El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ne konfuzu kun: Izabela de Portugalio (1397-1471), edzino de Filipo la Bona , aŭ Izabela de Coimbra (1432-1455), edzino de Alfonso la 5-a (Portugalio)
Izabela de Portugalio
Imperiestrino de la Sankta Romia Imperio, Reĝino de Hispanio (progeedze)
Izabela de Portugalio
Pentraĵo de
Ticiano
Persona informo
Isabel de Portugal
Naskonomo
Isabel de Avis kaj Trastámara
Naskiĝo
24-an de oktobro 1503 (1503-10-24 ) en Lisbono , Portugalio
Morto
1-an de majo 1539 (1539-05-01 ) (35-jaraĝa) en Toledo , Hispanio
Mortis per
Pneŭmonito vd
Tombo
reĝa kripto de El Escorial vd
Religio
katolikismo
Lingvoj
portugala • hispana • latina vd
Ŝtataneco
Habsburga Hispanio Reĝlando Portugalio vd
Subskribo
Familio
Dinastio
Dinastio Aviso
Patro
Emanuelo la 1-a vd
Patrino
Maria de Hispanio vd
Gefratoj
Beatrice of Portugal, Duchess of Savoy (en) , Maria of Portugal, Duchess of Viseu (en) , Infante Ferdinand, Duke of Guarda and Trancoso (en) , Johano la 3-a de Portugalio , Henriko la 1-a de Portugalio , Infante Edward, 4th Duke of Guimarães (en) , Ludoviko de Portugalio , Miguel da Paz, Prince of Portugal (en) kaj Cardinal-Infante Afonso of Portugal (en) vd
Edz(in)o
Karlo la 5-a
Infanoj
Filipo la 2-a
Parencoj
Fernando la 2-a de Aragono (patrina avo )Isabel la 1-a (patrina avino ) vd
Profesio
Okupo
politikisto vd
vd
Fonto: Vikidatumoj
Izabela de Portugalio aŭ Isabel de Avis kaj Trastámara (Lisbono , 24-a de oktobro 1503 – Toledo , 1-a de majo 1539 ), estis infantino de Portugalio , edzino de la reĝo Karlo la 5-a , imperiestrino de la Sankta Imperio kaj proedziĝa reĝino de Aragono kaj Kastilio .
Ŝi funkciis kiel la reganto de Hispanio dum la foresto de sia edzo por longaj periodoj.
Isabel estis la dua filino de la reĝo Emanuelo la 1-a de Portugalio kaj de lia dua edzino Maria de Aragono (1482 –1517 ).
Ŝi edziniĝis al Karlo la 5-a pro politikaj kialoj, tamen ŝajne la geedzoj vivis feliĉe kaj post ŝia morto Karlo ne reedziĝis, kvankam li ĝuis eksteredzajn rilatojn. Izabela de Portugalio naskis ses gefilojn, sed nur la estonta reĝo Filipo la 2-a survivis ĝis matureco.