doku

Finnish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoku/, [ˈdo̞ku]
• Rhymes: -oku
• Syllabification^(key): do‧ku

Etymology 1

dokata +‎ -u

Noun

doku (slang)

1. drunkard

   Synonyms: see Thesaurus:juoppo

Declension

Inflection of doku (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative		doku	dokut
genitive		dokun	dokujen
partitive		dokua	dokuja
illative		dokuun	dokuihin
		singular	plural
nominative		doku	dokut
accusative	nom.	doku	dokut
	gen.	dokun
genitive		dokun	dokujen
partitive		dokua	dokuja
inessive		dokussa	dokuissa
elative		dokusta	dokuista
illative		dokuun	dokuihin
adessive		dokulla	dokuilla
ablative		dokulta	dokuilta
allative		dokulle	dokuille
essive		dokuna	dokuina
translative		dokuksi	dokuiksi
abessive		dokutta	dokuitta
instructive		—	dokuin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of doku (Kotus type 1/valo, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative dokuni dokuni accusative nom. dokuni dokuni gen. dokuni genitive dokuni dokujeni partitive dokuani dokujani inessive dokussani dokuissani elative dokustani dokuistani illative dokuuni dokuihini adessive dokullani dokuillani ablative dokultani dokuiltani allative dokulleni dokuilleni essive dokunani dokuinani translative dokukseni dokuikseni abessive dokuttani dokuittani instructive — — comitative — dokuineni second-person singular possessor singular plural nominative dokusi dokusi accusative nom. dokusi dokusi gen. dokusi genitive dokusi dokujesi partitive dokuasi dokujasi inessive dokussasi dokuissasi elative dokustasi dokuistasi illative dokuusi dokuihisi adessive dokullasi dokuillasi ablative dokultasi dokuiltasi allative dokullesi dokuillesi essive dokunasi dokuinasi translative dokuksesi dokuiksesi abessive dokuttasi dokuittasi instructive — — comitative — dokuinesi first-person plural possessor singular plural nominative dokumme dokumme accusative nom. dokumme dokumme gen. dokumme genitive dokumme dokujemme partitive dokuamme dokujamme inessive dokussamme dokuissamme elative dokustamme dokuistamme illative dokuumme dokuihimme adessive dokullamme dokuillamme ablative dokultamme dokuiltamme allative dokullemme dokuillemme essive dokunamme dokuinamme translative dokuksemme dokuiksemme abessive dokuttamme dokuittamme instructive — — comitative — dokuinemme second-person plural possessor singular plural nominative dokunne dokunne accusative nom. dokunne dokunne gen. dokunne genitive dokunne dokujenne partitive dokuanne dokujanne inessive dokussanne dokuissanne elative dokustanne dokuistanne illative dokuunne dokuihinne adessive dokullanne dokuillanne ablative dokultanne dokuiltanne allative dokullenne dokuillenne essive dokunanne dokuinanne translative dokuksenne dokuiksenne abessive dokuttanne dokuittanne instructive — — comitative — dokuinenne third-person possessor singular plural nominative dokunsa dokunsa accusative nom. dokunsa dokunsa gen. dokunsa genitive dokunsa dokujensa partitive dokuaan dokuansa dokujaan dokujansa inessive dokussaan dokussansa dokuissaan dokuissansa elative dokustaan dokustansa dokuistaan dokuistansa illative dokuunsa dokuihinsa adessive dokullaan dokullansa dokuillaan dokuillansa ablative dokultaan dokultansa dokuiltaan dokuiltansa allative dokulleen dokullensa dokuilleen dokuillensa essive dokunaan dokunansa dokuinaan dokuinansa translative dokukseen dokuksensa dokuikseen dokuiksensa abessive dokuttaan dokuttansa dokuittaan dokuittansa instructive — — comitative — dokuineen dokuinensa

Further reading

• “1. doku”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01

Etymology 2

Noun

doku (colloquial)

1. Clipping of dokumentti (“documentary film”)..

Declension

Inflection of doku (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative		doku	dokut
genitive		dokun	dokujen
partitive		dokua	dokuja
illative		dokuun	dokuihin
		singular	plural
nominative		doku	dokut
accusative	nom.	doku	dokut
	gen.	dokun
genitive		dokun	dokujen
partitive		dokua	dokuja
inessive		dokussa	dokuissa
elative		dokusta	dokuista
illative		dokuun	dokuihin
adessive		dokulla	dokuilla
ablative		dokulta	dokuilta
allative		dokulle	dokuille
essive		dokuna	dokuina
translative		dokuksi	dokuiksi
abessive		dokutta	dokuitta
instructive		—	dokuin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of doku (Kotus type 1/valo, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative dokuni dokuni accusative nom. dokuni dokuni gen. dokuni genitive dokuni dokujeni partitive dokuani dokujani inessive dokussani dokuissani elative dokustani dokuistani illative dokuuni dokuihini adessive dokullani dokuillani ablative dokultani dokuiltani allative dokulleni dokuilleni essive dokunani dokuinani translative dokukseni dokuikseni abessive dokuttani dokuittani instructive — — comitative — dokuineni second-person singular possessor singular plural nominative dokusi dokusi accusative nom. dokusi dokusi gen. dokusi genitive dokusi dokujesi partitive dokuasi dokujasi inessive dokussasi dokuissasi elative dokustasi dokuistasi illative dokuusi dokuihisi adessive dokullasi dokuillasi ablative dokultasi dokuiltasi allative dokullesi dokuillesi essive dokunasi dokuinasi translative dokuksesi dokuiksesi abessive dokuttasi dokuittasi instructive — — comitative — dokuinesi first-person plural possessor singular plural nominative dokumme dokumme accusative nom. dokumme dokumme gen. dokumme genitive dokumme dokujemme partitive dokuamme dokujamme inessive dokussamme dokuissamme elative dokustamme dokuistamme illative dokuumme dokuihimme adessive dokullamme dokuillamme ablative dokultamme dokuiltamme allative dokullemme dokuillemme essive dokunamme dokuinamme translative dokuksemme dokuiksemme abessive dokuttamme dokuittamme instructive — — comitative — dokuinemme second-person plural possessor singular plural nominative dokunne dokunne accusative nom. dokunne dokunne gen. dokunne genitive dokunne dokujenne partitive dokuanne dokujanne inessive dokussanne dokuissanne elative dokustanne dokuistanne illative dokuunne dokuihinne adessive dokullanne dokuillanne ablative dokultanne dokuiltanne allative dokullenne dokuillenne essive dokunanne dokuinanne translative dokuksenne dokuiksenne abessive dokuttanne dokuittanne instructive — — comitative — dokuinenne third-person possessor singular plural nominative dokunsa dokunsa accusative nom. dokunsa dokunsa gen. dokunsa genitive dokunsa dokujensa partitive dokuaan dokuansa dokujaan dokujansa inessive dokussaan dokussansa dokuissaan dokuissansa elative dokustaan dokustansa dokuistaan dokuistansa illative dokuunsa dokuihinsa adessive dokullaan dokullansa dokuillaan dokuillansa ablative dokultaan dokultansa dokuiltaan dokuiltansa allative dokulleen dokullensa dokuilleen dokuillensa essive dokunaan dokunansa dokuinaan dokuinansa translative dokukseen dokuksensa dokuikseen dokuiksensa abessive dokuttaan dokuttansa dokuittaan dokuittansa instructive — — comitative — dokuineen dokuinensa

Further reading

• “2. doku”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01

Anagrams

• kudo

Japanese

Romanization

doku

1. Rōmaji transcription of どく

Laboya

Noun

doku

1. sin, wrongdoing

   Synonyms: jala, ĵiraka

References

• Rina, A. Dj., Kabba, John Lado B. (2011) “doku”, in Kamus Bahasa Lamboya, Kabupaten Sumba Bakat [Dictionary of Lamboya Language, West Sumba Regency], Waikabubak: Dinas Kebudayaan dan Pariwisata, Kabupaten Sumba Bakat, page 15

Latvian

Noun

doku m

1. inflection of doks:
   1. accusative/instrumental singular
   2. genitive plural

Turkish

Noun

doku (definite accusative dokuyu, plural dokular)

1. (biology) tissue (aggregation of cells)
2. (textile) texture (types of surfaces)

Declension

Inflection
Nominative	doku
Definite accusative	dokuyu
	Singular	Plural
Nominative	doku	dokular
Definite accusative	dokuyu	dokuları
Dative	dokuya	dokulara
Locative	dokuda	dokularda
Ablative	dokudan	dokulardan
Genitive	dokunun	dokuların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular dokum dokularım 2nd singular dokun dokuların 3rd singular dokusu dokuları 1st plural dokumuz dokularımız 2nd plural dokunuz dokularınız 3rd plural dokuları dokuları Definite accusative Singular Plural 1st singular dokumu dokularımı 2nd singular dokunu dokularını 3rd singular dokusunu dokularını 1st plural dokumuzu dokularımızı 2nd plural dokunuzu dokularınızı 3rd plural dokularını dokularını Dative Singular Plural 1st singular dokuma dokularıma 2nd singular dokuna dokularına 3rd singular dokusuna dokularına 1st plural dokumuza dokularımıza 2nd plural dokunuza dokularınıza 3rd plural dokularına dokularına Locative Singular Plural 1st singular dokumda dokularımda 2nd singular dokunda dokularında 3rd singular dokusunda dokularında 1st plural dokumuzda dokularımızda 2nd plural dokunuzda dokularınızda 3rd plural dokularında dokularında Ablative Singular Plural 1st singular dokumdan dokularımdan 2nd singular dokundan dokularından 3rd singular dokusundan dokularından 1st plural dokumuzdan dokularımızdan 2nd plural dokunuzdan dokularınızdan 3rd plural dokularından dokularından Genitive Singular Plural 1st singular dokumun dokularımın 2nd singular dokunun dokularının 3rd singular dokusunun dokularının 1st plural dokumuzun dokularımızın 2nd plural dokunuzun dokularınızın 3rd plural dokularının dokularının

Derived terms

• dokumak
• doku uyuşmazlığı

Wolio

Pronunciation

• IPA^(key): /ɗoku/

Verb

doku

1. to swallow

References

• Anceaux, Johannes C. 1987. Wolio Dictionary (Wolio-English-Indonesian) / Kamus Bahasa Wolio (Wolio-Inggeris-Indonesia). Dordrecht: Foris.