Georges Bataille

Georges Bataille
Persona informo
Georges Bataille
Naskiĝo	10-an de septembro 1897 (1897-09-10) en Billom
Morto	9-an de julio 1962 (1962-07-09) (64-jaraĝa) en Parizo
Mortis per	Arteriosklerozo vd
Tombo	Vézelay vd
Religio	ateismo vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	École nationale des chartes vd
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Diane Kotchoubey de Beauharnais (en) (1951–1962) Sylvia Bataille (mul) (1928–1934) vd
Amkunulo	Colette Peignot (1934–1938) Denise Rollin (en) (1939–1943) vd
Infanoj	Laurence Bataille (en)  ( Sylvia Bataille (mul) ) Julie Bataille (en)  ( Diane Kotchoubey de Beauharnais (en) ) vd
Profesio
Okupo	bibliotekisto desegnisto verkisto filozofo vd
Laborkampo	Filozofio, sacred (en) , estetiko, bildartohistorio, erotiko kaj sociologio vd
Verkado
Verkoj	Q30731296 ❦ Q3204046 ❦ L'Abbé C ❦ Blue of Noon ❦ The Accursed Share ❦ Q30731391 ❦ Q3203417 ❦ Story of the Eye ❦ Q30731389 ❦ Q16318798 ❦ Q30731381 ❦ Q3210073 vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj

Georges Albert Maurice Victor BATAILLE ([b|ɑː|ˈ|t|aɪ]; [ʒɔʁʒ batɑj]; 10a de Septembro 1897 – 9a de Julio 1962) estis franca filozofo kaj intelektulo laboranta en filozofio, literaturo, sociologio, antropologio, konsumismo, kaj historio de arto. Liaj verkoj, kiuj inkludas eseojn, romanojn, kaj poezion, esplorantajn temojn kiel erotismo, mistikismo, surrealismo, kaj transgredo. Lia verkaro montriĝis influa por postaj skoloj de filozofio kaj socia teorio, inklude post-strukturismo. Li estas konata per la pseŭdonimoj Pierre Angélique, Lord Auch kaj Louis Trent.

Vivo kaj kariero

Bataille estis planinta iĝi pastro kaj ĉeestis al katolika seminario, sed li abandonis la kristanan kredon en 1922. Poste li laboris kiel bibliotekisto. Li fondis nombrajn publikaĵojn kaj grupojn de verkistoj, kaj Bataille estas aŭtoro de abunda kaj diversa verkaro: prelegoj, poemoj, eseoj pri nombraj temoj (pri la mistikismo de la ekonomio, poezio, filozofio, artoj, erotismo). Kelkajn fojojn publikigis per pseŭdonimoj, kaj kelkaj de liaj publikaĵoj estis cenzuritaj. Li estis relative ignorita en sia epoko, kaj disdegnita de liaj samtempuloj kiel Jean-Paul Sartre pro sia apogo al la mistikismo, sed post sia morto li influis super post-strukturismaj filozofioj kiel Michel Foucault kaj Jacques Derrida, same kiel verkistoj kiel Philippe Sollers, ĉiuj el ili aliĝintaj al la publikaĵo Tel Quel. Lia influo estis grava por la verkaro de Jean Baudrillard, por la psikoanalizaj teorioj de Jacques Lacan kaj Julia Kristeva.

Bataille estis membro, kun Roger Caillois kaj aliaj, de la influa Kolegio de Sociologio de Francio inter la Unua kaj Dua Mondmilitoj. Liaj propraj ĉefaj influoj estis Hegel, Freud, Marx, Marcel Mauss, la Markizo de Sade kaj Friedrich Nietzsche. Tiun lastan li defendis per konata eseo kontraŭ lian alproprigon fare de la nazioj. Bataille havis nekutiman talenton interfakan, kaj li uzis diversajn influojn kaj diversajn manierojn de diskurso por krei sian verkaron. Lia romano La historio de la okulo, por ekzemplo, publikigita sub la pseŭdonimo de Lord Auch (laŭvorte, Lord "al merdo"), kaj dekomence legita kiel pura pornografio, sed la interpretado de la laboro maturiĝis laŭ la tempopaso ĝis montri konsiderindan profundon kaj emocian kaj filozofian, trajtoj de aliaj verkistoj kategoriigitaj ene de la nomita "literaturo de la transgredo". La bildoj de la romano estis konstruitaj sur serio de metaforoj kiuj siavice faras referencon al filozofiaj konceptoj disvolvigitaj en lia verkaro: nome la okulo, la ovo, la suno, la tero, la testiko. Inter la ŝlosilaj konceptoj de Bataille menciindas: erotismo, fi-varoj, potlaĉo, elspezo, suvereneco, absolita negativeco, sankteco, heterogena materio, kontinueco/ diskontineco, "transgredo", malebleco.

Bataille ludis gravan rolon en la revuoj: Documents, (1929-1931); Acéphale, (1936-1939); Critique, fondita de li mem en 1946 (ankoraŭ eldonita de Minuit).

Verkoj

• Histoire de l'œil, 1928, kiel Lord Auch. Trad. Historio de la okulo.
• Madame Edwarda, 1937, kiel Pierre Angélique.
• L'Expérience intérieure, 1943. La interna sperto.
• Le Coupable, 1943. La kulpulo.
• Le Petit, 1943, kiel Louis Trente.
• La Part maudite (), 1949. La fiparto.
• L'Abbé C., 1950.
• La Peinture préhistorique. Lascaux ou la naissance de l'art, 1955
• La Littérature et le Mal, 1957. Trad. La Literaturo kaj la Malbono.
• L'Érotisme, 1957. La erotismo.
• Le Bleu du ciel, 1957 (verkita en 1935). La ĉiela bluo.
• Les Larmes d'Éros, 1961. La larmoj de Eros.
• Ma Mère, 1966 (postmorte finita). Mia patrino.
• L'Impossible, 1962 (jam en 1947 kiel La haine de la poésie)
• Œuvres complètes, Parizo, Gallimard, XII vol, 1970-1988. Kun prefaco de M. Foucault.
• Romans et récits. Parizo, Gallimard, "Bibliothèque de la Pléiade", 2004.

Bibliografio

• Pascal Louvrier, Georges Bataille, la fascination du mal, Parizo, Du Rocher, 2008
• Bernd Mattheus, Georges Bataille. Eine Thanatographie (3 vol.), Matthes & Seitz Verlag, Munkeno, 1984-1995
• Michel Surya, Georges Bataille, la mort à l'œuvre, Parizo, Séguier/Gallimard, 1987/1992
• Georges Didi-Huberman, La ressemblance informe, ou le gai savoir visuel selon Georges Bataille, Parizo, Minuit, 1995