nac'h

Bretón

nac'h
pronunciación (AFI)	/ˈnɑːx/
variantes	nac'hiñ

Etimología

Del bretón medio nach.

Verbo transitivo

1

Negar.

Conjugación

Conjugación de nac'h

Formas no personales
Infinitivo	nac'h
Participio presente	o nac'h
Participio pasado	nac'het
Formas personales
número	singular				plural			pasiva
persona	1.ª	2.ª	3.ª masculino	3.ª femenino	1.ª	2.ª	3.ª	impersonal
Modo indicativo
Presente	nac'han	nac'hez	nac'h	nac'h	nac'homp	nac'hit	nac'hont	nac'her
Pretérito imperfecto	nac'hen	nac'hes	nac'he	nac'he	nac'hemp	nac'hec'h	nac'hent	nac'hed
Pretérito perfecto	nac'his	nac'hjout	nac'has	nac'has	nac'hjomp	nac'hjoc'h	nac'hjont	nac'hjod
Futuro	nac'hin	nac'hi	nac'ho	nac'ho	nac'himp	nac'hot	nac'hint	nac'hor
Modo condicional
Presente	nac'hfen	nac'hfes	nac'hfe	nac'hfe	nac'hfemp	nac'hfec'h	nac'hfent	nac'hfed
Pretérito	nac'hjen	nac'hjes	nac'hje	nac'hje	nac'hjemp	nac'hjec'h	nac'hjent	nac'hjed
Modo imperativo
Presente		nac'h	nac'het	nac'het	nac'homp	nac'hit	nac'hent
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo