From gual (“coal, charcoal”) + -igh.
gualaigh (present analytic gualaíonn, future analytic gualóidh, verbal noun gualú, past participle gualaithe)
- (transitive, intransitive) char
- Synonym: déan gualach de
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
gualaím
|
gualaíonn tú; gualaír†
|
gualaíonn sé, sí
|
gualaímid; gualaíonn muid
|
gualaíonn sibh
|
gualaíonn siad; gualaíd†
|
a ghualaíonn; a ghualaíos / a ngualaíonn*
|
gualaítear
|
past
|
ghualaigh mé; ghualaíos
|
ghualaigh tú; ghualaís
|
ghualaigh sé, sí
|
ghualaíomar; ghualaigh muid
|
ghualaigh sibh; ghualaíobhair
|
ghualaigh siad; ghualaíodar
|
a ghualaigh / ar ghualaigh*
|
gualaíodh
|
past habitual
|
ghualaínn / ngualaínn‡‡
|
ghualaíteá / ngualaíteᇇ
|
ghualaíodh sé, sí / ngualaíodh sé, s퇇
|
ghualaímis; ghualaíodh muid / ngualaímis‡‡; ngualaíodh muid‡‡
|
ghualaíodh sibh / ngualaíodh sibh‡‡
|
ghualaídís; ghualaíodh siad / ngualaídís‡‡; ngualaíodh siad‡‡
|
a ghualaíodh / a ngualaíodh*
|
ghualaítí / ngualaít퇇
|
future
|
gualóidh mé; gualód; gualóchaidh mé†
|
gualóidh tú; gualóir†; gualóchaidh tú†
|
gualóidh sé, sí; gualóchaidh sé, sí†
|
gualóimid; gualóidh muid; gualóchaimid†; gualóchaidh muid†
|
gualóidh sibh; gualóchaidh sibh†
|
gualóidh siad; gualóid†; gualóchaidh siad†
|
a ghualóidh; a ghualós; a ghualóchaidh†; a ghualóchas† / a ngualóidh*; a ngualóchaidh*†
|
gualófar; gualóchar†
|
conditional
|
ghualóinn; ghualóchainn† / ngualóinn‡‡; ngualóchainn†‡‡
|
ghualófá; ghualóchthᆠ/ ngualófᇇ; ngualóchthᆇ‡
|
ghualódh sé, sí; ghualóchadh sé, sí† / ngualódh sé, s퇇; ngualóchadh sé, s톇‡
|
ghualóimis; ghualódh muid; ghualóchaimis†; ghualóchadh muid† / ngualóimis‡‡; ngualódh muid‡‡; ngualóchaimis†‡‡; ngualóchadh muid†‡‡
|
ghualódh sibh; ghualóchadh sibh† / ngualódh sibh‡‡; ngualóchadh sibh†‡‡
|
ghualóidís; ghualódh siad; ghualóchadh siad† / ngualóidís‡‡; ngualódh siad‡‡; ngualóchadh siad†‡‡
|
a ghualódh; a ghualóchadh† / a ngualódh*; a ngualóchadh*†
|
ghualófaí; ghualóchthaí† / ngualófa퇇; ngualóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ngualaí mé; go ngualaíod†
|
go ngualaí tú; go ngualaír†
|
go ngualaí sé, sí
|
go ngualaímid; go ngualaí muid
|
go ngualaí sibh
|
go ngualaí siad; go ngualaíd†
|
—
|
go ngualaítear
|
past
|
dá ngualaínn
|
dá ngualaíteá
|
dá ngualaíodh sé, sí
|
dá ngualaímis; dá ngualaíodh muid
|
dá ngualaíodh sibh
|
dá ngualaídís; dá ngualaíodh siad
|
—
|
dá ngualaítí
|
imperative
|
gualaím
|
gualaigh
|
gualaíodh sé, sí
|
gualaímis
|
gualaígí; gualaídh†
|
gualaídís
|
—
|
gualaítear
|
verbal noun
|
gualú
|
past participle
|
gualaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See the etymology of the corresponding lemma form.
gualaigh
- vocative/genitive singular of gualach (“charcoal”)
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- “char”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024
- Ó Dónaill, Niall (1977) “gualaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “gualaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “gualaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024