overdrijven

Dutch

Etymology 1

From over- +‎ drijven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoːvərˈdrɛi̯və(n)/
• Hyphenation: o‧ver‧drij‧ven
• Rhymes: -ɛi̯vən

Verb

overdrijven

1. to exaggerate, to overstate

Conjugation

Conjugation of overdrijven (strong class 1, prefixed)
infinitive	overdrijven
past singular	overdreef
past participle	overdreven
infinitive	overdrijven
gerund	overdrijven n
	present tense	past tense
1st person singular	overdrijf	overdreef
2nd person sing. (jij)	overdrijft, overdrijf2	overdreef
2nd person sing. (u)	overdrijft	overdreef
2nd person sing. (gij)	overdrijft	overdreeft
3rd person singular	overdrijft	overdreef
plural	overdrijven	overdreven
subjunctive sing.1	overdrijve	overdreve
subjunctive plur.1	overdrijven	overdreven
imperative sing.	overdrijf
imperative plur.1	overdrijft
participles	overdrijvend	overdreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

From over +‎ drijven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoːvərˌdrɛi̯və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: o‧ver‧drij‧ven

Verb

overdrijven

1. to float over

Conjugation

Conjugation of overdrijven (strong class 1, separable)
infinitive	overdrijven
past singular	dreef over
past participle	overgedreven
infinitive	overdrijven
gerund	overdrijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	drijf over	dreef over	overdrijf	overdreef
2nd person sing. (jij)	drijft over, drijf over2	dreef over	overdrijft	overdreef
2nd person sing. (u)	drijft over	dreef over	overdrijft	overdreef
2nd person sing. (gij)	drijft over	dreeft over	overdrijft	overdreeft
3rd person singular	drijft over	dreef over	overdrijft	overdreef
plural	drijven over	dreven over	overdrijven	overdreven
subjunctive sing.1	drijve over	dreve over	overdrijve	overdreve
subjunctive plur.1	drijven over	dreven over	overdrijven	overdreven
imperative sing.	drijf over
imperative plur.1	drijft over
participles	overdrijvend	overgedreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• drijven over