Roger Vadim
Roger Vadim | ||
---|---|---|
Persona informo | ||
Roger Vadim | ||
Naskonomo | Вадим Игоревич Племянников | |
Naskiĝo | 26-an de januaro 1928 en Parizo | |
Morto | 11-an de februaro 2000 (72-jaraĝa) en Parizo, Francio | |
Mortis pro | Naturaj kialoj vd | |
Mortis per | Limfomo vd | |
Tombo | Cemetery of Saint-Tropez (en) vd | |
Lingvoj | franca vd | |
Ŝtataneco | Francio vd | |
Familio | ||
Dinastio | Q4364830 vd | |
Patro | Igor Plemiannikov (en) vd | |
Gefratoj | Hélène Plemiannikov (en) vd | |
Edz(in)o | Marie-Christine Barrault (mul) (1990–2000) Catherine Marie Helene Schneider (en) (1975–) Jane Fonda (1965–1973) Annette Vadim (en) (1958–1960) Brigitte Bardot (1952–1957) vd | |
Amkunulo | Catherine Deneuve (1961–1964) Ann Biderman (en) (1980–1985) vd | |
Infanoj | Christian Vadim (en) ( Catherine Deneuve) Nathalie Vadim (en) ( Annette Vadim (en) ) Vanessa Vadim (en) ( Jane Fonda) Vania Plemiannikov (en) ( Catherine Marie Helene Schneider (en) ) vd | |
Profesio | ||
Okupo | aktoro teatra aktoro filmaktoro filmproduktoro ĵurnalisto filmreĝisoro scenaristo reĝisoro vd | |
Aktiva dum | 1950– vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Roger VADIM Plemiannikov (Parizo, 26a de januaro 1928 - Parizo, 11a de februaro 2000), estis rusdevena franca kinreĝisoro, realigisto de televido, aktoro kaj scenejisto.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Li debutis kiel aktoro de teatro en 1947.
Lia debuto kiel kinreĝisoro okazis en 1956 per la filmo Et Dieu... créa la femme (Kaj Dio… kreis la virinon) en kiu ekfamiĝis la juna Brigitte Bardot. De tiu filmo li faros tri jardekojn poste novan version kun la usona aktorino Rebecca De Mornay.
Alia de liaj plej elstaraj filmoj estis Les liaisons dangereuses (1959), adaptaĵo de la libro Les liaisons dangereuses de Pierre Choderlos de Laclos. La protagonistan rolon ludis Jeanne Moreau.
En 1960 li reĝisoris la kunproduktoraĵon Et mourir de plaisir, adaptaĵo de la privampira romano Carmilla de Sheridan Le Fanu, kun Mel Ferrer (Leopoldo De Karnstein), Elsa Martinelli (Georgia Monteverdi) kaj Annette Strøyberg (Carmilla) kiel protagonistoj.[1]
En 1968 li reĝisoris Jane Fonda, tiam lia edzino, en la klasikaĵo de sciencfikcio Barbarella, bazita sur samnoma franca bildlibro, kiu estis ege sukcesa.
Partnerinoj
[redakti | redakti fonton]- Brigitte Bardot (edzino), 1952-1957
- Annette Stroyberg (edzino), 1958 – unu filino, Nathalie
- Catherine Deneuve (koramikino), 1963 - unu filo, Christian Vadim
- Jane Fonda (edzino), 1965 – unu filino, Vanessa
- Catherine Schneider, (edzino), 1975 - unu filo, Vania
- Marie-Christine Barrault (edzino), 1990
Filmaro
[redakti | redakti fonton]- Et Dieu... créa la femme (1956)
- Sait-on jamais... (1957)
- Les Bijoutiers du clair de lune (1958)
- Les Liaisons dangereuses (1959)
- Et mourir de plaisir (1960)
- La Bride sur le cou (1961)
- Les Sept Péchés capitaux (1962)
- Le Repos du guerrier (1962)
- Le Vice et la vertu (1963)
- Château en Suède (1963)
- La Ronde (1964)
- La Curée (1966)
- Histoires extraordinaires (1968)
- Barbarella (1968)
- Si tu crois fillette... (Pretty Maids All in a Row) (1971)
- Hellé (1972)
- Don Juan ou Si Don Juan était une femme... (1973)
- La Jeune fille assassinée (1974)
- Une femme fidèle (1976)
- Bonheur, impair et passé (1977) (TV)
- Jeux érotiques de nuit (1980) (Night Games)
- The Hot Touch (1982)
- Surprise Party (1983)
- Le Voyageur (1983) (The Hitchhiker), serie de TV
- And God Created Woman (1988)
- Safari (téléfilm) (1991) (TV)
- Amour fou (1993) (TV)
- La Nouvelle tribu (1996), folletín de TV
- Mon père avait raison (1996) (TV)
- Un coup de baguette magique (1997) (TV)
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Shipka, Danny: Perverse Titillation: The Exploitation Cinema of Italy, Spain and France, 1960-1980. McFarland, 2011, p. 271.