Philipp Lenard

Honorigoj
Honorigoj	(1932) Medalo Franklin; (1905) Nobel-premio pri fiziko; (1896) Matteucci-medalo; (1896) Medalo Rumford; Ora Partiinsigno de Nazia Partio ; vd

Postenoj
Postenoj	profesoro vd

**Philipp Lenard**
Philipp Lenard
	Nobel-premiito
Persona informo
	Philipp Lenard
Naskonomo	Philipp Eduard Anton von Lenard
Naskiĝo	7-an de junio 1862; en Bratislavo, Reĝlando Hungario (1538–1867), Aŭstra imperio
Morto	20-an de majo 1947 (84-jaraĝa); en Messelhausen
Tombo	Messelhausen vd
Lingvoj	germana • hungara vd
Ŝtataneco	Germanio (1907–1947); Hungario (–1907) vd
Alma mater	Universitato de Hajdelbergo - doctor rerum naturalium (en) (–1886); Gymnasium Grösslingová (en) vd
Partio	Nacisocialisma Germana Laborista Partio (1937–) vd
Familio
Edz(in)o	Katharina Lenard (en) vd
Profesio
Okupo	fizikisto ; inventisto ; universitata instruisto vd
Laborkampo	Fiziko vd
Aktiva en	Heidelberg vd
Doktoreca konsilisto	Robert Bunsen • Georg Hermann Quincke vd
Postenoj
Postenoj	profesoro vd
Honorigoj
Honorigoj	(1932) Medalo Franklin; (1905) Nobel-premio pri fiziko; (1896) Matteucci-medalo; (1896) Medalo Rumford; Ora Partiinsigno de Nazia Partio ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Akademio de Scienco de Heidelberg (ordinara membro) (1909–1934); Hungara Scienca Akademio ; Prusa Akademio de Sciencoj ; Militant League for German Culture (en) ; Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj ; Royal Society of Arts and Sciences in Gothenburg (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Philipp LENARD, germane Philipp Eduard Anton (von) Lenard, laŭ hungarlingve kutima nomordo Lénárd Fülöp estis hungarlandana-germana fizikisto, pedagogo, membro korespondanta de Hungara Scienca Akademio (1897).

Philipp Lenard [1] naskiĝis la 7-an de junio 1862 en Pressburg (nuntempa Bratislavo en Slovakio). Li mortis la 20-an de majo 1947 en Lauda-Königshofen (en Messelhausen).

Biografio

Philipp Lenard apartenis al la germana minoritato en Hungara reĝlando. Li frekventis universitatojn en Vieno, Budapeŝto, Heidelberg kaj Berlino. En 1886 li doktoriĝis en Heidelberg. Pro invito de Loránd Eötvös li laboris en universitato de Budapeŝto, sed ekde 1887 li instruis en Heidelberg. Baldaŭe li instruis ekzemple en Bonn kaj Kiel. Li okupiĝis precipe pri atomoj kaj katodaj tuboj. Dum periodo de Germana Regno li ankaŭ politike aktivadis kiel fidelulo de nazioj.^[1] Li ricevis la Nobel-premion pri fiziko en 1905.^[2]