kabbelen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɑbələ(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

kabbelen

1. to babble, to murmur

Conjugation

Conjugation of kabbelen (weak)
infinitive	kabbelen
past singular	kabbelde
past participle	gekabbeld
infinitive	kabbelen
gerund	kabbelen n
	present tense	past tense
1st person singular	kabbel	kabbelde
2nd person sing. (jij)	kabbelt, kabbel2	kabbelde
2nd person sing. (u)	kabbelt	kabbelde
2nd person sing. (gij)	kabbelt	kabbelde
3rd person singular	kabbelt	kabbelde
plural	kabbelen	kabbelden
subjunctive sing.1	kabbele	kabbelde
subjunctive plur.1	kabbelen	kabbelden
imperative sing.	kabbel
imperative plur.1	kabbelt
participles	kabbelend	gekabbeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• knabbele