sníomh

See also: snìomh

Irish

Etymology

From Middle Irish snímaid (“spins; twists”), from Old Irish sním, verbal noun of sníïd (“twists, binds, ties”), from Proto-Indo-European *(s)neh₁- (“to spin, sew”).

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /ʃnʲiːvˠ/, [ʃnʲiːə̯vˠ]
• (Connacht, Ulster) IPA^(key): /ʃnʲiːw/

Verb

sníomh (present analytic sníomhann, future analytic sníomhfaidh, verbal noun sníomh, past participle sníofa)

1. spin; twirl, turn
2. twist, twine; (hands) wring

   Is deacair seanslat a shníomh.

   You can't teach an old dog new tricks.

   (literally, “It's hard to twist an old rod.”)

3. strain, wrench
4. strive, struggle [with le ‘with’]

Conjugation

conjugation of sníomh (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	sníomhaim	sníomhann tú; sníomhair†	sníomhann sé, sí	sníomhaimid	sníomhann sibh	sníomhann siad; sníomhaid†	a shníomhann; a shníomhas / a sníomhann*	sníomhtar
	past	shníomh mé; shníomhas	shníomh tú; shníomhais	shníomh sé, sí	shníomhamar; shníomh muid	shníomh sibh; shníomhabhair	shníomh siad; shníomhadar	a shníomh / ar shníomh*	sníomhadh
	past habitual	shníomhainn / sníomhainn‡‡	shníomhtá / sníomhtᇇ	shníomhadh sé, sí / sníomhadh sé, s퇇	shníomhaimis; shníomhadh muid / sníomhaimis‡‡; sníomhadh muid‡‡	shníomhadh sibh / sníomhadh sibh‡‡	shníomhaidís; shníomhadh siad / sníomhaidís‡‡; sníomhadh siad‡‡	a shníomhadh / a sníomhadh*	shníomhtaí / sníomhta퇇
future		sníomhfaidh mé; sníomhfad	sníomhfaidh tú; sníomhfair†	sníomhfaidh sé, sí	sníomhfaimid; sníomhfaidh muid	sníomhfaidh sibh	sníomhfaidh siad; sníomhfaid†	a shníomhfaidh; a shníomhfas / a sníomhfaidh*	sníomhfar
conditional		shníomhfainn / sníomhfainn‡‡	shníomhfá / sníomhfᇇ	shníomhfadh sé, sí / sníomhfadh sé, s퇇	shníomhfaimis; shníomhfadh muid / sníomhfaimis‡‡; sníomhfadh muid‡‡	shníomhfadh sibh / sníomhfadh sibh‡‡	shníomhfaidís; shníomhfadh siad / sníomhfaidís‡‡; sníomhfadh siad‡‡	a shníomhfadh / a sníomhfadh*	shníomhfaí / sníomhfa퇇
subjunctive	present	go sníomha mé; go sníomhad†	go sníomha tú; go sníomhair†	go sníomha sé, sí	go sníomhaimid; go sníomha muid	go sníomha sibh	go sníomha siad; go sníomhaid†	—	go sníomhtar
	past	dá sníomhainn	dá sníomhtá	dá sníomhadh sé, sí	dá sníomhaimis; dá sníomhadh muid	dá sníomhadh sibh	dá sníomhaidís; dá sníomhadh siad	—	dá sníomhtaí
imperative		sníomhaim	sníomh	sníomhadh sé, sí	sníomhaimis	sníomhaigí; sníomhaidh†	sníomhaidís	—	sníomhtar
verbal noun		sníomh
past participle		sníofa

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

sníomh m (genitive singular as substantive sníomha, genitive as verbal noun sníofa)

1. verbal noun of sníomh
2. spinning
3. twisting, twining; (of hands) wringing
4. struggle; strain, wrench
5. care, anxiety

Declension

Substantive

Declension of sníomh (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative sníomh vocative a shníomh genitive sníomha dative sníomh forms with the definite article case singular nominative an sníomh genitive an tsníomha dative leis an sníomh don sníomh

Verbal noun

Declension of sníomh (irregular, no plural)

bare forms case singular nominative sníomh vocative a shníomh genitive sníofa dative sníomh forms with the definite article case singular nominative an sníomh genitive an tsníofa dative leis an sníomh don sníomh

Mutation

Mutated forms of sníomh

radical	lenition	eclipsis
sníomh	shníomh after an, tsníomh	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “sníomh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN