nomumi

Esperanto

Etymology

From nomo (“name”, noun) +‎ -um- +‎ -i.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [nomˈumi]
• Rhymes: -umi
• Hyphenation: nom‧um‧i

Verb

nomumi (present nomumas, past nomumis, future nomumos, conditional nomumus, volitive nomumu)

1. to name (bestow a title upon someone, with corresponding authority)
   • 2002, La Sankta Biblio‎^[1], archived from the original on 4 March 2016, I Makabeoj 3:55:

     Poste Judas nomumis super la popolo milestrojn, centestrojn, kvindekestrojn kaj dekestrojn.

     Judas appointed leaders of the people in charge of thousands and hundreds and fifties and tens.

Conjugation

Conjugation of nomumi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		nomumas		nomumis		nomumos
active participle		nomumanta	nomumantaj	nomuminta	nomumintaj	nomumonta	nomumontaj
	acc.	nomumantan	nomumantajn	nomumintan	nomumintajn	nomumontan	nomumontajn
passive participle		nomumata	nomumataj	nomumita	nomumitaj	nomumota	nomumotaj
	acc.	nomumatan	nomumatajn	nomumitan	nomumitajn	nomumotan	nomumotajn
nominal active participle		nomumanto	nomumantoj	nomuminto	nomumintoj	nomumonto	nomumontoj
	acc.	nomumanton	nomumantojn	nomuminton	nomumintojn	nomumonton	nomumontojn
nominal passive participle		nomumato	nomumatoj	nomumito	nomumitoj	nomumoto	nomumotoj
	acc.	nomumaton	nomumatojn	nomumiton	nomumitojn	nomumoton	nomumotojn
adverbial active participle		nomumante		nomuminte		nomumonte
adverbial passive participle		nomumate		nomumite		nomumote

infinitive		nomumi						imperative		nomumu						conditional		nomumus