Gustave Uhart
Gustave Uhart | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Uhartehiri, 1791ko uztailaren 17a |
Herrialdea | Nafarroa Beherea, Euskal Herria |
Heriotza | Limoux, 1860ko maiatzaren 5a (68 urte) |
Familia | |
Aita | Jean-Bernard Uhart |
Hezkuntza | |
Heziketa | Collège Stanislas de Paris (en) |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | politikaria eta idazlea |
Jasotako sariak | ikusi
|
Gustave Clément Louis Henri Uhart (Uhartehiri, 1791ko uztailaren 17a - Limoux, 1860ko maiatzaren 5a) euskal funtzionario eta politikaria zen.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Gustave Uhartek Zuberoakoa zuen familia: aita Jean-Bernard Uharteko markesa (1765-1834) eta ama Louise-Pétronille-Étiennette d’Angosse (1772-1793).
Gaztetan hasi zen Administrazioan, osaba Charles d'Angosse Landetako prefetaren idazkaria izanik; gero, Ehun Egunetan, Rhin Garaikoa izango zena. Berrezarpenean lanbiderik gabe geratu zen baina laster berreskuratu zuen, Prades (1821-1828) eta Baionako (1828-1832) suprefet izanik. Gero prefetaren idazkari Pauen (1842-1846) eta suprefeta Bazasen (1846-1848) bihurtu zen.
1848ko Iraultzaren ondoren, Euskal Herrian Kontseilari Orokor hautatu zuten, baina 1848ko abuztuaren hauteskundetan postua galduko du. Berriro Limouxeko suprefet izendatuko zuten 1850 eta 1852 artean.
Aita markesa 1834an hil eta gero, Gustevek baroi titulua erabili zuen. 1820an, Alexandrine Ségalas ezkondu zuen Donapaleun eta lau seme-alabak izan zituen. Azkena, Victorrek, markesa titulua erabili zuen eta 1878an ondorengorik gabe hil zuen Buenos Airesen. Gustave Uhart Ohorezko Legioaren zalduna zen.
Lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Gustave Uhartek lan hauek idatzi zituen:
- Le Mémorial des Pyrénées liburuan:
- «Les Eaux-Bonnes» (1833ko urriaren 4)
- «Les Basques, leurs illustrations modernes» (1837ko azaroaren 11).
- L’Album pyrénéen liburuan:
- Aire euskalduna zuten abesti asko frantsesez moldatu zituen
- Zuberoako poema herrikoak frantsesera itzuli zituen (Jean Dominique Julien Salaberri, Chants populaires du Pays basque, Baiona, 1870).
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Jean Jaurgain, «À propos de "Los Refranos de Sauguis"», Eusko Ikaskuntzen Nazioarteko Aldizkaria, 1909.
- Diane de Maynard, La descendance de Jean-Paul marquis d’Angosse (1732-1798), Paris, Christian argitaletxea, 1998.