sahip

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish صاحب (sâhib), ultimately from Arabic صَاحِب (ṣāḥib).

Pronunciation

• IPA^(key): /saːhip/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: sa‧hip

Noun

sahip (definite accusative sahibi, plural sahipler)

1. (law) owner, possessor
2. master

Declension

Inflection
Nominative	sahip
Definite accusative	sahibi
	Singular	Plural
Nominative	sahip	sahipler
Definite accusative	sahibi	sahipleri
Dative	sahibe	sahiplere
Locative	sahipte	sahiplerde
Ablative	sahipten	sahiplerden
Genitive	sahibin	sahiplerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sahibim sahiplerim 2nd singular sahibin sahiplerin 3rd singular sahibi sahipleri 1st plural sahibimiz sahiplerimiz 2nd plural sahibiniz sahipleriniz 3rd plural sahipleri sahipleri Definite accusative Singular Plural 1st singular sahibimi sahiplerimi 2nd singular sahibini sahiplerini 3rd singular sahibini sahiplerini 1st plural sahibimizi sahiplerimizi 2nd plural sahibinizi sahiplerinizi 3rd plural sahiplerini sahiplerini Dative Singular Plural 1st singular sahibime sahiplerime 2nd singular sahibine sahiplerine 3rd singular sahibine sahiplerine 1st plural sahibimize sahiplerimize 2nd plural sahibinize sahiplerinize 3rd plural sahiplerine sahiplerine Locative Singular Plural 1st singular sahibimde sahiplerimde 2nd singular sahibinde sahiplerinde 3rd singular sahibinde sahiplerinde 1st plural sahibimizde sahiplerimizde 2nd plural sahibinizde sahiplerinizde 3rd plural sahiplerinde sahiplerinde Ablative Singular Plural 1st singular sahibimden sahiplerimden 2nd singular sahibinden sahiplerinden 3rd singular sahibinden sahiplerinden 1st plural sahibimizden sahiplerimizden 2nd plural sahibinizden sahiplerinizden 3rd plural sahiplerinden sahiplerinden Genitive Singular Plural 1st singular sahibimin sahiplerimin 2nd singular sahibinin sahiplerinin 3rd singular sahibinin sahiplerinin 1st plural sahibimizin sahiplerimizin 2nd plural sahibinizin sahiplerinizin 3rd plural sahiplerinin sahiplerinin

Synonyms

• (law): iye, malik

Hypernyms

• (law): gerçek kişi, tüzel kişi

Hyponyms

law: Hypernyms of sahip

• araba sahibi
• daire sahibi
• ev sahibi
• köpek sahibi
• otel sahibi
• otomobil sahibi
• tarla sahibi

 

Derived terms

• sahibe
• sahip çıkmak
• sahip olmak
• sahipçe
• sahipçi
• sahipçik
• sahipken
• sahiple
• sahipli
• sahiplik
• sahipse
• sahipsi
• sahipsiz

 

Related terms

• sahib-i tertip