Eŭdemonismo
Eŭdemonismo (el la greka δαίμων [dajmon], "demono" aŭ "diaĵo" kaj ευ- [eŭ-], "bon-") estas filozofia ismo, kiu prezentas la feliĉo, kiel la celo de ĉiaj agoj. La feliĉo ne estas mala al la morala devo, kontraŭe ĝi estas sia natura konsekvenco.
- 1.12.8: La feliĉo (eŭdajmonia) estas principo; estas por trafi ĝin, ke ni efektivigas ĉiuj la aliaj agoj; ĝi bone estas la diaĵo de niaj motivoj.
Mezvoje inter epikuranismo kaj hedonismo, eŭdemonismo estas morala ismo, kiu prezentas la feliĉo, kiel la celo de la ago... Eŭdemonismo fundiĝas en ĝenerala bonfido je la homo, kiu estas neanstataŭigebla ŝlosilo de laika humanismo. La ismo koncentriĝas en tiu nura perspektivo de gajiĝo, ke estas la tera vivo kaj sekve, ĝi logike dediĉas la plimulton de ĝia klopodo al la sukceso de tiu vivo, al la nuntempa feliĉo, kiel al si mem, tiel ankaŭ al tiu de aliulo.