Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltu al enhavo

Moësa

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Moësa
Moësa apud Norantola
riverofluanta akvejo
Bazaj informoj
Longeco 47 km
Akvokolekta areo 471 km²
Averaĝa trafluo 671,30 m³/s
Fluo
- Alteco super marnivelo 2 062 m
Enfluejo Tiĉino
- Alteco 240 m
Geografio
Alfluantoj Calancasca, Ri di Fontanalba
Rivero en Eŭropo
vdr

Moësa estas rivero en la kantonoj Grizono kaj Tiĉino. Ĝia longeco de la fonto ĝis alfluo estas 47 km.

Geografio

[redakti | redakti fonton]

La rivero Moësa fontas sude de la kulmino de San-Bernardino-Pasejo el la Lago de Moesola sur alteco de 2065 m s.m. sur la teritorio de la komunumo Mesoko ĉe la koordinatoj 46° 29′ 27″ N 9° 10′ 15″ O / 46.49083 °N, 9.17083 °O / 46.49083; 9.17083 (mapo)Koordinatoj: 46° 29′ 27″ N 9° 10′ 15″ O / 46.49083 °N, 9.17083 °O / 46.49083; 9.17083 (mapo). Laŭ la rivero nomiĝas la distrikto Moësa, kies teritorio plimalpli kongruas teritorio kun la akvokolekta baseno de Moësa.

Post la fonto la rivero unue pasas apud la vilaĝeto San Bernardino, tiam fluas tra la baraĵlago Lago de Isolo. La rivero tiam fluas tra la tuta Valo de Mesoko, nome tra la komunumoj Mesoko, Soazza, Lostallo, Verdabbio, Cama, Leggia, Grono, Roveredo kaj San Vittore. En Roveredo de sudo alfluas al Moësa ĝia ĉefa alfluanto Calancasca, kiu fluas tra la valo de Calanca. Post San Vittore la rivero forlasas Kantonon Grizono, trifluas Luminon kaj fine atingas Arbedon.

Sur alteco de 240 m s.m. Moësa en Arbedo-Castione en Kantono Tiĉino alfluas al Tiĉino.

Akvoelektroenergio

[redakti | redakti fonton]

Laŭlonge de la rivero situas pluraj akvoleketrejoj, precipe sub la baraĵlago de Isola en Mesoko kaj apud Lostallo. La akvoelektrejo de Calancasca AG en Roveredo utiligas la energion de la flanka rivero Calanĉasca de la akvo retenita en la Lago de Molina.

Hidrologiaj datumoj

[redakti | redakti fonton]

La akvokolekta areo de la rivero mezuras 471 km². Ĝia averaĝa akvofluo mezurita dum la lastaj cent jaroj apud Lumino estas 671,3 m². 0,41% de la akvokolekta areo estas kovritaj de glaĉeroj. Okulfrapa estas, ke la meza akvofluo laŭ la hidrologia statistiko dum la lastaj jaroj konstante malkreskis. Dum la lastaj 10 jaroj la averaĝa akvofluo estis 485.58 m² kaj dum la lastaj du jaroj eĉ nur 307.91 m². Tiuj ciferoj montras, ke la Valo de Mesoko evidente dum la lastaj jaroj fariĝis pli seka ol antaŭe. [1]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Notoj kaj referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]