Osiris
| Osiris | |
|---|---|
| Antzinako Egiptoko erlijioa | |
 | |
| Ezaugarriak | |
| Sexua | gizonezkoa |
| Baliokideak | Osiris Hemag (en)  |
| Familia | |
| Aita | Geb |
| Ama | Nut |
| Ezkontidea(k) | Isis |
| Bikotekidea(k) | Neftis |
| Seme-alabak | Horus eta Anubis |
| Anai-arrebak | Set, Neftis eta Isis |
Osiris[1] (egiptoeraz: Asar, Aser, Ausar, Ausir, Wesir, Usir, Usire edo Ausare) egiptoar mitologiako jainko baten grezierazko izena da. Berpizkundearen jainkoa, emankortasun eta Niloren berritzearen ikurra zen; Nekazaritzaren jainkoa, egiptoar mitologiaren hildakoen auzitegia zuzentzen zuen.
Egiptoko mitologiaren arabera, nekazaritzaren eta erlijioaren asmatzailea izan zen, eta bere erregealdia onuragarria eta zibilizatzailea izan zen. Nilon itota hil zen, Sethek, bere anaia gazteenak, antolatutako konspirazio batean. Bere gorputza zatituta egon arren, bere ahizpa Neftisen eta bere emazte Isisen botere magikoak bizitzara itzuli zuen. Osirisen martiriak harantzagoko mundua konkistatzeko balio izan zion, non Maateko legeen epaile subirano eta goren bihurtu zen.
Egiptoko Inperio Ertainean, Abidoseko hiria Osiris jainkoaren hiri bihurtu zen, fededun asko erakarriz betierekotasunaren bila. Hiri honen ospea Urteberriko jaietan eta erlikia sakratu baten jabetzan, jainkoaren buruan, oinarritzen zen.
K.a. lehen milurtekoan. K. a. k hil jainko eta arimen epaile izateari eutsi zion. Hala ere, Niloko ur-goraldiekin zuten lotura eta, horregatik, emankortasunaren jainko gisa, protagonismoa hartu zuten, eta, horrela, populazio nilotikoaren artean ospea handitu zuten. Menfisen bizi ziren greziar kolonoek K. a. IV. mendean hartu zuten gurtza. C. Osiris-Apis, zezen sakratu hila eta momifikatua. Agintari lagidoek beren hiriburuan, Alexandrian, sartu zuten gurtza hori, Serapis bezala, greko-egiptoar jainko sinkretikoa. Erromatarrek Egipto konkistatu ondoren, Osiris eta Isis Erromara eta bere inperiora esportatu ziren, eta bertan, gorabeherak izan zituzten IV. mendera arte. C., Tesalonikako Ediktuak paganismoa debekatu ondoren kristautasunak azkenean lekuz aldatu zituenean.
Osirisen lehen antzezpenak K. a. XXV. mendekoak dira. K. a. VI. mendera arte iraun zuen bere gurtzak. File uharteko Isisen tenplua, Egipton dagoen azkena, 530. urte inguruan itxi zutenean Justiniano enperadorearen aginduz.
Ikonografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Osiris ia beti momifikatuta zegoen, aurpegi berde edo beltza, atef koroa, makila (heqa) eta zigorra (mayal edo nebeh) edo Uas zetroa zituen. Noizbehinka, arrain itxura zuen.
Mitologia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Osiris bera, Isis eta Horusek osatutako hirukoaren buruzagia izan zen.
Errege mitikoa, Egiptoko sortzailea, gizakiei zibilizazioa, legeak, nekazaritza eta jainkoei gurtzea irakatsi zizkien. Gizaki moduan hil ondoren Thoti esker hilezkor bilakatu zen. Harrezkero Duaten, non 42 jainko-epaiekin (nomo bakoitzak bana) batera dagoen, hildakoak epaitzeari ekin zion[2][3].
Aita Geb eta ama Nut zituen. Antzinako Egipton Necher aa ("jainko nagusia") Neb Abdyu ("Abidosko jauna"), Neb Dyedu "Dyeduko jauna") edo Unenefer ("perfektua izaten jarraitzen duena") tituluak zituen[4].
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak
- ↑ La civilización egipcia. Mitos y leyendas
- ↑ La Historia de Osiris.
- ↑ M. Collier y B. Manley, Introducción a los jeroglíficos egipcios, Alianza Editorial, p. 68.
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Artikulu hau mitologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |