amechtig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch amechtich, from amacht (“powerlessness”) +‎ -ich.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːˈmɛx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: amech‧tig

Adjective

amechtig (comparative amechtiger, superlative amechtigst)

1. strongly panting, short of breath
2. (figurative) forced, frantic
   • 2024 October 11, Raoul du Pré, “Wilders' X-account is een sinkhole waarin de hele Nederlandse politiek dreigt te verdwijnen”, in Volkskrant‎^[1], archived from the original on 11 October 2024:

     Kamerleden van VVD, NSC en BBB doen intussen amechtige pogingen om de rust terug te brengen met oproepen aan de oppositie: die moet het allemaal niet zo belangrijk maken.

     In the meantime, VVD, NSC, and BBB members of parliament are making frantic efforts to restore peace by appealing to the opposition: they shouldn't make it bigger than it is.

Declension

Declension of amechtig
uninflected	amechtig
inflected	amechtige
comparative	amechtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		amechtig	amechtiger	het amechtigst het amechtigste
indefinite	m./f. sing.	amechtige	amechtigere	amechtigste
	n. sing.	amechtig	amechtiger	amechtigste
	plural	amechtige	amechtigere	amechtigste
definite		amechtige	amechtigere	amechtigste
partitive		amechtigs	amechtigers	—

Adverb

amechtig

1. in a forced, frantic way