She walks in beauty
| She walks in beauty | |
|---|---|
| poemo | |
| Aŭtoroj | |
| Aŭtoro | George Byron |
| Lingvoj | |
| Eldonado | |
"She walks in beauty" (Ŝi piediras en beleco) estas mallonga lirika poemo en jamba tetrametro verkita en 1813 de Lord Byron, kaj estas unu el liaj plej famaj verkoj.
Oni diris ke ĝi estis inspirita de okazaĵo en la vivo de Byron; en balo, Byron vidis sinjorinon Anne Beatrix Wilmot, nome edzo de sia kuzo, Robert Wilmot. Li estis kortuŝita de ŝia malofta beleco, kaj la venontan matenon la poemo estis verkita. [1]
Oni supozas ke ŝi estis la unua inspiro por sia nefinita eposa poemo pri Goethe, nome persona heroo lia. En tiu nepublikigita verko, kiun Byron referencis en siaj leteroj kiel sia magnum opus (majstroverko), li ŝanĝas la sekson de Goethe kaj donas al li la saman priskribon de sia kuzo. Tiu ideo estus metinta Byron en avangardo.