aanwerken

Dutch

Etymology

Compound of aan +‎ werken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːnˌʋɛr.kə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧wer‧ken

Verb

aanwerken

1. (intransitive, dated) to obstruct, to make an effort [with tegen ‘against’]
2. (transitive, dated, mostly apiculture) to rebuild, to replenish, to restore

Inflection

Conjugation of aanwerken (weak, separable)
infinitive	aanwerken
past singular	werkte aan
past participle	aangewerkt
infinitive	aanwerken
gerund	aanwerken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	werk aan	werkte aan	aanwerk	aanwerkte
2nd person sing. (jij)	werkt aan, werk aan2	werkte aan	aanwerkt	aanwerkte
2nd person sing. (u)	werkt aan	werkte aan	aanwerkt	aanwerkte
2nd person sing. (gij)	werkt aan	werkte aan	aanwerkt	aanwerkte
3rd person singular	werkt aan	werkte aan	aanwerkt	aanwerkte
plural	werken aan	werkten aan	aanwerken	aanwerkten
subjunctive sing.1	werke aan	werkte aan	aanwerke	aanwerkte
subjunctive plur.1	werken aan	werkten aan	aanwerken	aanwerkten
imperative sing.	werk aan
imperative plur.1	werkt aan
participles	aanwerkend	aangewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.