kojec

Old Polish

Alternative forms

• kociec

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kotьcь.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kɔjɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /kɔjɛt͡s/

Noun

kojec m animacy unattested

1. (attested in Lesser Poland) pen, coop
   • 1898-2024 [1498], Rocznik Krakowski‎^[1], volume XVI, Krakow, page 67:

     2 koycze gallinarum

     [2 kojce gallinarum]

   • 1874-1891 [c. 1420], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XXV, page 229:

     W sobotą swoyewala dussa pkelne czoczcze

     [W sobotę zwojewała dusza pkielne koćce]

Descendants

• Polish: kojec
  • → Ukrainian: ко́єць (kójecʹ)

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kojec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kojec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.jɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔjɛt͡s
• Syllabification: ko‧jec

Noun

kojec m inan (diminutive kojczyk)

1. playpen
2. coop

Declension

Declension of kojec

	singular	plural
nominative	kojec	kojce
genitive	kojca	kojców
dative	kojcowi	kojcom
accusative	kojec	kojce
instrumental	kojcem	kojcami
locative	kojcu	kojcach
vocative	kojcu	kojce

Derived terms

• kojcowy

 

Descendants

• → Ukrainian: ко́єць (kójecʹ)

Further reading

• kojec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kojec in Polish dictionaries at PWN