vokativo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro
Nominativo	vokativo
Akuzativo	vokativon

Vorterseparo

vokativ + o

tamen ankaŭ licas kompreni kiel vok + at + iv + o

Silabseparo

vo - ka - ti - vo

Signifoj

1. (lingvoscienco) vokativo aŭ vokkazo estas kaza formo, kiu en iu lingvoj estas uzata por indiki kaj atentigi la personon, al kiu parolo estas adresata. En Esperanto por turni sin al kunparolanto oni uzas nominativan formon menciante turnon nur per intonacio, ekz. "Samideano!" "Kamarado!"

Samsencaĵoj

vokkazo

Hiperonimoj

kazo, vortformo

Vidu ankaŭ

kazo, fleksio, deklinacio, nominativo, akuzativo, genitivo, dativo, instrumentalo, prepozitivo, lokativo, alativo, ablativo, posesivo, partitivo, translativo, inesivo, adesivo, komparativo, komitativo

Tradukoj

   

angla: vocative → en hispana: vocativo → es vira

portugala: vocativo → pt vira rusa: звательный падеж → ru, вокатив → ru

Referencoj kaj literaturo

•  vokativo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "vokativo".
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „vokativo“.
• La Simpla Vortaro, „vokativo“.
• EORU, Granda Vortaro de Boriso Kondratjev: „vokativo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "vokativo"

Fontoj kaj citaĵoj