Julien Vinson
Itxura
Julien Vinson | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Élie Honoré Julien Espalier |
Jaiotza | former 11th arrondissement of Paris (en) , 1843ko urtarrilaren 21a |
Herrialdea | Frantzia |
Heriotza | Libourne, 1926ko azaroaren 21a (83 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | hizkuntzalaria, folklorista eta collector of fairy tales (en) |
Lantokia(k) | Paris |
Jasotako sariak | |
Kidetza | Euskaltzaindia |
Julien Vinson[1] (Puducherry, Frantziar India, 1843ko urtarrilaren 21a - 1926ko azaroaren 21a) frantziar hizkuntzalaria izan zen. Indiako hizkuntzetan aditua —batez ere tamileran—, euskara ere landu zuen, eta honetan batez ere ezaguna da euskal bibliografiaren alorrean egin zuen lan erraldoiagatik. Orobat, euskal kondairak bildu zituen.
Euskarari buruzko lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Essai d'une bibliographie de la langue basque (J. Maisonneuve, 1891. Maisonneuve & Larosek berrargitaratua, 1967). Berrargitalpenakː Bibliographie de la langue basque (Gipuzkoako Foru Aldundia: Seminario de Filología Vasca "Julio de Urquijo", 1984); Essai d'une bibliographie de la langue basque (Anthropological Publications, 1970)
- Les Basques et le pays basque, mœurs, langage et histoire (L. Cerf, 1882). Berrargitalpenaː C. Lacour (1993)
- Le Folk-lore du Pays Basque (Maisonneuve, 1883)
Gainera,euskal testu zaharren argitalpen modernoak ere egin zituen, batzuk gaur egun ere erabiltzen ditugunak[2], hala nolaː
- L'Office de la Vierge Marie en basque labourdin par C. Harizmendi vicaire de Sare et prédicateur. Nouvelle édition conforme à la première de 1658 (Chalon-sur-Saoneː Imprimerie Française & Orientale E. Bertrand, 1901; faksimileaː Donostiaː Hordago 1978)
- P. de Argaignarats. Devoten breviarioa (1910; faksimileaː Donostiaː Hordago, 1978)
Gainerako lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Quelques pages inédites du père Constant-Joseph Beschi (De la compagnie de Jésus)(1889)
- L'Inde française et les études indiennes de 1882 à 1884 (Maisonneuve frères et Ch. Leclerc, 1885)
- Manuel de la langue tamoule (Asian Educational Services, 1986)
- La langue taensa (1886)
- Manuel de la langue hindoustani (urdǔ et hindî) (J. Maisonneuve, 1899. Asian Educational Services-ek berrargitaratua, 1987)
- La poésie chez les races du sud de l'Inde (Maisonneuve, 1871)
- Les religions actuelles (Adrien Delahaye et Emile Lecrosnier, 1888)
- Manuel de la langue tamoule (grammaire, textes, vocabulaire) (Imprimerie nationale, E. Leroux, 1903)
- Éléments de la grammaire générale hindoustanie (Maisonneuve et cie, 1883)
- Le verbe dans les langues dravidiennes (Maisonneuve et Cie, 1878)
- Légendes bouddhistes et Djaïnas, tamileratik itzuliak, 1900
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanpo loturak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Joseba Aurkenerena: Julien Vinson euskalaria eta Iparraldeko herriei buruzko erran zaharrak. [1]
Artikulu hau Frantziako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |