ἐπέεσσιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /e.pé.es.sin/ → /eˈpe.es.sin/ → /eˈpe.e.sin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pé.es.sin/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eˈpe.es.sin/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eˈpe.es.sin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eˈpe.es.sin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eˈpe.e.sin/

Noun

ἐπέεσσιν • (epéessin)

1. (Epic) dative plural of ἔπος (épos)