Majstrokantisto
Majstrokantisto (germane Meistersinger), precipe en urboj loksidanta, burĝa poeto kiu ellernis metion. Majstrokantistoj vivis en la 15-a kaj 16-a jarcento. La antaŭkurantoj estis la vagantaj kantistoj de la 14-a jarcento kiuj nomumis sin majstroj. La unua majstrokanto-lernejo establis ĉirkaŭ 1310 en Majenco kun l’asistado de lastaj kortegaj amkantistoj. Sekvis pluraj lernejoj en suda Germanio kaj Prusio. La plej konata majstrokantisto estis la ŝuisto Hans Sachs de Nurenbergo, kiu verkis multnombrajn dramojn, lidojn kaj verkojn en prozo. Aliaj famaj majstrokantistoj estis Hans Folz kaj Hans Rosensplüt.
La majstrokantistoj konsideris sin kiel antagonistojn de kortegaj muzikistoj. Ili organizis sin en discipline hierarĥio: Al la plej malalta nivelo staris la kantisto (germ. Singer) kiu estis nur sperta en la normoj de verkado. La poeto (germ. Dichter) verkis proprajn versojn je fremdaj melodioj. Kiel majstron (germ. Meister) validis la kreintoj de novaj verkoj. L’artisma cenzuristo (germ. „Merker”) staris al la plej alta pozicio de ĉi tiu hierarĥio. Li kontrolis la plenumadon de la formaĵaj kriterioj, interalie la plenumadon de la majstrokantista strofo.
La majstrokantistoj sukcesis en renesanco. Ili postlasis multajn kantlibrojn, interalie la Lochamer-kantlibron de 15-a jarcento, kantlibro enhavante multajn popularajn poeziojn kaj lidojn. Fine de la 16-a jarcento elmodiĝis la majstrokanto, tamen la lasta lernejo persistis kiel anakronismon ĝis 1770 en Nurenbergo.