Hejmlernado
Hejmlernado aŭ senlernejado estas eduka metodo de la platona filozofio kiu klopodas stimuli uzi la elektitajn agadojn por la profito de la propra lernanto kiel ĉefa rimedo por la lernado. La studentoj lernas pere de la propraj vivespertoj, inklude siajn personajn interesojn kaj privatajn ludojn, sian partoprenon en sportaj teamoj kaj ĉar ili akceptas kaj zorgas pri respondecoj en la hejmo. La celo estas sproni la scivolemon de la lernanto al multaj diversaj temoj.[1]
La ĉefa tialo por malaprobi la regulan instruadon en lernejoj estas la konsidero ke tia instruado respondas nur al necesoj aŭ interesoj de la ŝtatoj (inklude la ekonomiajn) kaj koncernaj registaroj anstataŭ plenumi la proprajn necesojn kaj dezirojn de la lernantoj.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Greer, Billy. «Unschooling or homeschooling?». [1] Arkivita ekde la originalo la 15an de novembro de 2013. Konsultita la 4an de septembro de 2008.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Mary Griffith (1998). The Unschooling Handbook: How to Use the Whole World As Your Child's Classroom. Three Rivers Press. ISBN 978-0761512769.
- Grace Llewelyn (1998). The Teenage Liberation Handbook: How to Quit School and Get a Real Life and Education. Lowry House Pub.
- Grace Llewelyn & Amy Silver (2001). Guerrilla Learning: How to Give Your Kids a Real Education With or Without School. Wiley.
- John Taylor Gatto (2000). The Underground History of American Education: A School Teacher's Intimate Investigation Into the Problem of Modern Schooling. Odysseus Group.
- The Underground History of American Education de John Taylor Gatto (kompleta elŝuto)
- Nanda Van Gestel, Jan Hunt, Daniel Quinn, Rue Kream kaj 5 pliaj (2008). The Unschooling Unmanual. The Natural Child Project.