vermenigvuldigen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch vermenichvuldigen.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]vermenigvuldigen
Conjugation
[edit]Conjugation of vermenigvuldigen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vermenigvuldigen | |||
past singular | vermenigvuldigde | |||
past participle | vermenigvuldigd | |||
infinitive | vermenigvuldigen | |||
gerund | vermenigvuldigen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | vermenigvuldig | vermenigvuldigde | ||
2nd person sing. (jij) | vermenigvuldigt, vermenigvuldig2 | vermenigvuldigde | ||
2nd person sing. (u) | vermenigvuldigt | vermenigvuldigde | ||
2nd person sing. (gij) | vermenigvuldigt | vermenigvuldigde | ||
3rd person singular | vermenigvuldigt | vermenigvuldigde | ||
plural | vermenigvuldigen | vermenigvuldigden | ||
subjunctive sing.1 | vermenigvuldige | vermenigvuldigde | ||
subjunctive plur.1 | vermenigvuldigen | vermenigvuldigden | ||
imperative sing. | vermenigvuldig | |||
imperative plur.1 | vermenigvuldigt | |||
participles | vermenigvuldigend | vermenigvuldigd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |