emin

See also: Emin, emîn, êmin, əmin, and Əmin

Finnish

Noun

emin

1. genitive singular of emi
2. instructive plural of emä

Anagrams

• imen, meni

Maltese

Root
w-m-n
14 terms

Alternative forms

• amin

Etymology

From Arabic أَمِين (ʔamīn).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛˈmɪːn/

Adjective

emin

1. loyal; faithful

Northern Kurdish

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛˈmɪn/

Adjective

emin (comparative emintir, superlative herî emin or emintirîn, Arabic spelling ئەمن)

1. Alternative form of emîn

References

• Chyet, Michael L. (2020) “emin”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 1), volume 1, London: Transnational Press, page 218

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish امین (emin), from Arabic أَمِين (ʔamīn).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.min/

• Audio:

  (file)

Adjective

emin

1. secure
2. sure
   • 2017 January 1, Sagopa Kajmer (lyrics and music), “366.Gün [366th Day]”‎^[1]:

     Emin değilim bilmek istediğimden
     Defalarca yıpranırsın bildiğinden

     I’m not sure if I want to know
     You get corroded over and over again because you know

Declension

predicative forms of emin

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	eminim	emin miyim?	emin değilim	emin değil miyim?
sen (you are)	eminsin	emin misin?	emin değilsin	emin değil misin?
o (he/she/it is)	emin / emindir	emin mi?	emin değil	emin değil mi?
biz (we are)	eminiz	emin miyiz?	emin değiliz	emin değil miyiz?
siz (you are)	eminsiniz	emin misiniz?	emin değilsiniz	emin değil misiniz?
onlar (they are)	emin(ler)	emin(ler) mi?	emin değil(ler)	emin değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	emindim	emin miydim?	emin değildim	emin değil miydim?
sen (you were)	emindin	emin miydin?	emin değildin	emin değil miydin?
o (he/she/it was)	emindi	emin miydi?	emin değildi	emin değil miydi?
biz (we were)	emindik	emin miydik?	emin değildik	emin değil miydik?
siz (you were)	emindiniz	emin miydiniz?	emin değildiniz	emin değil miydiniz?
onlar (they were)	emindiler	emin miydiler?	emin değildi(ler) / değillerdi	emin değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	eminmişim	emin miymişim?	emin değilmişim	emin değil miymişim?
sen (you were)	eminmişsin	emin miymişsin?	emin değilmişsin	emin değil miymişsin?
o (he/she/it was)	eminmiş	emin miymiş?	emin değilmiş	emin değil miymiş?
biz (we were)	eminmişiz	emin miymişiz?	emin değilmişiz	emin değil miymişiz?
siz (you were)	eminmişsiniz	emin miymişsiniz?	emin değilmişsiniz	emin değil miymişsiniz?
onlar (they were)	eminmişler	emin miymişler?	emin değilmiş(ler) / değillermiş	emin değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	eminsem	emin miysem?	emin değilsem	emin değil miysem?
sen (if you)	eminsen	emin miysen?	emin değilsen	emin değil miysen?
o (if he/she/it)	eminse	emin miyse?	emin değilse	emin değil miyse?
biz (if we)	eminsek	emin miysek?	emin değilsek	emin değil miysek?
siz (if you)	eminseniz	emin miyseniz?	emin değilseniz	emin değil miyseniz?
onlar (if they)	eminseler	emin miyseler?	emin değilseler / değillerse	emin değil miyseler?

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “emin”, in Nişanyan Sözlük