Valdelugueros

Valdelugueros
municipo en Hispanio vd
Flago	Blazono
Administrado
Poŝtkodo	24843
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	507 (2023) [+]
Loĝdenso	4 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	42° 58′ N, 5° 25′ U (mapo)42.973611111111-5.4127777777778Koordinatoj: 42° 58′ N, 5° 25′ U (mapo) [+]
Alto	1 202 m [+]
Areo	143,47 km² (14 347 ha) [+]
Horzono	UTC+01:00 [+]
	Valdelugueros (Provinco Leono)
	Situo de Valdelugueros
	Valdelugueros (Hispanio)
	Situo de Valdelugueros
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Valdelugueros [+]
	v • d • r

Valdelugueros [baldeluGEros] estas municipo en la nordoriento de la provinco Leono, en la regiono Kastilio-Leono, Hispanio. Ĝi apartenas al komarko Montaña de Riaño, en la nordoriento de la provinco sur la komenca baseno de la rivero Curueño. Valdelugueros estas asociigita al municipoj Santa Colomba de Curueño, Valdepiélago kaj La Vecilla por formi la Municiparon de Curueño. Paralele iras romia ŝoseo.

Geografio

Ĝia municipa teritorio estas formata de la loĝlokoj Arintero, Braña (La), Cerulleda, Llamazares, Lugueros, Redilluera, Redipuertas, Tolibia de Abajo, Tolibia de Arriba, Valdeteja, Valverde de Curueño kaj Villaverde de la Cuerna, el kiuj Lugueros estas ĉefurbo, okupas totalan areon de 143,47 km² kaj laŭ la demografia informo de la municipa censo fare de la INE en 2021, ĝi havis 515 loĝantojn. Ĝi perdis ĉirkaŭ 800 loĝantojn el la komenco de la 20-a jarcento pro la migrado el ruraj zonoj al urboj. Ĝi distas 54 km de Leono, provinca ĉefurbo. Ĝi limas kun Aller (Asturio), Cármenes, Puebla de Lillo, Boñar kaj Valdepiélago.

Historio

En la municipa teritorio oni trovis en 2006 la restaĵojn de du homoj enterigitaj antaŭ 7000 jaroj en kaverno ĉirkaŭ 1500 metrojn super marnivelo. El ili oni ekhavis la unuan genaron de eŭropanoj de la Mezolitiko.^[1]^[2]

En Mezepoko okazis reloĝado. La areo apartenis al la Regno Leono. Dum la Hispana Enlanda Milito multaj loĝlokoj estis detruitaj kaj poste rekonstruitaj same kiel la preĝejoj. El pasinteco restas pontoj, parto de la romia ŝoseo kaj muelejoj

Tradiciaj enspezofontoj estis agrikulturo (cerealoj) kaj brutobredado (ŝafoj kaj kaproj en montaraj areoj, kaj bovoj en ebenaĵoj). Lastatempe kultura kaj rura turismo plie ekgravis (popola arkitekturo, historia heredo, piedirado, proksima skiejo).

Bildoj

Ponto de Lugueros.
Arintero.
La Braña.
Mezepoka ponto ĉe Cerulleda.
Ponto Villarín super la rivero Curueño ĉe Valdeteja.

Vidu ankaŭ

Municipoj de Provinco Leono

Notoj

↑ Burgos, Ernesto (18a de Marto 2014). «El pariente leonés». La Nueva España. Konsultita la 7an de Marto 2022.
↑ Iñigo Olalde, Morten E. Allentoft, Federico Sánchez-Quinto, Gabriel Santpere, Charleston W. K. Chiang, Michael DeGiorgio, Javier Prado-Martinez, Juan Antonio Rodríguez, Simon Rasmussen, Javier Quilez, Oscar Ramírez, Urko M. Marigorta, Marcos Fernández-Callejo, María Encina Prada, Julio Manuel Vidal Encinas, Rasmus Nielsen, Mihai G. Netea, John Novembre, Richard A. Sturm, Pardis Sabeti, Tomàs Marquès-Bonet, Arcadi Navarro, Eske Willerslev & Carles Lalueza-Fox (26a de Januaro 2014). «Derived immune and ancestral pigmentation alleles in a 7,000-year-old Mesolithic European». Nature (en angla) 507: 225-228. ISSN 0028-0836. doi:10.1038/nature12960.

Bibliotekoj

[1] Burgos, Ernesto (18a de Marto 2014). «El pariente leonés». La Nueva España. Konsultita la 7an de Marto 2022.

[2] Iñigo Olalde, Morten E. Allentoft, Federico Sánchez-Quinto, Gabriel Santpere, Charleston W. K. Chiang, Michael DeGiorgio, Javier Prado-Martinez, Juan Antonio Rodríguez, Simon Rasmussen, Javier Quilez, Oscar Ramírez, Urko M. Marigorta, Marcos Fernández-Callejo, María Encina Prada, Julio Manuel Vidal Encinas, Rasmus Nielsen, Mihai G. Netea, John Novembre, Richard A. Sturm, Pardis Sabeti, Tomàs Marquès-Bonet, Arcadi Navarro, Eske Willerslev & Carles Lalueza-Fox (26a de Januaro 2014). «Derived immune and ancestral pigmentation alleles in a 7,000-year-old Mesolithic European». Nature (en angla) 507: 225-228. ISSN 0028-0836. doi:10.1038/nature12960.

[1]

[2]