инсан

Avar

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Arabic إنسان. Compare Azerbaijani insan.

Noun

инсан • (insan)

1. man, human

Bashkir

Etymology

From Arabic إِنْسَان (ʔinsān, “human being”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ïnˈsän]
• Hyphenation: ин‧сан

Noun

инсан • (insan)

1. (rare, in philosophical or religious contexts) human being

   Мәрхәмәт эйәһе Аллаһ Ҡөрьәнде өйрәтте. Инсанды Ул яралтты. Һөйләшергә өйрәтте. (The Quran, Ar-Rahman: 1-4.)

   Mərxəmət eyəhe Allah Qörʹənde öyrətte. İnsandı Ul yaralttı. Höyləşergə öyrətte.

   Allah, the Most Compassionate, taught the Quran, created humanity, and taught them speech.

   (literally, “Allah, the master of mercy, taught the Quran. He created the man. (He) taught to speak.”)

Declension

Declension of инсан (insan)

	singular	plural
absolute	инсан (insan)	инсандар (insandar)
definite genitive	инсандың (insandıñ)	инсандарҙың (insandarźıñ)
dative	инсанға (insanğa)	инсандарға (insandarğa)
definite accusative	инсанды (insandı)	инсандарҙы (insandarźı)
locative	инсанда (insanda)	инсандарҙа (insandarźa)
ablative	инсандан (insandan)	инсандарҙан (insandarźan)

Synonyms

• кеше (keşe)
• әҙәм (əźəm)
• бәндә (bəndə)

Karaim

Etymology

Derived from Arabic إنسان (ʔinsān).

Noun

инсан • (insan)

1. human.

   Synonym: адам

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “инсан”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Kumyk

Etymology

From Arabic إنسان (ʔinsān, “human being”).

Noun

инсан • (insan)

1. human, man

Declension

Declension of инсан (insan)

	Singular	Plural
nominative	инсан (insan)	инсанлар (insanlar)
accusative	инсанны (insannı)	инсанланы (insanlanı)
dative	инсангъа (insanğa)	инсанлагъа (insanlağa)
locative	инсанда (insanda)	инсанларда (insanlarda)
ablative	инсандан (insandan)	инсанлардан (insanlardan)
genitive	инсанны (insannı)	инсанланы (insanlanı)

Possessive forms of инсан (insan)

1sg	Singular	Plural
nominative	инсаным (insanım)	инсанларым (insanlarım)
accusative	инсанымны (insanımnı)	инсанларымны (insanlarımnı)
dative	инсанымгъа (insanımğa)	инсанларыма (insanlarıma)
locative	инсанымда (insanımda)	инсанларымда (insanlarımda)
ablative	инсанымдан (insanımdan)	инсанларымдан (insanlarımdan)
genitive	инсанымны (insanımnı)	инсанларымны (insanlarımnı)
1pl	Singular	Plural
nominative	инсаныбыз (insanıbız)	инсанларыбыз (insanlarıbız)
accusative	инсаныбызны (insanıbıznı)	инсанларыбызны (insanlarıbıznı)
dative	инсаныбызгъа (insanıbızğa)	инсанларыбызгъа (insanlarıbızğa)
locative	инсаныбызда (insanıbızda)	инсанларыбызда (insanlarıbızda)
ablative	инсаныбыздан (insanıbızdan)	инсанларыбыздан (insanlarıbızdan)
genitive	инсаныбызны (insanıbıznı)	инсанларыбызны (insanlarıbıznı)
2sg	Singular	Plural
nominative	инсанынгъ (insanınğ)	инсанларынгъ (insanlarınğ)
accusative	инсанынгъны (insanınğnı)	инсанларынгъны (insanlarınğnı)
dative	инсанынгъа (insanınğa)	инсанларынгъа (insanlarınğa)
locative	инсанынгъда (insanınğda)	инсанларынгъда (insanlarınğda)
ablative	инсанынгъдан (insanınğdan)	инсанларынгъдан (insanlarınğdan)
genitive	инсанынгъны (insanınğnı)	инсанларынгъны (insanlarınğnı)
2pl	Singular	Plural
nominative	инсаныгъыз (insanığız)	инсанларыгъыз (insanlarığız)
accusative	инсаныгъызны (insanığıznı)	инсанларыгъызны (insanlarığıznı)
dative	инсаныгъызгъа (insanığızğa)	инсанларыгъызгъа (insanlarığızğa)
locative	инсаныгъызда (insanığızda)	инсанларыгъызда (insanlarığızda)
ablative	инсаныгъыздан (insanığızdan)	инсанларыбыздан (insanlarıbızdan)
genitive	инсаныгъызны (insanığıznı)	инсанларыгъызны (insanlarığıznı)
3	Singular	Plural
nominative	инсаны (insanı)	инсанлары (insanları)
accusative	инсанын (insanın)	инсанларын (insanların)
dative	инсанына (insanına)	инсанларына (insanlarına)
locative	инсанында (insanında)	инсанларында (insanlarında)
ablative	инсанындан (insanından)	инсанларындан (insanlarından)
genitive	инсаныны (insanını)	инсанларыны (insanlarını)

Further reading

• Бамматов Б.Г., editor (2013), “инсан”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Etymology

From Arabic إنسان (ʔinsān, “human being”).

Noun

инсан • (insan) (Arabic spelling ئنسان)

1. person, persona

Declension

Declension of инсан

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	инсан insan	инсандар insandar
genitive (илик)	инсандын insandın	инсандардын insandardın
dative (барыш)	инсанга insanga	инсандарга insandarga
accusative (табыш)	инсанды insandı	инсандарды insandardı
locative (жатыш)	инсанда insanda	инсандарда insandarda
ablative (чыгыш)	инсандан insandan	инсандардан insandardan
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	инсаным insanım	инсандарым insandarım
genitive	инсанымдын insanımdın	инсандарымдын insandarımdın
dative	инсаныма insanıma	инсандарыма insandarıma
accusative	инсанымды insanımdı	инсандарымды insandarımdı
locative	инсанымда insanımda	инсандарымда insandarımda
ablative	инсанымдан insanımdan	инсандарымдан insandarımdan
	second-person singular informal (сенин)
nominative	инсаның insanıŋ	инсандарың insandarıŋ
genitive	инсаныңдын insanıŋdın	инсандарыңдын insandarıŋdın
dative	инсаныңа insanıŋa	инсандарыңа insandarıŋa
accusative	инсаныңды insanıŋdı	инсандарыңды insandarıŋdı
locative	инсаныңда insanıŋda	инсандарыңда insandarıŋda
ablative	инсаныңдан insanıŋdan	инсандарыңдан insandarıŋdan
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	инсаныңыз insanıŋız	инсандарыңыз insandarıŋız
genitive	инсаныңыздын insanıŋızdın	инсандарыңыздын insandarıŋızdın
dative	инсаныңызга insanıŋızga	инсандарыңызга insandarıŋızga
accusative	инсаныңызды insanıŋızdı	инсандарыңызды insandarıŋızdı
locative	инсаныңызда insanıŋızda	инсандарыңызда insandarıŋızda
ablative	инсаныңыздан insanıŋızdan	инсандарыңыздан insandarıŋızdan

Lezgi

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Arabic إنسان. Compare Azerbaijani insan.

Noun

инсан • (insan)

1. man, human