feitelijk

Dutch

Etymology

From feit +‎ -lijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

feitelijk (comparative feitelijker, superlative feitelijkst)

1. actual
2. factual

Declension

Declension of feitelijk
uninflected	feitelijk
inflected	feitelijke
comparative	feitelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		feitelijk	feitelijker	het feitelijkst het feitelijkste
indefinite	m./f. sing.	feitelijke	feitelijkere	feitelijkste
	n. sing.	feitelijk	feitelijker	feitelijkste
	plural	feitelijke	feitelijkere	feitelijkste
definite		feitelijke	feitelijkere	feitelijkste
partitive		feitelijks	feitelijkers	—

Adverb

feitelijk

1. in fact, de facto
2. actually