koryfeusz

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin coryphaeus, from Ancient Greek κορυφαῖος (koruphaîos).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.rɘˈfɛ.uʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛuʂ
• Syllabification: ko‧ry‧fe‧usz

Noun

koryfeusz m pers (female equivalent koryfejka)

1. (Ancient Greece, drama, historical) coryphaeus, corypheus (conductor of the dramatic chorus)

   Synonym: koryfej

2. (by extension, figuratively, literary) luminary (one who is an inspiration to others; one who has achieved success in one's chosen field)

   Synonyms: koryfej, luminarz, znakomitość

3. (by extension, ballet) soloist

Declension

Declension of koryfeusz

	singular	plural
nominative	koryfeusz	koryfeusze
genitive	koryfeusza	koryfeuszów/koryfeuszy
dative	koryfeuszowi	koryfeuszom
accusative	koryfeusza	koryfeuszów/koryfeuszy
instrumental	koryfeuszem	koryfeuszami
locative	koryfeuszu	koryfeuszach
vocative	koryfeuszu	koryfeusze

Related terms

noun

• koryfej

Further reading

• koryfeusz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koryfeusz in Polish dictionaries at PWN