Jacob Sprenger
| Teologoj | |
|---|---|
| DE LA KATOLIKA EKLEZIO | |
 | |
| sekso = viro | |
| nomo = Jakobo | |
| kromnomo= Sprenger | |
| naskiĝloko = Rheinfelden (Svisio) | |
| naskiĝdato = 1436 | |
| aktiveco = teologo kaj eble kunlaboranto en la kompilado de Malleus maleficarum de Heinrich Kramer | |
| nacieco = svisa | |
| mortodato = 1495 | |
| mortoloko = Strasburgo | |
Jacob Sprenger estis teologo de la katolika eklezio.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Jacob Sprenger naskiĝis en 1435 aŭ 1436 en Rheinfelden de kantono Argovio ĉe limo kun Margravio de Baden (nun Germanio). Li estis akceptita kiel novico en la loka konvento de Dominikanoj en 1452. En la sama ordeno li fariĝis unu el la plej influaj subtenantoj de la katolika reformo (Kontraŭreformacio) iniciatita de la Koncilio de Trento kaj Majstris pri teologio en la Teologia Fakultato de la universitato de Kolonjo kies ankaŭ elektiĝis dojeno. Interalie li fondis ankaŭ la kunfrataron de la Sankta Rozario en Strasburgo en 1474.
Subtenite de papo Inocento la 8-a kiel ĉefinkvizitoro en Germanio, pri tio Sprenger taskiĝis per la ofico de inkvizitoro de la provincoj de Majenco, Treviro kaj Kolonjo.
Oni diskutas pri lia kontribuo en la kompilado de Malleus maleficarum en kiu la aŭtoro Kramer lin citas kiel kunaŭtoron dum pri tiu kunlaborado ekzistas neniu alia spuro. Eble Sprenger limiĝis liveri informojn pri sorĉistaro menciita en la Sanktaj Skriboj [1][2]
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Michael Hesemann, Dunkelmänner, Mythen, Lügen und Legenden um die Kirchen Geschichte
- Johann Friedrich von Schulte: Sprenger, Jacob. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), Duncker & Humblot, Leipzig 1893, S. 303.
- Walter Senner: Sprenger, Jakob, Dominikaner. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 10, Herzberg 1995, ISBN 3-88309-062-X, Sp. 1072–1073 (Gekürzte Onlinefassung).
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ (Michael Hesemann, Dunkelmänner, Mythen, Lügen und Legenden um die Kirchen Geschichte)
- ↑ La aŭtoro de Malleŭs Maleficarum profitas de la buleo Summis desiderantes affectibus de papo Inocento la 8-a “kiu en 1484 permesis al la Inkvizicio juĝe trakti ankaŭ la kazojn de gesorĉistarto, ĝis tiam malpermesite pro tio ke sorĉistoj fondiĝis nur sur “onidiroj” senfundamentaj, kaj “krimo” objekto de normalaj, ŝtataj kaj ekleziaj, tribunaloj.