسِبْتُمْ ḥasibtum	حَسِبُوا ḥasibū
	f		حَسِبْتِ ḥasibti	حَسِبَتْ ḥasibat			حَسِبَتَا ḥasibatā			حَسِبْتُنَّ ḥasibtunna	حَسِبْنَ ḥasibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَحْسَبُ, أَحْسِبُ ʔaḥsabu, ʔaḥsibu	تَحْسَبُ, تَحْسِبُ taḥsabu, taḥsibu	يَحْسَبُ, يَحْسِبُ yaḥsabu, yaḥsibu		تَحْسَبَانِ, تَحْسِبَانِ taḥsabāni, taḥsibāni	يَحْسَبَانِ, يَحْسِبَانِ yaḥsabāni, yaḥsibāni		نَحْسَبُ, نَحْسِبُ naḥsabu, naḥsibu	تَحْسَبُونَ, تَحْسِبُونَ taḥsabūna, taḥsibūna	يَحْسَبُونَ, يَحْسِبُونَ yaḥsabūna, yaḥsibūna
	f		تَحْسَبِينَ, تَحْسِبِينَ taḥsabīna, taḥsibīna	تَحْسَبُ, تَحْسِبُ taḥsabu, taḥsibu			تَحْسَبَانِ, تَحْسِبَانِ taḥsabāni, taḥsibāni			تَحْسَبْنَ, تَحْسِبْنَ taḥsabna, taḥsibna	يَحْسَبْنَ, يَحْسِبْنَ yaḥsabna, yaḥsibna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحْسَبَ, أَحْسِبَ ʔaḥsaba, ʔaḥsiba	تَحْسَبَ, تَحْسِبَ taḥsaba, taḥsiba	يَحْسَبَ, يَحْسِبَ yaḥsaba, yaḥsiba		تَحْسَبَا, تَحْسِبَا taḥsabā, taḥsibā	يَحْسَبَا, يَحْسِبَا yaḥsabā, yaḥsibā		نَحْسَبَ, نَحْسِبَ naḥsaba, naḥsiba	تَحْسَبُوا, تَحْسِبُوا taḥsabū, taḥsibū	يَحْسَبُوا, يَحْسِبُوا yaḥsabū, yaḥsibū
	f		تَحْسَبِي, تَحْسِبِي taḥsabī, taḥsibī	تَحْسَبَ, تَحْسِبَ taḥsaba, taḥsiba			تَحْسَبَا, تَحْسِبَا taḥsabā, taḥsibā			تَحْسَبْنَ, تَحْسِبْنَ taḥsabna, taḥsibna	يَحْسَبْنَ, يَحْسِبْنَ yaḥsabna, yaḥsibna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحْسَبْ, أَحْسِبْ ʔaḥsab, ʔaḥsib	تَحْسَبْ, تَحْسِبْ taḥsab, taḥsib	يَحْسَبْ, يَحْسِبْ yaḥsab, yaḥsib		تَحْسَبَا, تَحْسِبَا taḥsabā, taḥsibā	يَحْسَبَا, يَحْسِبَا yaḥsabā, yaḥsibā		نَحْسَبْ, نَحْسِبْ naḥsab, naḥsib	تَحْسَبُوا, تَحْسِبُوا taḥsabū, taḥsibū	يَحْسَبُوا, يَحْسِبُوا yaḥsabū, yaḥsibū
	f		تَحْسَبِي, تَحْسِبِي taḥsabī, taḥsibī	تَحْسَبْ, تَحْسِبْ taḥsab, taḥsib			تَحْسَبَا, تَحْسِبَا taḥsabā, taḥsibā			تَحْسَبْنَ, تَحْسِبْنَ taḥsabna, taḥsibna	يَحْسَبْنَ, يَحْسِبْنَ yaḥsabna, yaḥsibna
imperative الْأَمْر	m		اِحْسَبْ, اِحْسِبْ iḥsab, iḥsib			اِحْسَبَا, اِحْسِبَا iḥsabā, iḥsibā				اِحْسَبُوا, اِحْسِبُوا iḥsabū, iḥsibū
	f		اِحْسَبِي, اِحْسِبِي iḥsabī, iḥsibī							اِحْسَبْنَ, اِحْسِبْنَ iḥsabna, iḥsibna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُسِبْتُ ḥusibtu	حُسِبْتَ ḥusibta	حُسِبَ ḥusiba		حُسِبْتُمَا ḥusibtumā	حُسِبَا ḥusibā		حُسِبْنَا ḥusibnā	حُسِبْتُمْ ḥusibtum	حُسِبُوا ḥusibū
	f		حُسِبْتِ ḥusibti	حُسِبَتْ ḥusibat			حُسِبَتَا ḥusibatā			حُسِبْتُنَّ ḥusibtunna	حُسِبْنَ ḥusibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُحْسَبُ ʔuḥsabu	تُحْسَبُ tuḥsabu	يُحْسَبُ yuḥsabu		تُحْسَبَانِ tuḥsabāni	يُحْسَبَانِ yuḥsabāni		نُحْسَبُ nuḥsabu	تُحْسَبُونَ tuḥsabūna	يُحْسَبُونَ yuḥsabūna
	f		تُحْسَبِينَ tuḥsabīna	تُحْسَبُ tuḥsabu			تُحْسَبَانِ tuḥsabāni			تُحْسَبْنَ tuḥsabna	يُحْسَبْنَ yuḥsabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحْسَبَ ʔuḥsaba	تُحْسَبَ tuḥsaba	يُحْسَبَ yuḥsaba		تُحْسَبَا tuḥsabā	يُحْسَبَا yuḥsabā		نُحْسَبَ nuḥsaba	تُحْسَبُوا tuḥsabū	يُحْسَبُوا yuḥsabū
	f		تُحْسَبِي tuḥsabī	تُحْسَبَ tuḥsaba			تُحْسَبَا tuḥsabā			تُحْسَبْنَ tuḥsabna	يُحْسَبْنَ yuḥsabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحْسَبْ ʔuḥsab	تُحْسَبْ tuḥsab	يُحْسَبْ yuḥsab		تُحْسَبَا tuḥsabā	يُحْسَبَا yuḥsabā		نُحْسَبْ nuḥsab	تُحْسَبُوا tuḥsabū	يُحْسَبُوا yuḥsabū
	f		تُحْسَبِي tuḥsabī	تُحْسَبْ tuḥsab			تُحْسَبَا tuḥsabā			تُحْسَبْنَ tuḥsabna	يُحْسَبْنَ yuḥsabna

Etymology 3

Verb

حَسُبَ • (ḥasuba) I (non-past يَحْسُبُ (yaḥsubu), verbal noun حَسَب (ḥasab) or حَسَابَة (ḥasāba))

1. to be highly regarded

Conjugation

    Conjugation of حَسُبَ (I, sound, u ~ u, no passive, verbal nouns حَسَب, حَسَابَة)

verbal noun الْمَصْدَر						حَسَب, حَسَابَة ḥasab, ḥasāba
active participle اِسْم الْفَاعِل						حَسِيب ḥasīb
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَسُبْتُ ḥasubtu	حَسُبْتَ ḥasubta	حَسُبَ ḥasuba		حَسُبْتُمَا ḥasubtumā	حَسُبَا ḥasubā		حَسُبْنَا ḥasubnā	حَسُبْتُمْ ḥasubtum	حَسُبُوا ḥasubū
	f		حَسُبْتِ ḥasubti	حَسُبَتْ ḥasubat			حَسُبَتَا ḥasubatā			حَسُبْتُنَّ ḥasubtunna	حَسُبْنَ ḥasubna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَحْسُبُ ʔaḥsubu	تَحْسُبُ taḥsubu	يَحْسُبُ yaḥsubu		تَحْسُبَانِ taḥsubāni	يَحْسُبَانِ yaḥsubāni		نَحْسُبُ naḥsubu	تَحْسُبُونَ taḥsubūna	يَحْسُبُونَ yaḥsubūna
	f		تَحْسُبِينَ taḥsubīna	تَحْسُبُ taḥsubu			تَحْسُبَانِ taḥsubāni			تَحْسُبْنَ taḥsubna	يَحْسُبْنَ yaḥsubna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحْسُبَ ʔaḥsuba	تَحْسُبَ taḥsuba	يَحْسُبَ yaḥsuba		تَحْسُبَا taḥsubā	يَحْسُبَا yaḥsubā		نَحْسُبَ naḥsuba	تَحْسُبُوا taḥsubū	يَحْسُبُوا yaḥsubū
	f		تَحْسُبِي taḥsubī	تَحْسُبَ taḥsuba			تَحْسُبَا taḥsubā			تَحْسُبْنَ taḥsubna	يَحْسُبْنَ yaḥsubna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحْسُبْ ʔaḥsub	تَحْسُبْ taḥsub	يَحْسُبْ yaḥsub		تَحْسُبَا taḥsubā	يَحْسُبَا yaḥsubā		نَحْسُبْ naḥsub	تَحْسُبُوا taḥsubū	يَحْسُبُوا yaḥsubū
	f		تَحْسُبِي taḥsubī	تَحْسُبْ taḥsub			تَحْسُبَا taḥsubā			تَحْسُبْنَ taḥsubna	يَحْسُبْنَ yaḥsubna
imperative الْأَمْر	m		اُحْسُبْ uḥsub			اُحْسُبَا uḥsubā				اُحْسُبُوا uḥsubū
	f		اُحْسُبِي uḥsubī							اُحْسُبْنَ uḥsubna

Etymology 4

Noun

حَسْب • (ḥasb) m

1. verbal noun of حَسَبَ (ḥasaba) (form I)
2. reckoning, calculation, computing
3. thinking, opinion, view
4. sufficiency
5. only

   قَرَأْتُ ثَلَاثَةَ كُتُبٍ فَحَسْبُ/وَحَسْبُ/حَسْبُ.

   qaraʔtu ṯalāṯata kutubin faḥasbu/waḥasbu/ḥasbu.

   I've only read three books (and that's all).

   الغالبية العظمى من المسلمين لا يؤمنون فحسب بأن الله رحيم؛ بل يؤمنون بأن الله يدعو البشر إلى الرحمة أيضًا.

   The vast majority of Muslims not only believe that God is merciful; they believe that God calls humans to be merciful as well.

Declension

Declension of noun حَسْب (ḥasb)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَسْب ḥasb	الْحَسْب al-ḥasb	حَسْب ḥasb
Nominative	حَسْبٌ ḥasbun	الْحَسْبُ al-ḥasbu	حَسْبُ ḥasbu
Accusative	حَسْبًا ḥasban	الْحَسْبَ al-ḥasba	حَسْبَ ḥasba
Genitive	حَسْبٍ ḥasbin	الْحَسْبِ al-ḥasbi	حَسْبِ ḥasbi

Derived terms

• حَسْبِيَ ٱللّٰهُ (ḥasbiya llāhu)
• حَسْبِيَ ٱللّٰهُ وَنِعْمَ ٱلْوَكِيلُ (ḥasbiya llāhu waniʕma l-wakīlu)

Etymology 5

Noun

حَسَب • (ḥasab) m (plural أَحْسَاب (ʔaḥsāb))

1. verbal noun of حَسُبَ (ḥasuba) (form I)
2. measure, extent, degree, quantity, amount

   بِحَسَبِ ― bi-ḥasabi ― according to

   عَلَى حَسَبِ ― ʕalā ḥasabi ― according to

3. value
4. high regard, esteem
5. noble descent

Declension

Declension of noun حَسَب (ḥasab)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَسَب ḥasab	الْحَسَب al-ḥasab	حَسَب ḥasab
Nominative	حَسَبٌ ḥasabun	الْحَسَبُ al-ḥasabu	حَسَبُ ḥasabu
Accusative	حَسَبًا ḥasaban	الْحَسَبَ al-ḥasaba	حَسَبَ ḥasaba
Genitive	حَسَبٍ ḥasabin	الْحَسَبِ al-ḥasabi	حَسَبِ ḥasabi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَسَبَيْن ḥasabayn	الْحَسَبَيْن al-ḥasabayn	حَسَبَيْ ḥasabay
Nominative	حَسَبَانِ ḥasabāni	الْحَسَبَانِ al-ḥasabāni	حَسَبَا ḥasabā
Accusative	حَسَبَيْنِ ḥasabayni	الْحَسَبَيْنِ al-ḥasabayni	حَسَبَيْ ḥasabay
Genitive	حَسَبَيْنِ ḥasabayni	الْحَسَبَيْنِ al-ḥasabayni	حَسَبَيْ ḥasabay
Plural	basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	أَحْسَاب ʔaḥsāb	الْأَحْسَاب al-ʔaḥsāb	أَحْسَاب ʔaḥsāb
Nominative	أَحْسَابٌ ʔaḥsābun	الْأَحْسَابُ al-ʔaḥsābu	أَحْسَابُ ʔaḥsābu
Accusative	أَحْسَابًا ʔaḥsāban	الْأَحْسَابَ al-ʔaḥsāba	أَحْسَابَ ʔaḥsāba
Genitive	أَحْسَابٍ ʔaḥsābin	الْأَحْسَابِ al-ʔaḥsābi	أَحْسَابِ ʔaḥsābi

Etymology 6

Adverbial accusative of حَسَب (ḥasab).

Preposition

حَسَبَ • (ḥasaba)

1. according to, per, by

Inflection

Inflected forms
Base form					حَسَبَ (ḥasaba)
Personal-pronoun- including forms	Singular		Dual	Plural
	Masculine	Feminine	Common	Masculine	Feminine
First person	حَسَبِي (ḥasabī)		حَسَبَنَا (ḥasabanā)
Second person	حَسَبَكَ (ḥasabaka)	حَسَبَكِ (ḥasabaki)	حَسَبَكُمَا (ḥasabakumā)	حَسَبَكُمْ (ḥasabakum)	حَسَبَكُنَّ (ḥasabakunna)
Third person	حَسَبَهُ (ḥasabahu)	حَسَبَهَا (ḥasabahā)	حَسَبَهُمَا (ḥasabahumā)	حَسَبَهُمْ (ḥasabahum)	حَسَبَهُنَّ (ḥasabahunna)

Descendants

• → Punjabi:

  Gurmukhi script: ਹਸਬ (hasab)

  Shahmukhi script: حسب (hasab)

Etymology 7

Noun

حُسَّب • (ḥussab) m pl

1. plural of حَاسِب (ḥāsib)

References

• Freytag, Georg (1830) “حسب”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, pages 377–378
• Lane, Edward William (1863) “حسب”, in Arabic-English Lexicon‎^[2], London: Williams & Norgate, page 564
• Wehr, Hans (1979) “حسب”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 205

South Levantine Arabic

Root
ح س ب
1 term

Pronunciation

• IPA^(key): /ħa.sab/, [ˈħa.sab]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Etymology 1

From Arabic حَسَبَ (ḥasaba, preposition).

Preposition

حسب • (ḥásab)

1. according to
2. it depends (on)

Etymology 2

From Arabic حَسَبَ (ḥasaba, verb).

Verb

حسب • (ḥasab) I (present بحسب (boḥsob))

1. to count
2. to charge money

   أحسب كلشي؟

   ʔaḥsob kul-ši

   Shall I charge you for everything?

Conjugation

Conjugation of حسب (ḥasab)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	حسبت (ḥasabt)	حسبت (ḥasabt)	حسب (ḥasab)		حسبنا (ḥasabna)	حسبتو (ḥasabtu)	حسبو (ḥasabu)
	f		حسبتي (ḥasabti)	حسبت (ḥasbat)
present	m	بحسب (baḥsob)	بتحسب (btoḥsob)	بحسب (boḥsob)		منحسب (mnoḥsob)	بتحسبو (btoḥsobu)	بحسبو (boḥsobu)
	f		بتحسبي (btoḥsobi)	بتحسب (btoḥsob)
subjunctive	m	أحسب (ʔaḥsob)	تحسب (toḥsob)	يحسب (yoḥsob)		نحسب (noḥsob)	تحسبو (toḥsobu)	يحسبو (yoḥsobu)
	f		تحسبي (toḥsobi)	تحسب (toḥsob)
imperative	m		احسب (oḥsob)				احسبو (oḥsobu)
	f		احسبي (oḥsobi)