-i ( eo , UF )
| Tempomodalo
|
Formo
|
| Sendefina
|
-i
|
| Pasinta
|
-is
|
| Nuna
|
-as
|
| Venonta
|
-os
|
| Kondiĉa
|
-us
|
| Vola
|
-u
|
- montras ke vorto estas verbo je la modo sendifina ('infinitiva'). Se ne-verba estas la radikalo, la finaĵo -i verbigas ĝin
- Rimarkoj: Certaj pronomoj finiĝas per vokalo i, sed tiu i ne estas gramatika finaĵo.
- eble el la latinaj 'deponentaj' verboj kiel loquī 'parli'. (Tiuj estas verboj kiuj havas nur pasivajn fleksiojn, kvankam ilia senco estas aktiva.)
 | Derivaĵoj |
 | Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
-i ( id , UF )
- sufikso uzata ĉe certaj transitivaj kaj plej ofte kaŭzativaj verboj
- Rimarkoj: La uzokampo de la sufikso "-i" estas pli-malpli sama kiel por la sufikso "-kan", kaj ne disponeblas simpla regulo por elekti inter la du.
| Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Vortfaradoj kun U "-i" (8)
- IFA: i
- vokalo por la sonharmonia referenco al la vortoj, kiuj finiĝas per "i"
