moruk

Turkish

Etymology

From Armenian մորուք (morukʻ, “beard”).

Noun

moruk (definite accusative moruğu, plural moruklar)

1. (slang) geezer, old man
2. (colloquial, slang) dude, pal

Declension

Inflection
Nominative	moruk
Definite accusative	moruğu
	Singular	Plural
Nominative	moruk	moruklar
Definite accusative	moruğu	morukları
Dative	moruğa	moruklara
Locative	morukta	moruklarda
Ablative	moruktan	moruklardan
Genitive	moruğun	morukların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular moruğum moruklarım 2nd singular moruğun morukların 3rd singular moruğu morukları 1st plural moruğumuz moruklarımız 2nd plural moruğunuz moruklarınız 3rd plural morukları morukları Definite accusative Singular Plural 1st singular moruğumu moruklarımı 2nd singular moruğunu moruklarını 3rd singular moruğunu moruklarını 1st plural moruğumuzu moruklarımızı 2nd plural moruğunuzu moruklarınızı 3rd plural moruklarını moruklarını Dative Singular Plural 1st singular moruğuma moruklarıma 2nd singular moruğuna moruklarına 3rd singular moruğuna moruklarına 1st plural moruğumuza moruklarımıza 2nd plural moruğunuza moruklarınıza 3rd plural moruklarına moruklarına Locative Singular Plural 1st singular moruğumda moruklarımda 2nd singular moruğunda moruklarında 3rd singular moruğunda moruklarında 1st plural moruğumuzda moruklarımızda 2nd plural moruğunuzda moruklarınızda 3rd plural moruklarında moruklarında Ablative Singular Plural 1st singular moruğumdan moruklarımdan 2nd singular moruğundan moruklarından 3rd singular moruğundan moruklarından 1st plural moruğumuzdan moruklarımızdan 2nd plural moruğunuzdan moruklarınızdan 3rd plural moruklarından moruklarından Genitive Singular Plural 1st singular moruğumun moruklarımın 2nd singular moruğunun moruklarının 3rd singular moruğunun moruklarının 1st plural moruğumuzun moruklarımızın 2nd plural moruğunuzun moruklarınızın 3rd plural moruklarının moruklarının

References

• “moruk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “moruk”, in Nişanyan Sözlük