ponury

See also: ponurý

Polish

Etymology

From ponurzyć +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈnu.rɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -urɘ
• Syllabification: po‧nu‧ry

Adjective

ponury (comparative bardziej ponury, superlative najbardziej ponury, derived adverb ponuro)

1. grim, gloomy

Declension

Declension of ponury (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ponury		ponura	ponure	ponurzy	ponure
genitive	ponurego		ponurej	ponurego	ponurych
dative	ponuremu		ponurej	ponuremu	ponurym
accusative	ponurego	ponury	ponurą	ponure	ponurych	ponure
instrumental	ponurym		ponurą	ponurym	ponurymi
locative	ponurym		ponurej	ponurym	ponurych

Derived terms

adjective

• ponuracki
• ponurawy

 

noun

• ponuractwo
• ponuraczka
• ponurak
• ponurość

 

verbs

• ponurzeć
• sponurzeć

 

Further reading

• ponury in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ponury in Polish dictionaries at PWN